Η ιστορία με τα μέλη ενός Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων στο Ωραιόκαστρο, που με ανακοίνωσή τους απείλησαν, ότι θα καταλάβουν το κτίριο του σχολείου, όπου φοιτούν τα τέκνα τους, αν φοιτήσουν σε αυτό τέκνα προσφύγων από κοντινό καταυλισμό, αποδεικνύει ξανά, ότι ένα σημαντικό κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας όχι μόνο δεν βρίσκει κάτι επιλήψιμο στο ρατσισμό αλλά θεωρεί δικαίωμά του να τον εκδηλώνει με κάθε αφορμή, ως, επίσης, ότι τέτοιες συμπεριφορές δεν συνιστούν ρατσισμό.
Δεν έχει σημασία, αν η νομοθεσία μας δεν προβλέπει τέτοια εξουσία στα μέλη των κατά τόπο αρμοδίων παραπάνω Συλλόγων. Κάποιοι συμπολίτες μας θεώρησαν, ότι νομιμοποιούνται να αποφασίσουν, ποιους δεν θα δεχθούν να φοιτήσουν στο σχολείο των παιδιών τους.
Καλώς ή κακώς η Ελλάδα μας έχει υπογράψει κάποιες διεθνείς συνθήκες, με τις οποίες υποχρεούται να υποδεχθεί, φιλοξενήσει και περιθάλψει πρόσφυγες. Για το σκοπό αυτό, μάλιστα, δέχθηκε στο παρελθόν πακτωλό χρημάτων, προκειμένου να δημιουργήσει τις απαραίτητες υποδομές γι’ αυτούς τους πρόσφυγες. Ας προσπεράσουμε τον τρόπο αξιοποίησης αυτών των χρημάτων! Ανεξάρτητα από αυτό, όμως, η υποχρέωση της χώρας μας να παράσχει αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης στους πρόσφυγες, που κατοικούν στην επικράτειά της, παραμένει και ειδικότερη εκδήλωση αυτής της υποχρέωσής της αποτελεί η φοίτηση των τέκνων των προσφύγων σε δημόσια ελληνικά σχολεία.
Η πικρή αλήθεια, όμως, είναι, ότι πίσω απ’ όσους γονείς στήριξαν την ανακοίνωση κατά της φοίτησης τέκνων προσφύγων στο παραπάνω σχολείο βρίσκονται πολλαπλάσιοι συμπολίτες μας, που βρήκαν την ευκαιρία να ξεδιπλώσουν το απαράμιλλο ταλέντο τους στην επινόηση δικαιολογιών υπέρ αυτού του αποκλεισμού. Διαβάσαμε για τη βεβαιότητα ότι αυτά τα τέκνα των προσφύγων είναι φορείς μεταδοτικών ασθενειών, με αφορμή ανακοίνωση του ΚΕΕΛΠΝΟ του 2010 (!!!!), για προσφυγόπουλα που δεν αφομοιώνονται και είναι μελλοντικοί τζιχαντιστές (να θυμηθούμε το γνωστό σκίτσο του Σαρλί Εμπντό με το μικρό Αϋλάν;) και άλλα παράδοξα, που φανερώνουν πούρο ρατσισμό και απροθυμία συνύπαρξης με «τους άλλους». Κάπου αναφέρθηκε η έλλειψη ενημέρωσης, η οποία οδήγησε σε παρανοήσεις εκ μέρους του πιο πάνω Συλλόγου.
Δεν επιθυμώ να δικαιολογήσω ένα Ελληνικό Δημόσιο, το οποίο συνεχίζει και κρατά στο σκοτάδι τους πολίτες αναφορικά με τις αποφάσεις και δράσεις του για φλέγοντα ζητήματα, όπως το προσφυγικό. Που να πάρει, όμως, εν έτει 2016 ένα σημαντικό κομμάτι της κοινωνίας μας μπορεί να ανεύρει ευχερώς, τι ακριβώς συμβαίνει, εν προκειμένω με τα τέκνα των προσφύγων και, ειδικότερα, να πληροφορηθεί, ότι από τον Ιούνιο του 2016 ξεκίνησε ένα πρόγραμμα εμβολιασμού τους, το οποίο έχει σχεδόν ολοκληρωθεί. Υπάρχει άφθονη πληροφόρηση μέσω του διαδικτύου αλλά θα αρκούσε και ένα τηλεφώνημα στο Υπουργείο Υγείας – ΟΚ, χρειάζονται περισσότερα τηλεφωνήματα αλλά και πάλι δεν μιλάμε για κάτι ακατόρθωτο – ή σε οποιαδήποτε άλλη αρμοδία υπηρεσία, ώστε να αντληθεί η απαιτούμενη πληροφόρηση και να αποφευχθούν παρατράγουδα, όπως η επίμαχη ανακοίνωση. Σε τελική ανάλυση, δεν ζούμε σε κάποια απομονωμένη ή με υποτυπώδεις υποδομές χώρα, όπου η πληροφόρηση φτάνει με το σταγονόμετρο ή μέσω φίλτρων, που αποκλείουν την ανεπιθύμητη πληροφορία. Αλλά από το πνεύμα της ανακοίνωσης του ανωτέρω Συλλόγου δεν προκύπτει καν, ότι ετέθη τέτοιο ζήτημα. Απλά κάποιοι συμπολίτες μας, προφανώς όχι όλα τα μέλη του πιο πάνω Συλλόγου, δεν θέλουν πρόσφυγες στον ίδιο χώρο με τα παιδιά τους. Τελεία και παύλα!
Αν κάποια στιγμή, λοιπόν, θέλουμε στα σοβαρά να κοιτάξουμε, γιατί η Χρυσή Αυγή έγινε το τρίτο σε δύναμη κοινοβουλευτικό κόμμα στην Ελλάδα και οι αντιλήψεις της ξεπερνούν κατά πολύ το κομμάτι εκείνο του εκλογικού σώματος, που το ψηφίζει, δεν έχουμε παρά να κοιτάξουμε, μεταξύ άλλων, όχι τόσο την ανακοίνωση του πιο πάνω Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων όσο το πλήθος των συμπολιτών μας, που διαπρυσίως υποστήριξαν το δίκαιο (!!!) όσων γονέων και κηδεμόνων στήριξαν αυτή την ανακοίνωση και όσες δικαιολογίες επικαλέστηκαν, για να τη νομιμοποιήσουν. Θα ανακαλύψουμε με θλίψη ένα από τα σημαντικότερα αίτια για την εκτίναξη των ποσοστών αυτού του κόμματος.
Facebook: Panagiotis Perivolaris
