«Η Φύση και οι Φυσικοί νόμοι κείτονταν κρυμμένοι μες στη νύχτα. Και είπε ο Θεός: Γεννηθήτω ο Νεύτων! Και όλα έγιναν φως».

Η φράση ανήκει στον Άγγλο ποιητή του 18ου αιώνα Alexander Pope. Από το σχέδιο επιτύμβιου για τον Ισαάκ Νεύτωνα που πέθανε το 1727.

Ο Έντουαρντ Ουίλσον, ένας σπουδαίος βιολόγος και ερευνητής της κοινωνιοβιολογίας,  είχε πει πως τα μυρμήγκια είναι «πολιτισμένα ρομπότ».  Σε όλη τους τη ζωή δεν διδάσκονται απολύτως τίποτα. Η κοινωνική τους συμπεριφορά και οργάνωση είναι πλήρως ρομποτοποιημένη, δηλαδή γραμμένη στον γενετικό τους κώδικα, αποτέλεσμα μιας μακροχρόνιας εξελικτικής διαδικασίας.

Η πανδημία που διανύουμε, πέρα από την εξάπλωσή της χάρη στη μεταδοτικότητα του ιού, «απολαμβάνει» και μια δεύτερη «εξάπλωση» χάρη στη σημερινή μετάδοση της πληροφορίας, η οποία και προηγείται.

Στις 26 Ιουνίου του 1989 καθιερώθηκε από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών η «International Day Against Drug Abuse and Illicit Trafficking» με σκοπό την ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης γύρω από την κατάχρηση και παράνομη διακίνηση των ναρκωτικών ουσιών.

Το 1532, λίγα χρόνια μετά την «ανακάλυψη» της αμερικανικής ηπείρου, ένα μικρό στράτευμα 170 Ισπανών στρατιωτών που εισέβαλε στην γη των Ίνκας (σημερινό Περού),  κατάφερε να υποτάξει ένα στρατό δεκάδων χιλιάδων ιθαγενών, και κατόπιν να αιχμαλωτίσει και να εκτελέσει τον αυτοκράτορά τους Αταχουάλπα.

Θα έχετε παρατηρήσει πως όλες οι αργίες του χρόνου είναι αφιερωμένες στο έθνος και τη θρησκεία. Σκεφτείτε παράλληλα πως όλα τα σημερινά έθνη και οι θρησκείες, είναι τυχαίες εκφάνσεις των άπειρων εθνών και θρησκειών που θα μπορούσαν να υπάρχουν στη θέση τους, στις άπειρες τροπές που θα μπορούσε να έχει πάρει η Ιστορία. Ουσιαστικά γιορτάζουμε την τυχαία ταύτισή μας με συγκυρίες. Γιορτάζουμε δηλαδή που μας έλαχε να γεννηθούμε σε αυτό τον τόπο, αυτή την εποχή και όχι κάπου αλλού και κάποτε.

Το παίζαμε παιδιά στις αυλές των σχολείων και στα πάρκα. Αργότερα, φοιτητές, στην άλλη του εκδοχή, με την τράπουλα. Πότε σου άρεσε να είσαι ο κλέφτης, να ξεγλιστράς απ’ τους αστυνόμους και να τη σκαπουλάρεις, κι άλλοτε να είσαι ο αστυνόμος, να τσακώσεις τους κλέφτες έναν προς έναν, να τους κατατροπώσεις. Μα ήταν απλά ένα παιχνίδι. Κι όσο κι αν αγωνιούσαμε και λαχταρούσαμε στη δράση, όταν τελείωνε, ήμασταν όλοι καλά και υγιείς.

Η πτώση του τείχους του Βερολίνου το 1989, άνοιξε το δρόμο για την πτώση του Υπαρκτού Σοσιαλισμού και τον τερματισμό του Ψυχρού Πολέμου, μαζί και το τέλος μιας εποχής που είχε ως διάδοχη την παρούσα, αυτή της Παγκοσμιοποίησης.

Την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου, τα βλέμματα της παγκόσμιας σκηνής, ήταν πρώτα απ’ όλα στραμμένα στη διαμάχη μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και του αντίπαλου δέους της, τη Σοβιετική Ένωση. Πολιτικοί, διπλωμάτες και οικονομολόγοι παρακολουθούσαν μια κούρσα που εκτυλίσσονταν από τον Αρκτικό Ωκεανό έως το Διάστημα, σαν τον βασικό δείκτη και καταλύτη όλων των εξελίξεων.

Από τους Homo Sapiens στην τρομοκρατία

Στο μακρινό παρελθόν, πριν από εβδομήντα χιλιάδες χρόνια, οι πρόγονοί μας Homo Sapiens, μετανάστευσαν από την γενέτειρά τους Αφρική στην Αραβική Χερσόνησο, κι αργότερα στον υπόλοιπο κόσμο. Πολλά διαφορετικά ανθρωποειδή ζούσαν τότε στη Γη. Σύμφωνα με τη Θεωρία της Αντικατάστασης, οι Homo Sapiens δεν ζευγάρωσαν με τα υπόλοιπα είδη, αλλά προέκυψε ασυμβατότητα και ήρθανε σε ρήξη.

Στα μέσα του 19ου αιώνα, ο Καρλ Μαρξ, μίλησε για ένα «ηθικό κενό» στη λειτουργία του Καπιταλισμού, και το ονόμασε Θεωρία της Υπεραξίας. Τα «ηθικά κενά» βέβαια, κάθε μορφής οικονομικού συστήματος ή πολιτεύματος μπορούν να γίνουν «αισθητά» από τον απλό πολίτη. Αλλά τόσο ο απλός πολίτης όσο και ο απλός πολιτικός, δεν μπορούν προσδιορίσουν και να ερμηνεύσουν ένα πρόβλημα σε ένα τέτοιο πλαίσιο, ώστε να μην φαίνεται ως μια κοινή διαμαρτυρία, αλλά μια θεωρία που να μπορεί να πείσει τον ακαδημαϊκό, επιστημονικό και τον ευρύτερο κόσμο της διανόησης, ώστε να ετοιμάζει το έδαφος για μια νέα πρόταση διακυβέρνησης. Αυτό το πέτυχε ο Μαρξ με έναν μαθηματικό τύπο.