
Ζωή Αργύρη
Το όνομα μου Ζωή.."όνομα και πράγμα" καθώς η αισιόδοξη ματιά της ζωής και τα θετικά μου vibes είναι διάχυτα. production date: 1992.
Από λιλιπούτειο πλάσμα χορεύω στους ρυθμούς του John Lennon, με σπουδές στην προστασία περιβάλλοντος και ενεργή εθελοντική δράση αφού ο αλτρουισμός είναι το μυστικό συστατικό της χαμογελαστής μου ύπαρξης.
Αρθρογράφος σε πολλά sites και στον ελληνικό τύπο, αθεράπευτη ερωτευμένη με την ψυχολογία και με έμφυτη λατρεία στη γραφή ως τρόπο έκφρασης και εξαγνισμού. motto της ζωής μου; "έχω για τη ζωή μιαν αντίληψη δραματική και ρομαντική. Ο,τι δεν αγγίζει βαθιά την ευαισθησία μου δεν με ενδιαφέρει" Pablo Neruda.
To να κατανοήσετε το παιδί σας είναι ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα που πρέπει να μάθετε σαν γονείς καθώς αυτό αποτελεί βοηθητικό παράγοντα στο να γίνετε πιο αποτελεσματικοί στην καθοδήγηση και ανατροφή τους καθώς μεγαλώνουν και ωριμάζουν. Είναι ζωτικής σημασίας να θυμάστε πάντα πως το παιδί σας έχει μοναδικά χαραχτηριστικά προσωπικότητας τα οποία παραμένουν συνεπή καθ’όλη τη διάρκεια της ζωής τους.
«Σύγχρονος τρόπος ζωής και ψυχοσωματικές ασθένειες»: βαρύγδουπος και αρκετά συνηθισμένος τίτλος επιστημονικών άρθρων στις μέρες μας. Πιθανόν, λοιπόν, να έχετε διαβάσει για στελέχη εταιριών που υποφέρουν από υπνηλία, ζαλάδες και κόπωση, παιδιά από μικρή ηλικία να χάνουν το νόημα της ζωής και να παραπαίουν σε ένα φαύλο κύκλο αυτοκαταστροφής και πολλές ακόμη ρεαλιστικές πτυχές μιας ωμής πραγματικότητας που με αριστοτεχνικό τρόπο θα μπορούσε να αποτελεί σενάριο του Woody Allen σχετικά με την ανθρωπότητα στα πρόθυρα της τρέλας.
Κουράστηκες να γυρεύεις την Αλήθεια κι έμαθες να κρύβεσαι στης κοινωνίας το φιλήδονο χειροκρότημα..
Φόρεσες την πρέπουσα ηθική σαν σκάφανδρο και ανευ όρων παραδόθηκες σε αυτή την εκφυλισμένη κακοφωνία.. έπαψες να αναζητάς το Αληθινό, αυτό που η ψυχή σου λαχτάρησε..
Από μικρή είχα την ενδόμυχη ανάγκη να αγαπώ ανιδιοτελώς, να δίνομαι χωρίς να ζητάω ανταλλάγματα και να τολμώ να αφεθώ, να βουτώ στο κενό της αλήθειας χωρίς δίχτυ ασφαλείας και πλάτες άλλων για σανίδα σωτήριας.
Από λιλιπούτειο πλάσμα πίστευα πως η μεγαλύτερη ευχαρίστηση προέρχεται από την ψυχική ένωση των ανθρώπων, από εκείνο το χαμόγελο και το ζωντανό βλέμμα όταν είναι ευτυχισμένοι, από την τόλμη να διεκδικούν τα όνειρα και τις πιο τρελές τους επιθυμίες.
Αφετηρία μου ο απόλυτος έρωτας μια νεράιδας.
Συνδρομήτρια παρελθοντικού φιλμ με κομμένες σκηνές.
Αχόρταγη, ανυπόμονη, αδηφάγα.
Ένα από τα βασικά στοιχεία που συνιστούν τη δημοκρατικότητα και τον φιλελεύθερο χαρακτήρα του πολιτεύματος είναι ο τρόπος λειτουργίας του σωφρονιστικού συστήματος. Πάγιο αίτημα των πολιτών ήταν η ύπαρξη ενός συστήματος δικαίου σχετικά με την απονομή της δικαιοσύνης και την διατήρηση ειρηνικών σχέσεων μεταξύ των μελών της κοινωνίας. Αυτός ο θεσμός της τιμωρίας του δράστη χρονολογείται αιώνες αλλά πάντα επιζητείται η ανανέωσή του για την καλύτερη λειτουργία του. Σήμερα που παρατηρείται η κατακόρυφη αύξηση της εγκληματικότητας, το ζήτημα «τιμωρία-ποινή-ανθρωπισμός» επανέρχεται.
Στο άκουσμα της λέξης «ήρωας» πιθανόν αυτόματα να θέτετε τη λέξη «σούπερ» μπροστά και ένας τέλειος εμφανισιακά υπερήρωας ντυμένος με μία φανταχτερή μπέρτα να έρχεται στο μυαλό σας.
Οι δικοί μου ήρωες όμως δεν φοράνε στολή, ούτε είναι τέλειοι.
Είναι φτιαγμένοι από τα μονοπάτια που έχουν διαλέξει και όχι από υπερφυσικές δυνάμεις.
Στην παιδική μας ηλικία μαθαίνουμε τις πρώτες λέξεις, τους αριθμούς και τα χρώματα. Ένα μάθημα ακόμα πιο σημαντικό νομίζω, θα ήταν να μας γράψουν στο μαυροπίνακα της τάξης μία αλήθεια που με πόνο θα συνειδητοποιήσουμε αργότερα στη ζωή μας.
Εκείνους τους ανθρώπους που κάνουν μία αμυχή στην ψυχή σου, που με φόρα εισβάλλουν στον κόσμο σου, που με το ελεύθερο πνεύμα και την αλήθεια τους σε παρασύρουν στην πιο τρελή βόλτα της ζωής σου...