Προχθές κάνοντας ζάπινγκ «έπεσα» σε ένα πρωινάδικο με καλεσμένη μία σαρανταοκτάχρονη ηθοποιό σε προχωρημένη εγκυμοσύνη με τη φουσκωμένη κοιλιά της να ακουμπά στο τραπέζι του πάνελ. Στην ερώτηση του δημοσιογράφου πως τα κατάφερε να μείνει έγκυος σε αυτή την ηλικία αυτή απάντησε με ένα ελαφρύ μειδία μα: «Όταν θέλεις κάτι πάρα πολύ, ολόκληρο το σύμπαν συνωμοτεί για να γίνει η επιθυμία σου πραγματικότητα». Τι να εννοούσε άραγε η μεσήλικας ηθοποιός;
Ότι οι πλανήτες Ερμής, Αφροδίτη, και Άρης που αποτελούνται κυρίως από πετρώματα και μέταλλα συνωμότησαν με τον Δία και τον Κρόνο που αποτελούνται από υδρογόνο και ήλιο και άλλους δύο ακόμη τον Ουρανό και τον Ποσειδώνα αποτελούνται από νερό, αμμωνία και μεθάνιο για να υποδεχτεί η εν λόγω ηθοποιός σε λίγους μήνες το διάδοχο, ως διά θαύματος ως άλλη Παρθένος Μαρία που της ανήγγειλε το χαρμόσυνο γεγονός ο άγγελος κρατώντας έναν λευκό κρίνο; Αχ βρε Κοέλιο, έκαψες πολύ κόσμο. Εσύ βέβαια ήθελες να μιλήσεις για τη δύναμη της θέλησης. Που σαφώς είναι τεράστια η δύναμη που έχουμε να ξεπερνάμε τους εαυτούς μας που συχνά καταδιώκονται από ενοχές, φοβίες, δεισιδαιμονίες, αίσθημα κατωτερότητας και έλλειψη δράσης. Οι περιοριστικές αντιλήψεις γύρω από το άτομο μας άλλωστε εκκολάπτουν σκεπτομορφές, τα «ενεργειακά πακέτα» δηλαδή που μεταφέρονται συνειδητά ή ασυνείδητα και ευθύνονται για την πραγμάτωση κάποιου συγκεκριμένου σκοπού.
Για αυτό μη ψάχνετε στο μακρινό ηλιακό σύστημα, στους πλανήτες και στους δορυφόρους τους, στα αστεροειδή και τους κομήτες τους, στους κένταυρους και στη διαπλανητική σκόνη το θαύμα. Οι μοναδικές δεξιότητες και ικανότητες που κατέχει ο καθένας από εμάς είναι αρκετές, αν αυτές μπουν σε πλήρη λειτουργία να φέρουν την αυτοπραγμάτωση και το θαύμα. Πιάνοντας πρώτα ένα νοητικό «νυστέρι» και αποκόπτοντας όλες τις επίκτητες εμπειρίες και τα τραυματικά βιώματα που λειτούργησαν ως διαθλαστικός φακός για την ιδέα που έχουμε για τον ίδιο μας τον εαυτό. Τη βαθύτερη γνώση την έχουν μόνο τα κύτταρα του νευρικού μας συστήματος και μόνο αυτά μπορούν να μας καθοδηγήσουν με ασφαλή βήματα στη μέγιστη απόδοση του καθένα από εμάς. Μόνο εμείς οι ίδιοι γνωρίζουμε τα υπέρτατα όνειρα μας και τις επιδιώξεις μας αναζητώντας το πραγματικό νόημα της ύπαρξης μας. Και μόνο εμείς οι ίδιοι μπορούμε να κατευθύνουμε την προσωπική μας εξέλιξη μέσα από τη δράση και τη δημιουργία. Ούτως ή άλλως όταν θέλουμε κάτι πολύ εμείς, το υπόλοιπο σύμπαν θα …. σφυρίζει αδιάφορα.
