Πατριωτισμός Αβραμόπουλου AKA Ο Ιδεαλισμός της Μη Αξίας

Πατριωτισμός Αβραμόπουλου AKA Ο Ιδεαλισμός της Μη Αξίας Πατριωτισμός Αβραμόπουλου AKA Ο Ιδεαλισμός της Μη Αξίας ORIGINAL: Girl & Battle Tank: Vladimir Popov Uhaiun: Citing Sources: [http://www.photodom.com/photo/2097761]: Jan 19, 2011

Ας ξεκινήσουμε με Τεγόπουλο και Φυτράκη:

Πατριωτισμός (ο) ουσ.:

  1. η αγάπη για την πατρίδα, φιλοπατρία


πατρίδα (η) ουσ.  (Κ πατρίς, -ίδος)
:

  1. η χώρα των πατέρων
  2. ο τόπος της γέννησης, η γενέτειρα
  3. (μτφ.) η κοιτίδα, ο τόπος όπου για πρώτη φορά εμφανίστηκε κάτι: η Ελλάδα είναι η πατρίδα της δημοκρατίας
  4. το έθνος με τα άτομα που το αποτελούν, με το πάτριο έδαφος και με τους δεσμούς της παράδοσης που συνδέουν όσους ανήκουν σ' αυτό.
Χμμμ, θα μπορούσα να αρχίσω τις παραθέσεις και άλλων ορισμών από τα λεξικά για να σας δείξω ότι η χώρα π.χ., περιλαμβάνει και το σύνολο των ανθρώπων που κατοικούν σ’ αυτήν, πέρα από το ξεχωριστό όνομα και την ενιαία πολιτική και πολιτειακή οντότητα. Αλλά θα ξεφύγουμε αδικαιολόγητα σε μαθήματα ελληνικής γλώσσας προσπαθώντας να πείσουμε ανθρώπους μαλωμένους με την ελληνική γλώσσα για το αυτονόητο. Το οποίο αυτονόητο είναι ότι:

Δεν νοείται πατριωτισμός ο οποίος να μην έχει στο κέντρο του τον κάτοικο μιας χώρας, τον άνθρωπο!


Την ίδια λοιπόν στιγμή που οι κάτοικοι της χώρας υποφέρουν, την ίδια στιγμή που σ' αυτήν τη χώρα απαγορεύεται να επιζήσει κάποιος χωρίς την παραμικρή απαίτηση από το δημόσιο, αν πρώτα δεν εξασφαλίσει το ίδιο το δημόσιο, την ίδια στιγμή που το κράτος παραβιάζει τραπεζικούς λογαριασμούς ανέργων οι οποίοι κρατάνε στην μπάντα ένα χιλιάρικο με το οποίο θα πρέπει να εξασφαλίσουν τα προς το ζην μέχρι να βρουν κάποια πηγή εισοδήματος, αλλά και να έχουν να πληρώσουν τα 25 ευρώ είσοδο στα δημόσια νοσοκομεία αν τους βρει κανένα μικρό κακό (για μεγάλο κακό, φροντίστε να πιστεύετε σε όλους τους θεούς του κόσμου, μπας και πετύχετε τον υπαρκτό)... Την ίδια αυτή στιγμή αποφασίζει ο κουστουμάτος και πολύς κύριος Αβραμόπουλος να επαναφέρει τα άρματα στις στρατιωτικές παρελάσεις, ώστε να εξυψώσει το πατριωτικό φρόνημα των Ελλήνων!!! Βρείτε το λάθος στην εικόνα.

Φυσικά, γνωρίζοντας τους Έλληνες πολιτικούς, είναι εύκολο να καταλάβετε ότι δεν θα υπήρχε ποτέ περίπτωση να προβεί σε μια τέτοια κίνηση ένας πολιτικός, χωρίς να έχει συνυπολογίσει το πολιτικό κόστος. Ο λόγος λοιπόν που ο κύριος Αβραμόπουλος αποφασίζει να ξοδέψει αφειδώς και να λιαστεί στη συνέχεια στην εξέδρα των επίσημων απολαμβάνοντας το πανηγυράκι  για τους αγωνιστές του '40, είναι επειδή ένα μεγάλο ποσοστό νεοελλήνων είναι τόσο εγκεφαλικά βραχυκυκλωμένοι ώστε προθυμοποιούνται να ξεχάσουν τους φόρους που πληρώνουν, αν τους χρεώσεις και με έναν επιπλέον φόρο, τον απροσδιόριστο φόρο τιμής! Είναι οι λεγόμενοι πατριώτες, αλλά μόνο στη δική τους φαντασία γιατί η αλήθεια είναι η εξής: 
Η ιστορία, τα μνημεία, οι εκδηλώσεις μνήμης και τα μουσεία αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της κουλτούρας ενός τόπου ακριβώς επειδή βασίζονται σε γεγονότα και διδάσκουν. Ξέρετε ποιους διδάσκουν; Διδάσκουν ανθρώπους! ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ! Διδάσκουν ανθρώπους για πράξεις και επιτεύγματα παλαιότερων ανθρώπων, οι οποίοι προσέφεραν σε άλλους ανθρώπους. Οι αγωνιστές του '40, όταν ξεχύθηκαν στα βουνά της Πίνδου για να αντιμετωπίσουν τα αντίπαλα στρατά, το έκαναν για να υπερασπίσουν την πατρίδα τους, δηλαδή τους ανθρώπους που διέμεναν σ' αυτήν. Και σίγουρα όχι για να εξασφαλίσουν το δικαίωμα του κάθε Αβραμόπουλου να αφήνει τους ανθρώπους της χώρας να ψοφολογήσουν, ώστε να μπορεί να χρηματοδοτήσει στο όνομα αυτών των αγωνιστών το προσωπικό του ηχητικό "πουρδούπαπα, πουρδούπαπα" (όπως λέει και ο πολύ καλός διαδικτυακός φίλος Polsemannen).

Ποιοι θα επικροτήσουν την κίνηση του υπουργού; Εύκολο. Όλοι εκείνοι οι οποίοι χαρακτηρίζονται από την απουσία προσωπικής αξίας και νομίζουν ότι πατριώτης είναι αυτός ο οποίος απροσδιόριστα κληρονομεί κάτι από την αξία των προγόνων όταν αναφέρεται συχνά σε αυτούς, την ίδια ώρα που επιμένει να αγνοεί τα δικαιώματα των ζωντανών συνανθρώπων του. Είναι οι ίδιοι οι οποίοι στην προηγούμενη ακριβώς πρότασή μου θα απαντήσουν "ναι, αλλά είναι και δικό μου δικαίωμα να θέλω παρελάσεις". Ανθρώπινα δικαιώματα και καπρίτσια, όλα μέσα στον ίδιο ντορβά. 

Η αιτιολόγηση πάντως, που έδωσε ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, αξίζει μια ξεχωριστή απάντηση. Αντιγράφω από το "Ο Δ. Αβραμόπουλος για τις παρελάσεις":

Αναφέρθηκε άλλωστε στο φρόνημα των πολιτών που κρατείται ψηλά, ακόμα και από αντίθετους ιδεολογικά στις παρελάσεις που καμαρώνουν όμως τα παιδιά τους όταν τα στέλνουν στην παρέλαση του σχολείου (1). Όσο για την κριτική που δέχεται για τα καύσιμα, υποστήριξε ότι δεν θα κριθεί από αυτό η σταθερότητα της οικονομίας (2).

Για το σημείο 1 έχω να απαντήσω το εξής:

Ο γονιός καμαρώνει για το παιδί του διαχρονικά, ιδίως όταν μπορεί να το ντύνει όμορφα, να το ταΐζει και να το βλέπει να μορφώνεται σε ένα σχολείο που λειτουργεί! Ααα, για να μην το ξεχάσω, το καμαρώνει επίσης όταν μπορεί να το βλέπει κιόλας, πράγμα που δεν καταφέρνει σήμερα δουλεύοντας 12ωρο μήπως και καταφέρει να αντεπεξέλθει στις μισές από τις φορολογικές απαιτήσεις του κράτους.

Το σημείο 2 θα του το χαρίσω. Η οικονομία βρίσκεται σε διαδικασία ταχείας κατάρρευσης και δεν θα σωθεί από τα 350 χιλιάρικα έως τα 10 εκατομμύρια ευρώ (Το "μυστήριο" με το κόστος των παρελάσεων). Μιας και δεν σώνεται όμως απ' αυτά, μήπως να δαπανήσουμε κάτι παρόμοιο για να αποκτήσουν τα σχολεία μας και πάλι καθαριστές και καθαρίστριες; Στην τελική θα μπορούν τα παιδιά μας να μάθουν για το έπος του '40 χωρίς να κινδυνεύουν τόσο πολύ από αρρώστιες. Ελάτε τώρα ρε παλικάρια της κυβέρνησης, δεν θα κριθεί η σταθερότητα της οικονομίας από αυτό, ούτε θα κριθεί από τα 25 ευρώ είσοδο στα νοσοκομεία. Τι; Πώς; Μαζεύονται έτσι πολλές δαπάνες; Χμμμ, τι θα λέγατε να μεταθέταμε τότε τις δαπάνες του φόρου τιμής στις προαναφερθείσες ανταποδοτικές δαπάνες για τη φορολογία που όλοι μας πληρώνουμε; Λέω εγώ τώρα...