Οδυσσέας Ιωάννου | Οι τελευταίες φορές
Σχεδόν ποτέ δεν ξέρεις πότε θα είναι η τελευταία φορά.
Τις ζούμε ή τις ξοδεύουμε σαν να είναι άπειρες. Δεν ξέρω τι διαφορετικό θα κάναμε αν το γνωρίζαμε. Μπορεί τίποτα. Μπορεί να μη θέλουμε να ξέρουμε πως είναι η τελευταία φορά. Αλλά μπορεί και να φέρναμε τον κόσμο ανάποδα αν το γνωρίζαμε.
Ναπολέων Λαπαθιώτης | «Λυπήσου…»
Λυπήσου εκείνους που πονούν,
βουβά κι ανώφελα, για κάτι,
και παίρνουν, για να λησμονούν,
της ζωής κάποιο άθλιο μονοπάτι·
Ναζίμ Χικμέτ | Ύμνος στη ζωή
Τι όμορφο που είναι να ζεις
να μπορείς να διαβάζεις τον κόσμο
τη ζωή να τη νοιώθεις τραγούδι χαράς
τι όμορφο που είναι να ζεις σαν παιδί
να απορείς και να ζεις.
Ναζίμ Χικμέτ | Ταξιδεύοντας
Ανοίγουμε τις πόρτες
κλείνουμε τις πόρτες
δρασκελάμε τις πόρτες
και στο τέρμα του μοναδικού μας ταξιδιού
μήτε πολιτεία μήτε και λιμάνι
Οδυσσέας Ελύτης | Τη γλώσσα μού έδωσαν ελληνική
Umberto Eco, «Η σημειολογία στην καθημερινή ζωή»
Το πολιτιστικό περιβάλλον καθορίζει τη φύση των ατόμων σε τέτοιο σημείο, ώστε να μην είμαστε πια σε θέση να το διακρίνουμε ακόμη κι όταν αποκρούουμε τις ρατσιστικές γνώμες όσων αποδίνουν σε σταθερή φυσική ιδιότητα τη συμπεριφορά κάποιου.
Σε τέτοιες περιπτώσεις η πιο αυθόρμητη αντίδραση είναι συνήθως να αρνιόμαστε την υποθετική φυσική ιδιότητα.
Λιαντίνης: «Η ζωή μας είναι ένας τελεστήριος αγνισμός απάνου στη φλόγα της αρετής...»
«Το συντριβάνι του κόσμου είναι το θαύμα του απλού, που για να το βλέπουμε χρειαζόμαστε το καθαρό μάτι.
Και για να το ακούμε, πρέπει να κρατάμε έναυλα ώτα στην κουβέντα του Αϊνστάιν: Το πιο ακατανόητο πράγμα είναι ότι ο κόσμος είναι κατανοητός.»
Γιάννης Αγγελάκας | Αδέσποτα σκυλιά
Γιάννης Αγγελάκας | Αληθινό είναι ό,τι σπαταλιέται
Νικηφόρος Βρεττάκος | «Τα τρύπια χέρια»
«Εγώ δε έχω να σου δώσω τίποτα» είπες.
«Τίποτα, είναι τρύπια τα χέρια μου»
Ενώ
τον ουρανό που ήταν πάνω μου εσύ μου τον έφερνες.
Η αγάπη είναι μια ικανότητα που μπορεί να καλλιεργηθεί..
Φανταστείτε πόσο διαφορετική θα ήταν η ζωή μας αν, παράλληλα με την εκμάθηση μαθηματικών και ιστορίας, υπήρχε κι ένα μάθημα σχετικά με τις προσωπικές μας σχέσεις το οποίο θα περιελάμβανε ένα εγχειρίδιο για το πώς να αγαπάμε. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν χρησιμοποιούν ποτέ την άλγεβρα μετά το σχολείο και ξεχνούν ιστορικές ημερομηνίες μόλις τελειώσουν οι εξετάσεις.
Shepard Gellert - «Όμοιος ομοίω… ζευγαρώνει»
Εμάς τους ανθρώπους, μας προγραμματίζουν να σκεφτόμαστε, να αισθανόμαστε και να ενεργούμε με ορισμένο τρόπο οι πρώιμες εμπειρίες της ζωής μας, οι γονείς μας, τα αδέλφια μας, οι θείοι κι οι θείες, οι παππούδες κι οι γιαγιάδες, οι δάσκαλοι, οι συνομήλικοί μας και μερικά τυχαία περιστατικά, όπως το δάγκωμα από ένα σκύλο, το κέντρισμα από μια μέλισσα, ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα, οι παιδικές αρρώστιες ….