Με αφορμή την κυκλοφορία της ταινίας «Το Βιβλιοπωλείο της Κυρίας Γκριν» ανατρέχουμε στα διασημότερα βιβλιοπωλεία (κάποια από τα οποία υπάρχουν και στην πραγματικότητα!) που είδαμε ποτέ στη μεγάλη οθόνη.

Χώροι ηρεμίας, ενδοσκόπησης, μελέτης και έρευνας, τα βιβλιοπωλεία, γεμάτα με προϊόντα που τροφοδοτούν το σινεμά με ιστορίες από την αρχή της ύπαρξής του, δεν χρησιμοποιήθηκαν όσο συχνά έπρεπε από τους σεναριογράφους.

Μια άλλη εικόνα από αυτήν που έχουμε όλοι όσοι κοιτάζουμε τις εικόνες από το θρυλικό όρος των Ιμαλαΐων, δίνει η πραγματικότητα. Η ανθρώπινη παρουσία καταστρέφει το περιβάλλον, καθώς το Έβερεστ είναι γεμάτο με σκουπίδια!

Η «χωματερή» περιλαμβάνει πεταμένα φαγητά, απομεινάρια από σκηνές, βαρέλια και δοχεία καυσίμων, κουτιά από μπύρες και χιλιάδες τόνους από ανθρώπινες περιτώματα.

Υποβρύχια πλάνα καταγράφουν την ομορφιά τεράστιων παγόβουνων κάτω από την επιφάνεια του ωκεανού. Ελήφθησαν από τον Φράνκο Μπάνφι (Franco Banfi), στην περιοχή του Τάσιλακ της Γροιλανδίας.

Μερικές από τις φωτογραφίες του δείχνουν δύτες να κολυμπούν γύρω από κάποιο παγόβουνο, ενώ άλλες παρουσιάζουν ορισμένα από τα παράξενα και υπέροχα πλάσματα που μπορεί να συναντήσει κανείς σ΄ αυτό το μέρος.

Τοποθετήθηκε σε κανάλι της Μπριζ, στο Βέλγιο, στο πλαίσιο της πολιτιστικής εκδήλωσης «2018 Bruges Triennial».

Η φάλαινα σχεδιάστηκε από τους Τζέισον Κλιμόσκι (Jason Klimoski) και Λέσλι Τσανγκ (Lesley Chang) της εταιρείας StudioKCA, με έδρα το Μπρούκλιν.

Στο βίντεο που ακολουθεί, η ψυχολόγος που ηγείται της έρευνας βάζει απέναντί της σε μια πολυθρόνα δύο παιδιά και απευθύνει στο καθένα ξεχωριστά τις ίδιες ακριβώς ερωτήσεις. Το ένα παιδί έχει διαγνωστεί με ΔΕΠΥ, ενώ το άλλο όχι.

Δείτε τις αντιδράσεις των δύο παιδιών, προσέξτε τις απαντήσεις τους και τον τρόπο που τις εκφέρουν (τόνος φωνής, αμεσότητα, διστακτικότητα κλπ) και ίσως αντιληφθείτε ποιο από τα δύο παιδάκια έχει Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας.

Ο φωτογράφος Γκουίντο Γκουτιέρεζ Ρουίζ (Guido Gutierrez Ruiz), από τον Καναδά, χρησιμοποιώντας μόνο το smartphone, τράβηξε εκπληκτικές εικόνες από τη Φουνσάλ (Funchal) στη Μαδέρα, με τις δεκάδες ζωγραφισμένες πόρτες.

Μια πρωτοβουλία των κατοίκων της πόλης, οι οποίοι κάλεσαν διάφορους καλλιτέχνες να χρησιμοποιήσουν τις πόρτες του ιστορικού κέντρου σαν καμβάδες, για να ζωγραφίσουν ό,τι ήθελαν.

Σε ύψος 3.200 μέτρων βρίσκεται η σήραγγα του Χριστού Σωτήρος (Cristo Redentor), η οποία είναι ένα όμορφο, αλλά δύσκολο, ορεινό πέρασμα στις Άνδεις μεταξύ Αργεντινής και Χιλής.

Το Paso Internacional Los Libertadores, όπως ονομάζεται ο δρόμος, αποτελεί την κυριότερη οδό μεταφοράς που συνδέει την πρωτεύουσα της Χιλής, το Σαντιάγο με την πόλη Μεντόζα της Αργεντινής.

Εντυπωσιακά είναι τα ευρήματα επιστημονικής μελέτης σχετικά με τον τρόπο επικοινωνίας των σκύλων με τους ανθρώπους. Όπως αποκαλύπτεται, βασικό στοιχείο είναι η επαφή με τα μάτια και ακολουθούν οι χειρονομίες και οι κινήσεις.

Σαν τα μωρά που θέλοντας να παίξουν, κοιτάζουν τους γονείς και μετά το παιχνίδι τους, ώστε να καταλάβουν τι ζητούν, έτσι και οι σκύλοι ακολουθούν την ίδια διαδικασία, για να προσελκύσουν την προσοχή των ιδιοκτητών τους.

Θαυμασμό προκαλεί η εφευρετικότητα των αρχαίων Ιρανών, καθώς πριν από περίπου 3.000 χρόνια, οι Πέρσες είχαν βρει μια βιώσιμη λύση μεταφοράς νερού μέσα στην έρημο. Και όχι μόνο για να πίνουν, αλλά και για να δημιουργούν συντριβάνια και κήπους!

Πρόκειται για τα λεγόμενα Qanat, τα οποία ήταν το βασικό στοιχείο ευημερίας των αρχαίων πόλεων, ανάμεσα στις οποίες και η περσική πρωτεύουσα της Περσέπολης, με τους ιστορικούς κήπους της.

Ο Κώστας Γραμματόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1916 και καταγόταν από την Κωνσταντινούπολη.

Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών κατά τα έτη 1934-1940, έχοντας καθηγητή ζωγραφικής τον Ουμβέρτο Αργυρό και χαρακτικής τον Γιάννη Κεφαλληνό.

Όταν ξέσπασε ο πόλεμος το 1940, ο Κεφαλληνός έθεσε το Εργαστήριο Χαρακτικής και τους μαθητές του στην υπηρεσία του Έθνους.

Η «Παράνοια», ένα πολυβραβευμένο animation για την ομώνυμη διαταραχή, απεικονίζει παραστατικά τις δυσκολίες που συναντούν αυτά τα άτομα στην καθημερινή τους ζωή.

Ο Γάλλος φωτογράφος Ludwig Favre, απομακρύνεται αυτή τη φορά από τις συνηθισμένες φωτογραφίες, με τις οποίες συνδέουμε στο μυαλό μας τη Νέα Υόρκη, πειραματιζόμενος με μια πιο ετερόκλητη και συνάμα, οικεία περιοχή, την Chinatown.

Με τίτλο “New York, By The Way“, η φωτογραφική αυτή συλλογή μάς κάνει νοητή περιήγηση σε σημεία όπου πολλές λεπτομέρειες αιχμαλωτίζουν την προσοχή του κοινού.