Υπομονή αγόρι μου...

Για έξι + τρία + τρία χρόνια τουλάχιστον, θα σε πιέζουμε αφόρητα κυρίως να παπαγαλίζεις ως επί το πλείστον αχρείαστες πληροφορίες...

Μια νύχτα είδα ένα όνειρο.

Ήμουν λέει στην άκρα του γιαλού και κοίταζα.

Η θάλασσα ήταν κατάμαυρη όλο τρόμο και χοχλακούσε.

Αν ψέματα του 'λεγε; Αν καμωνόταν; Αν κάποιο άλλο αστέρι πρόσμενε; Αν πεταλούδες πλουμιστές ονειρευόταν;

Πως θα σιγουρευόταν; Αλήθεια, πως;

Η ζωή είναι προσφορά, η ζωή είναι απόλαυση, η ζωή είναι ευφροσύνη, ευλογία.

Αλλά, σιγά σιγά και καθώς περνούν τα χρόνια, να το έχουμε υπόψη μας αυτό το πράγμα, ότι σε ένα άλλο πλαίσιο είμαστε και μεις και θαρθεί μια μέρα που θα πεθάνουμε.

Εκείνη η ώρα να μας βρει… να έχουμε εξισωθεί με την αναγκαιότητα την σκληρή της στιγμής.

Ήταν κάποτε ένα λιβάδι γεμάτο ηλιοτρόπια.

Κι όλα αυτά τα ηλιοτρόπια κοιτούσαν ολημερίς με θαυμασμό τον ήλιο.

Όταν ο ήλιος ήταν από κει, γύριζαν από κει.

«’Ενα τεράστιο καρβέλι,

μια πελώρια φραντζόλα ζεστό ψωμί,

είχε πέσει στο δρόμο από τον ουρανό,

ένα παιδί με πράσινο κοντό βρακάκι και με μαχαίρι

έκοβε και μοίραζε στον κόσμο γύρω,

όμως και μια μικρή, ένας μικρός άσπρος άγγελος. κι αυτή

μ’ ένα μαχαίρι έκοβε και μοίραζε

κομμάτια γνήσιο ουρανό

κι όλοι τώρα τρέχαν σ’ αυτή,

λίγοι πηγαίναν στο ψωμί,

όλοι τρέχανε στον μικρόν άγγελο που μοίραζε ουρανό!

Ας μην το κρύβουμε.

Διψάμε για ουρανό.»

Μίλτος Σαχτούρης, Ποιήματα (1945-1971), Κέδρος, Αθήνα 1996 (8η έκδ.), σ. 144

Ελεύθερε άνθρωπε, πάντα θα λατρεύεις την θάλασσα!
Η θάλασσα είναι ο καθρέφτης σου· διαλογίζεσαι την ψυχή σου
Μέσα στο αιώνιο ξετύλιγμα της επιφάνειάς της,
Και το πνεύμα σου δεν είναι μία άβυσσος λιγότερο πικρή.

Αναρωτιέμαι: γιατί να συζητάω μαζί τους;

Ψωνίζουν τη γνώση για να την πουλήσουν.

Θέλουν να μάθουν πού υπάρχει γνώση φτηνή

Που να μπορούνε ακριβά να την πουλήσουν.

Όλοι εμείς οι ζωντανοί ξοδεύουμε
Μία ζωή, στο να τη ζούμε,
Μια άλλη, στο να την σκεφτόμαστε.

Ένα πολύπλοκο σχήμα

Η αντίληψη του εαυτού σημαίνει οτι υπάρχει κάποιος συνειδητός ‘εσωτερικός παράγοντας ‘ που κατευθύνει τη συμπεριφορά, αλλά επίσης σημαίνει επίγνωση των συναισθημάτων, των χαρακτηριστικών, των σκέψεων και των συμπεριφορών στο παρόν και στο παρελθόν. Για να έχει εαυτό, ένας οργανισμός πρέπει να διαθέτει συνείδηση και αυτο-στοχασμό.

Έρευνα εντοπίζει οκτώ διαπροσωπικά χαρακτηριστικά που είναι κοινά σε όλες τις διαταραχές της προσωπικότητας.

Από τις πρώτες προσπάθειες των ψυχιάτρων να διαγνώσουν μακροχρόνιες ανεπάρκειες στην προσαρμοστική λειτουργία των ατόμων, γνωστές ως διαταραχές προσωπικότητας, μέχρι και την πιο πρόσφατη αναθεώρηση του Διαγνωστικού και Στατιστικού Εγχειριδίου (DSM) το 2015, εξακολουθεί ακόμα να υπάρχει σύγχυση και αντιπαράθεση.

Τι είναι η απελπισία, κατά τον Μπρετόν

«Γνωρίζω την απελπισία σε γενικές γραμμές.

Η απελπισία δε διαθέτει φτερά, δεν κάθεται απαραιτήτως σε ένα ξεστρωμένο τραπέζι, σε μια βεράντα, στην ακροθαλασσιά.