ΣΟΚ. Οι Έλληνες έχουμε 97% κοινό DNA με τους ουρακοτάγκους!

ΣΟΚ. Οι Έλληνες έχουμε 97% κοινό DNA με τους ουρακοτάγκους!

Η επιστήμη της βιολογίας έρχεται να κλυδωνίσει συθέμελα αντιλήψεις χρόνων καθώς μετά από την αποκρυπτογράφηση του DNA των ουρακοτάγκων αποδεικνύεται πέραν πάσης αμφιβολίας ότι οι Έλληνες "μοιραζόμαστε" με το συμπαθές ζώο περίπου 97% του DNA μας. Με δεδομένο το γεγονός ότι πολλά πατριωτικά (sic) sites αναφέρουν με περηφάνια ότι έχουμε κοινό DNA με τους αρχαίους Έλληνες σε επίπεδα περίπου στο 95% και δεδομένου ότι είμεθα άνθρωποι καλόπιστοι και δεν θέλουμε να εναντιωνόμαστε σε ανθρώπους που τόσο αγαπάνε τη φυλή τους, δεχόμαστε τις τοποθετήσεις τους.

Όμως έτσι πολλά ερωτήματα γεννιούνται. Όπως π.χ., είχε ο Λεωνίδας πορτοκαλί τρίχωμα; Άρεσε στον Περικλή να σκαρφαλώνει στα δέντρα και να μασουλάει χαρούπια; Και είναι αλήθεια ότι αγαπημένη ασχολία του Αλέξανδρου ήτο να τρώει φυστίκια με τα πισινά του χέρια;

Το συνταρακτικό αυτό νέο δημιουργεί και νέα προβλήματα καθώς τώρα ατάκες του τύπου "όταν εμείς χτίζαμε Παρθενώνες εσείς ήσασταν πάνω στα δέντρα" χάνουν κάθε ισχύ. Η πατριωτική κυβέρνηση πλέον είναι αναγκασμένη να κινηθεί νομικά προστατεύοντας τα μακρινά μας ξαδέλφια (τους ουρακοτάγκους) που βρίσκονται φυλακισμένα σε ζωολογικούς κήπους ανά τον κόσμο ενώ η Εκκλησία της Ελλάδος συγκάλεσε έκτακτη Ιερά σύνοδο με στόχο να προβεί σε άμεσες αγιοποιήσεις-express επιφανών ουρακοτάγκων με σκοπό να διευρύνει γρήγορα το πελατολόγιο της στη νέα αγορά που ανοίγεται.

Πριν ξεχειλώσει κι άλλο το θέμα ας πάρουμε τα δεδομένα. Προφανώς δεν μοιράζονται μόνο οι Έλληνες κοινό DNA με τους ουρακοτάγκους αλλά όλο το ανθρώπινο είδος. Ο τίτλος όμως επικεντρώθηκε αποκλειστικά στους Έλληνες για συγκεκριμένο λόγο. Και ο λόγος δεν είναι άλλος από τους εντελώς ανόητους, αντιεπιστημονικούς και σοβινιστικούς σε βαθμό αηδίας τρόπους που χρησιμοποιείται η λέξη "DNA" αλλά και οι συνεχείς "έρευνές" που κυκλοφορούν σε κατωτάτης ποιότητας sites που "αποδεικνύουν" τη φυλετική μας συνοχή την ώρα που οι έρευνες των βιολόγων κατατάσσουν την ευρύτερη περιοχή (Βαλκάνια, Μικρά Ασία) ως την περιοχή με τη μεγαλύτερη γονιδιακή ποικιλία.

Ακριβώς ότι θα περίμενε και ο πλέον άσχετος που κοιτώντας τη χώρα μας στον χάρτη βλέπει ότι είμαστε σε ένα κεντρικό σημείο που χρησιμεύει ως σταυροδρόμι πολιτισμών και ηπείρων. Ενώ αν θέλουμε να ψάξουμε για "φυλετική καθαρότητα" τότε μάλλον θα πρέπει να την ψάξουμε στους κατοίκους της νοτίου Αργεντινής. Γιατί εκεί; Γιατί εκεί ακριβώς εντοπίζεται η μικρότερη ποικιλία στη Γη. Καμία έκπληξη για ένα από τα πιο απομακρυσμένα μέρη στον Πλανήτη.

Όταν όμως ζούμε σε ένα κράτος όπου η θρησκεία παίζει τόσο ισχυρό ρόλο ώστε να στέλνει στο πυρ το εξώτερο τη διδασκαλία μίας από τις σημαντικότερες επιστημονικές αλήθειες, της θεωρίας της εξέλιξης του Καρόλου Δαρβίνου, επειδή έρχεται σε αντίθεση με το παραμυθάκι της Γένεσης στην Αγία Γραφή. Όταν πάνω από ένας στους δύο σε αυτή τη χώρα δεν γνωρίζουν ή δεν αποδέχονται την αποδεδειγμένη μέσω απολιθωμάτων, DNA και μοριακής βιολογίας αδιαμφισβήτητη κοινή και αρκετά πρόσφατη σχετικά προέλευσή μας από ένα κοινό πρόγονο με τα συμπαθή μπονόμπο, τους τραχείς γορίλλες και τους τετραπέρατους χιμπατζήδες. Όταν ακόμα η προσωπική μας ματαιοδοξία μας κάνει να ψάχνουμε συγγένεια με την "γκλαμουριά" της αρχαίας Ελλάδας σταματώντας εκεί, μη θέλοντας να πάμε παραπέρα, ακόμα πιο πίσω. Τότε το αποτέλεσμα είναι ένας λαός μονίμως υπερφίαλος με μια συνεχή ψευδή αίσθηση υπεροχής.

Αυτή η έξω από κάθε πραγματικότητα καθημερινότητα που ζούμε, με ιστορίες για Ελοχίμ και Νεφελίμ, με προφητείες και ξανθά γένη, με ένα θεό φιλέλληνα και με παγκόσμιες συνομωσίες κατά της "πανίσχυρης πλην ανυπότακτης" χώρας μας, ίσως θα μπορούσε να έχει αποφευχθεί αν γινόταν κοινή γνώση η προέλευση μας. Αν μαθαίναμε από παιδιά την πραγματική μας προέλευση και δε βρίσκονταν απλά σε ένα ξεχασμένο κεφάλαιο στη Βιολογία της Γ΄λυκείου. Είναι κρίμα άλλωστε, σε ένα από τα μεγαλύτερα ερωτήματα της ανθρωπότητας, αυτό της προέλευσης μας, να γνωρίζουμε την απάντηση εδώ και περίπου 150 χρόνια και να φοβόμαστε να την ενστερνιστούμε, να τη διδάξουμε και απαλλαγμένοι από κάθε κόμπλεξ να δηλώσουμε περήφανοι όχι ως Έλληνες, αλλά ως άνθρωποι για τις ρίζες μας και την κοινή μας καταγωγή με όλα τα ζώα και τα φυτά αυτού του πλανήτη.