Ο ελληνικός όρος μύθος έχει μεταφερθεί σε πολλές άλλες γλώσσες: mito στα ιταλικά. mythe στα γαλλικά, myth στα αγγλικά. mythos στα γερμανικά, και ούτε καθεξής. Μπορούμε όμως να είμαστε βέβαιοι ότι, αν καθόμασταν όλοι μαζί να συζητήσουμε τη σημασία αυτής της λέξης, θα προέκυπταν αμέσως σημαντικές διαφορές.

Αισθάνομαι μια πολύ μεγάλη δύναμη στα μπράτσα, στα χέρια, στη ράχη. Έχω μιαν άλλη φύση. Μόλις αναγνωρίζω την μητέρα μου, είναι ξένη για την κατάστασή μου, την δράση μου. Θα μπορούσα να διηγούμαι τις εντυπώσεις μου ώρες ολόκληρες, εντυπώσεις από αναρίθμητες παρεκκλίσεις. Μόλις δείπνησα. Κυρίως μετά το δείπνο, το βράδυ, έχω την εντύπωση μιας πολύ μεγάλης δύναμης.

Επί του παρόντος, θα διερωτηθώ: για ποιο λόγο φιλοσοφούμε; Προς τι η διερεύνηση αυτή των πρώτων αρχών και των τελικών σκοπών των πραγμάτων; Διότι το να πούμε ότι όλοι οι άνθρωποι τείνουν εκ φύσεως προς το ειδέναι, είναι σωστό· γιατί όμως;