Γάτες και σκύλοι μόνοι τους στους δρόμους είναι κάτι συνηθισμένο, αλλά άλογο να κάνει βόλτα μόνο του είναι κάτι σπάνιο, για τις περισσότερες ευρωπαϊκές πόλεις. Όχι όμως για της συνοικία Φέχενχαϊμ (Fechenheim), στη Φρανκφούρτη.

Εκεί, οι κάτοικοι έχουν συνηθίσει σε ένα διαφορετικό είδος «εξωτερικού κατοικίδιου ζώου». Πρόκειται για μια αραβική φοράδα, που ονομάζεται Τζένη.

Στη Nara της Ιαπωνίας, τα ελάφια Σάικα (Sika) δεν περιορίζονται σε δάση ή πάρκα, αλλά κυκλοφορούν μόνα τους στους δρόμους, όπως οι άνθρωποι, συγκεκντρώνονται σε χώρους με πράσινο, ενώ περιηγούνται σε καταστήματα, έστω και έχουν μπάρες στην είσοδο.

Αυτός ο επικίνδυνος δρόμος, με τις συνεχείς στροφές, εκτός από την γραφικότητα που προσδίδει στο τοπίο, οδηγεί σε ένα χωριουδάκι, το οποίο επί αιώνες ήταν κέντρο εμπορίου στο δρόμο από το Θιβέτ προς τη Ινδία.

Το Ντζουλούκ (Dzuluk) των 700 κατοίκων, σήμερα, βρίσκεται σε ύψος περίπου 3.000 μέτρων στο άγριο έδαφος των χαμηλότερων Ιμαλαΐων, στο ανατολικό Σίκκιμ (Sikkim), του ινδικού κράτους Sikkim, και αποτελεί τουριστικό προορισμό.

Μία ταινία μικρού μήκους για τη ζωή ενός συγκεκριμένου ανθρώπου.

Η Δημόσια Βιβλιοθήκη της Νέας Υόρκης, παρουσίασε πρόσφατα το νέο της απόκτημα: έναν σιδηρόδρομο για τη μεταφορά των βιβλίων της και είναι πραγματικά εντυπωσιακός.

Μοιάζει να έχει βγει από τα καρέ κάποιας παδικής ταινίας φαντασίας, αλλά στην ουσία αυτό το τρενάκι βιβλίων δεν έγινε για να προσελκύσει τα παiδιά (αν και έχει ενθουσιάσει μικρούς και μεγάλους).

Το “Plastikophobia” αποτελεί ένα δημιούργημα στην Σιγκαπούρη από πλαστικά μιας χρήσης που αποτυπώνει το πρόβλημα της ρύπανσης των ωκεανών δεν αφορά τον φόβο για το πλαστικό αλλά δημιουργήθηκε με σκοπό να τονώσει το φόβο για το τι πρόκειται να συμβεί αν τα πλαστικά συνεχίσουν πλήττουν τους ωκεανούς.

Η Παγκόσμια Τράπεζα Σπόρων Σβάλμπαρντ κατασκευάστηκε υπογείως σε μία ζώνη μόνιμης ψύξης, ως μέτρο ασφαλείας σε περίπτωση που κινδυνεύσουν οι πηγές τροφίμων, λόγω συγκρούσεων ή φυσικών καταστροφών.

Βρίσκεται στο νησί Σπιτσβέργη του Νορβηγικού αρχιπελάγους Σβάλμπαρντ, το οποίο βρίσκεται αρκετά κοντά στον Βόρειο Πόλο, σε μια απόσταση 1120 χλμ..

Αυτή η μορφή διακόσμησης στις άκρες των βιβλίων ήταν πολύ δημοφιλής από τον 18ο αιώνα μέχρι και στις αρχές του 20ού. Ωστόσο, μερικά από τα πρώιμα παραδείγματα αυτής της ζωγραφικής, ανάγονται στον 10ο αιώνα.

Οι πρώτες εικονογραφήσεις του είδους ήταν απλές διακοσμήσεις από χρυσό κι άλλα χρώματα. Ομως, οι ζωγραφιές στις άκρες των βιβλίων αρχίζουν να διαδίδονται και να γίνονται εξαιρετικά δημοφιλείς από τα μέσα του 17ου αιώνα.

Όπως η ζωγραφική και η γλυπτική του Σαλβαντόρ Νταλί, έτσι και τα κοσμήματα του καλλιτέχνη είναι μία αντανάκλαση του εκκεντρικού και φιλόδοξου δημιουργού τους.

O ίδιος όμως είχε προειδοποιήσει κάποτε τους θεατές να μη δουν μόνο την παιχνιδιάρική τους διάθεση.

Η πλατφόρμα αεροφωτογραφιών Skypixel ανακοίνωσε τους νικητές του Διαγωνισμού 2018 Aerial Storytelling.

Ο διαγωνισμός διεξήχθη με τη βοήθεια του DJI και προσέλκυσε πάνω από 30.000 υποβολές από 141 χώρες σε όλο τον κόσμο.

Ο εξαιρετικός φωτογράφος Χιντενόμπου Σουζούκι (Hidenobu Suzuki) και αυτή την άνοιξη μας γεμίζει με πανέμορφες εικόνες από τις δαμασκηνιές, οι οποίες στην πατρίδα του ανθίζουν πιο νωρίς από τις κερασιές.

Πριν το τοπίο γεμίσει από τα ροζ άνθη, τα οποία στα ιαπωνικά ονομάζονται σακούρα (sakura), τον δρόμο… της άνοιξης «στρώνουν» τα λουλούδια από τις δαμασκηνιές.

Με την πρώτη ματιά φαντάζουν κρύα, μελαγχολικά και μουντά. Όσοι έτυχε όμως να τα επισκεφτούν λένε ότι πρόκειται για ένα από τα ωραιότερα μέρη του πλανήτη.

Πρόκειται για τα Νησιά Lofoten τα οποία βρίσκονται πολύ κοντά στον Αρκτικό κύκλο, ανήκουν στη Νορβηγία και καλύπτουν επιφάνεια 5.200 τετραγωνικών χιλιομέτρων, με μήκος ακτογραμμής 6.425 χιλιομέτρων.