Κοινωνία

Είναι δύσκολο να προβλεφθεί κάθε πρόβλημα υγείας που μπορεί να προκύψει σε ένα ταξίδι στον Άρη. Η NASA όμως προσπαθεί!  Έχει μια λίστα με 100 ιατρικές καταστάσεις ή γεγονότα που μπορούν να συμβούν κατά τη διάρκεια των διαστημικών πτήσεων όπως παγκρεατίτιδα, κάταγμα της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης ή ακόμα και να «πέσουν» τα νύχια όπου οφείλεται στην κακή τοποθέτηση των ειδικών γαντιών.

Το παίζαμε παιδιά στις αυλές των σχολείων και στα πάρκα. Αργότερα, φοιτητές, στην άλλη του εκδοχή, με την τράπουλα. Πότε σου άρεσε να είσαι ο κλέφτης, να ξεγλιστράς απ’ τους αστυνόμους και να τη σκαπουλάρεις, κι άλλοτε να είσαι ο αστυνόμος, να τσακώσεις τους κλέφτες έναν προς έναν, να τους κατατροπώσεις. Μα ήταν απλά ένα παιχνίδι. Κι όσο κι αν αγωνιούσαμε και λαχταρούσαμε στη δράση, όταν τελείωνε, ήμασταν όλοι καλά και υγιείς.

Ποτέ άλλοτε η Άνγκελα Μέρκελ, ο Ντοναλντ Τραμπ, το κλιμάκιο της Τρόικα, ο Γιώργος Παπανδρέου, η Στέλλα Μπεζεντάκου, ο Σαμαράς, η Μέρυλιν Μονρόε και η δικιά μας η Μενεγάκη δε συναντήθηκαν όλοι μαζί στο ίδιο σαλόνι.  Στο προχθεσινό αποκριάτικο πάρτυ δεν έλειπε κανείς.

Μας τρομάζει όλους η αποτυχία. Σαν να πήγαμε ένα βράδυ που νιώθαμε κάτι ενοχλήσεις στο στομάχι στον εφημερεύοντα γιατρό, κι αυτός μετά από μία γρήγορη εξέταση, να διέγνωσε μία σοβαρή κολλητική ασθένεια. Το πρώτο πράγμα που σκεφθήκαμε, είναι ότι κανείς δεν θα θέλει να μας πλησιάσει. Έτσι είναι και κάποιος που έχει αποτύχει. Δεν τον θέλει κανείς.

Προχθές κάνοντας ζάπινγκ «έπεσα» σε ένα πρωινάδικο με καλεσμένη μία σαρανταοκτάχρονη ηθοποιό  σε προχωρημένη εγκυμοσύνη με τη φουσκωμένη κοιλιά της να ακουμπά στο τραπέζι του πάνελ. Στην ερώτηση του δημοσιογράφου πως τα κατάφερε να μείνει έγκυος σε αυτή την ηλικία αυτή απάντησε με ένα ελαφρύ μειδία μα: «Όταν θέλεις κάτι πάρα πολύ, ολόκληρο το σύμπαν συνωμοτεί για να γίνει η επιθυμία σου πραγματικότητα». Τι να εννοούσε άραγε η μεσήλικας ηθοποιός;

Συγκριτικά με χώρες του δυτικού κόσμου, οι Έλληνες είμαστε ένας συντηρητικός λαός γεμάτος οπισθοδρομικές τάσεις που χαρακτηρίζεται από φανταχτερές αυταπάτες. Μια από τις μεγαλύτερες του αυταπάτες είναι η αντίληψη για την ελληνική οικογένεια - πρότυπο, και κατ’ επέκταση για τους «καλούς» Έλληνες γονείς.

Στις 23 Νοεμβρίου, ένα τετράχρονο Ελληνόπουλο στη Λάρισα υπέστη σοβαρά εγκαύματα όταν η φωτιά που είχε ανάψει η γιαγιά του για να ζεσταθούν έφυγε από τον έλεγχό της και το σπίτι πήρε φωτιά. Το παιδάκι νοσηλεύεται σε κρίσιμη κατάσταση την ώρα που γράφω αυτές τις γραμμές. Η οικογένεια που αποτελούνταν από τη μητέρα, τρια ανήλικα και τους παπούδες, ζούσε στα όρια της φτώχιας, με τη στήριξη των τοπικών κοινωνικών υπηρεσιών.

Προς εκείνους, εκείνες και τους άλλους,

Δύο «όχι» έχω ακούσει περισσότερο στη ζωή μου. Το γνωστό: «Με θες; ΟΧΙ» και το λιγότερο γνωστό εθνικό «όχι». Η 28η Οκτωβρίου, χωρίς «μ», είναι μια μέρα τιμής και εθνικής περηφάνιας για τις ζωές των Ελλήνων. Σημαίες παντού και όλος ο κόσμος έξω για να τιμήσει τους ανθρώπους που θυσίασαν τις ζωές τους, για να μπορώ να γράφω εγώ σήμερα. Δεν ήταν οι μόνοι αλλά αποτέλεσαν σημαντικό μέρος της ιστορίας.

Η ιστορία με τα μέλη ενός Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων στο Ωραιόκαστρο, που με ανακοίνωσή τους απείλησαν, ότι θα καταλάβουν το κτίριο του σχολείου, όπου φοιτούν τα τέκνα τους, αν φοιτήσουν σε αυτό τέκνα προσφύγων από κοντινό καταυλισμό, αποδεικνύει ξανά, ότι ένα σημαντικό κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας όχι μόνο δεν βρίσκει κάτι επιλήψιμο στο ρατσισμό αλλά θεωρεί δικαίωμά του να τον εκδηλώνει με κάθε αφορμή, ως, επίσης, ότι τέτοιες συμπεριφορές δεν συνιστούν ρατσισμό.

Τον καιρό που οι αγροτικές επιδοτήσεις γινόταν μπουζούκια και στην Αράχοβα χτίζαν κάθε εκατοστό, υπήρχε και μια «άλλη» Ελλάδα.

Μέσα σε αυτή τη δίνη αλλαγών και τον όμβρο κρίσεων και προβλημάτων ίσως είναι αναγκαίο να σκάψουμε βαθύτερα στο χώμα για να ανακαλύψουμε τη ρίζα τους για την ορθή αντιμετώπισή τους. Έχουμε αναρωτηθεί από πού προέρχονται όλα τα σύνδρομα που μας κατατρύχουν και μας ταλανίζουν; Ποιος είναι αυτός ο σπόρος της δυσχέρειας μας; Η άγνοια είναι η ρίζα και ο μίσχος του κακού! Τι σημαίνει άγνοια, σημαίνει απαιδευσία, σημαίνει στέρηση της δυνάμεως που σε κάνει δημιουργικό, σώφρονα, σκεπτόμενο, που εξευγενίζει το πνεύμα σου και μεταρσιώνει την ψυχή σου.

Πόσο συχνά ακούμε για αυτήν την ανάπτυξη, την οποία όλοι θέλουν και επιζητούν μα κανείς δεν την πετυχαίνει ; Δεν έχουμε σκεφτεί το γιατί; Γιατί όλοι να θέλουν κάτι και να προσπαθούν για αυτό και αυτό να μην έρχεται; Φυσικά, η φθηνή δικαιολογία δεν μας αφήνει η Μέρκελ, ο Σόιμπλε και όλοι οι αποδιοπομπαίοι τράγοι της Ευρώπης, είναι το ωραίο υπνωτικό για να απομακρύνουν την προσωπική τους ευθύνη! Η στασιμότητα, όμως, δεν είναι μόνο οικονομική και βρίσκεται στον τρόπο σκέψης και δράσης μας τόσο στον ιδιωτικό όσο και στο δημόσιο βίο.