Γιατί οι φιλίες γίνονται ολοένα και πιο δύσκολες;
Μεγαλώνουμε, παντρευόμαστε, κάνουμε παιδιά ή μετακομίζουμε σε άλλη χώρα, καθώς περνάνε τα χρόνια πολλοί είναι οι λόγοι που αλλάζουν τη δυναμική ανάμεσα σε εμάς και τους φίλους μας. Όσο μεγαλώνουμε όχι μόνο δυσκολευόμαστε να κρατήσουμε τις φιλίες που ήδη έχουμε αλλά και να κάνουμε καινούριες. Για ποιους λόγους είναι τόσο δύσκολο και πώς μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε;
Ηλίας Βενέζης: «Οι πικραμένοι άνθρωποι είναι στο βάθος οι πιο αισιόδοξοι...»
Η πικρία είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα όλων των ζωντανών οργανισμών.
Γιατί αυτοί ζητούν πολλά απ’ τη ζωή, και η ζωή τις περισσότερες φορές δίνει λίγα.
Όταν ο Γιάννης Ρίτσος ήταν υποψήφιος για Νομπέλ το 1971
Η αποκάλυψη των «απόρρητων» πρακτικών ύστερα από 50 χρόνια, η βράβευση του Πάμπλο Νερούδα και η σχέση με τον έλληνα ποιητή.
Άλκης Αλκαίος | Θάνος Μικρούτσικος - «Σιντάρτα»
Απόψε μέτρησα για σένα χίλια μίλια
λευκό χαρτί μες στης αγάπης τη μποτίλια,
το φως που ρίχνει η κάμαρά σου στην αυλή σου,
για μένα είναι σινεμά του παραδείσου.
Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα: «Οι άνθρωποι δεν ζουν μόνο με ψωμί...»
Όταν κάποιος πηγαίνει στο θέατρο, σ’ ένα κονσέρτο, σε μια οποιαδήποτε καλλιτεχνική εκδήλωση ή γιορτή, εφόσον του αρέσει το θέαμα, αναπολεί αμέσως τους δικούς του που απουσιάζουν, και θλίβεται επειδή σκέφτεται: «Πόσο θ’ άρεσε αυτό στην αδερφή μου, στον πατέρα μου!».
Σουρής: «Ας ευχηθώμεν σύσσωμοι κι εκ της χαράς πηδώντες, τον νέον χρόνον ευκλεή κι εις δάνεια γενναίον...»
Η Πρωτοχρονιά
Ρωμαίικη παράδοσις
Aπάνω στο κρεββάτι μου με μάτια σφαλισμένα
δια του κόσμου το φθαρτόν εφιλοσόφουν μόνος,
όταν κανόνα έξαφνα βροντούν εκατόν ένα,
και τότε πια θυμήθηκα πως ήλθε νέος χρόνος.
Κι αρχίζω να τον χαιρετώ κι εγώ απ’ το κρεββάτι
με όλο μου το πρωινό “Ρωμαίϊκιο ραχάτι”.
Λουί Μπουνιουέλ: «Όταν ήμαστε νέοι ο έρωτας μας φαινόταν ένα αίσθημα παντοδύναμο...»
Όταν ήμαστε νέοι ο έρωτας μας φαινόταν ένα αίσθημα παντοδύναμο, ικανό να μεταμορφώσει μια ζωή.
Ο σεξουαλικός πόθος ήταν αναπόσπαστο στοιχείο του αλλά συνοδευόταν από ένα αίσθημα προσέγγισης, κατάκτησης και αμοιβαιότητας που θα μπορούσε να μας υψώσει πάνω από την καθημερινότητα και να μας κάνει ικανούς για μεγάλα πράγματα.
Jean-Paul Sartre: «Τα βιβλία μου ήταν τα πουλιά και οι φωλιές μου...»
Άρχισα τη ζωή μου όπως θα την τελειώσω: ανάμεσα στα βιβλία.
Στο γραφείο του παππού μου υπήρχαν παντού βιβλία· το ξεσκόνισμά τους απαγορευόταν, εκτός από μια φορά το χρόνο, τον Οκτώβριο πριν ανοίξουν τα σχολεία.
Τάσος Λειβαδίτης | «Συχώρα μέ, ἀγάπη μου, ποὺ ζοῦσα πρὶν νὰ σὲ γνωρίσω...»
Συμφωνία ἄρ. 1
Ὕστερα εἴδαμε πὼς δὲν ἤτανε πρόσωπα
μὰ οἱ σιωπηλὲς χειρονομίες τοῦ ἡλιοβασιλέματος…
σὰν ἕνας θεὸς ποὺ τὸν ξέχασαν κι ἀπὸ τὸ βάθος τοῦ χρόνου
καλοῦσε βοήθεια.
Ε. Παπανούτσος: «Προστάτευε με στοργή, και με θυσίες, το σώμα σου...»
Μερικοί πολύ χρήσιμοι για τη ζωή, πρακτικοί κανόνες πού χρέος άλλα και συμφέρον έχει ο φρόνιμος άνθρωπος να τους προσέξει. Θα τους διατυπώσω αφού προτάξω ένα μικρό προοίμιο που αν δίνει την εντύπωση παραδοξολογίας, τούτο οφείλεται μόνο στη διατύπωση και όχι στο νόημά του.
Οι αιρεσιάρχες της COVID-19 και η καταστροφική επιρροή τους στην κοινωνία
Αν και ο αντίκτυπος της παραπληροφόρησης που σχετίζεται με την COVID, έχει, σε κάποιο βαθμό διερευνηθεί, οι μέθοδοι των παραπληροφοριοδοτών, οι λόγοι της δημοτικότητάς τους και ο αντίκτυπός τους στην κοινωνία, ενδέχεται να απαιτούν εξέταση υπό το φως συμπεριφοράς και πρακτικών που μοιάζουν με αυτές μιας αίρεσης (cult).
Ναζίμ Χικμέτ | Τα ποιήματα των 9-10 μ.μ.
Ξέρουμε κ’ οι δύο, αγαπημένη,
μας έμαθαν:
να πεινάμε, να κρυώνουμε,
να πεθαίνουμε στην κούραση
και να ζούμε μακριά ο ένας απ’ τον άλλο.