Κοινωνία
Ομοφοβία είναι ο φόβος (έως του σημείου της παθολογικής φοβίας), η αποστροφή, οι διακρίσεις και κάθε είδους αρνητικές στάσεις, αντιλήψεις και συμπεριφορές κατά ατόμων με ομοφυλοφιλική σεξουαλική ταυτότητα. Ο όρος ομοφοβία, πρωτοχρησιμοποιήθηκε το 1969 από τον Αμερικανό κλινικό ψυχολόγο George Weinberg και έγινε γνωστή με το βιβλίο του Society and the Healthy Homosexual (1971).
Όταν το κράτος παρεμβαίνει για να απαγορεύσει τις επιλογές για την χρήση σε κάτι που το ίδιο φορολογεί και εισπράττει τεράστια ποσά, τότε εκτός από σουρεαλιστικό είναι και ενάντια στην ελεύθερη επιλογή. Πουθενά δεν λέγω να μην υπάρχουν άκαπνα καφενεία.
Χτές ήταν παγκόσμια μέρα της γυναίκας. Η γυναίκα στο συντριπτικά μεγαλύτερο κομμάτι της ανθρώπινης ιστορίας είχε πάντα τη θέση του κατώτερου των δύο φύλων (με εξαίρεση μεμονομένους πολιτισμούς), είχε από ελάχιστα έως καθόλου δικαιώματα και γενικά το σύνηθες ήταν να έχει μια θέση λίγο πάνω από τα ζώα.
Δεν πρέπει να εκπλήσσει η επιλογή του κ. Μπογιόπουλου να επαναλάβει προσφάτως τη γραμμή του Κ.Κ.Ε. στο θέμα της Σφαγής του Κατύν. Άλλωστε, το εν λόγω κόμμα αποτελεί το φορέα της άποψης, ότι υπαίτιοι για το συγκεκριμένο περιστατικό είναι οι Γερμανοί και κανένας άλλος, αντιμετωπίζοντας ως δυτική προπαγάνδα τη γνώμη, ότι πίσω από αυτό το περιστατικό βρίσκονταν οι Σοβιετικοί.
Ντρέπομαι. Ντρέπομαι που ζω σε μια χώρα που αν κάποιος παρασύρει και τραυματίσει σοβαρά με το αυτοκίνητο έναν άνθρωπο, έχει αυτόφωρο με ισχύ δυο εικοσιτετράωρα, ενώ αν χρωστάει στο ασφαλιστικό του ταμείο πάνω από 5 χιλιάρικα έχει διαρκές αυτόφωρο, για πάντα.
Ποιος θυμάται τον Wilt Chamberlain; Μιλάμε για τον θρύλο του NBA ο οποίος κρατάει στα χέρια του μερικά από τα πλέον ιστορικά ρεκόρ του αθλήματος της καλαθοσφαίρισης. 100 πόντους σε έναν αγώνα, μέσος όρος σκοραρίσματος σε μια χρονιά πάνω από 50 πόντους, 9 σαιζόν με μέσο όρο σκοραρίσματος πάνω από 30 πόντους και μέσο όρο στα ριμπάουντ 20.
Η περίπτωση Καρυπίδη πιστοποιεί με το χειρότερο τρόπο, ότι ο αντισημιτισμός δεν είναι κάτι σπάνιο στη χώρα μας. Το χειρότερο είναι, ότι δεν απαντά μόνο στην παραδοσιακή εστία του, την ακροδεξιά, αλλά και σε τμήμα της Αριστεράς, στελέχη της οποίας δεν δίστασαν να προτείνουν τον εν λόγω δημοσιογράφο ως υποψήφιο ενός κόμματός της, επειδή προφανώς δεν έκριναν ως επιλήψιμη αυτή την αντίληψή του για τους Εβραίους, ενώ παλαιότερα είχαμε τα γνωστά κρούσματα των κ.κ. Τζ. Πανούση και Μ. Θεοδωράκη. Πάντως, για τους περισσοτέρους συμπολίτες μας ο αντισημιτισμός δεν συνιστά επιλήψιμη πρακτική.
Οργισμένο άρθρο το σημερινό σχετικά με την πολεμική που δέχεται το διαδίκτυο από τους πολιτικούς και την τηλεόραση!
Θέμα στην Έκθεση, Πανελλαδικές Εξετάσεις 2013
Να αναπτύξετε σε μία παράγραφο 100 έως 120 λέξεων το περιεχόμενο του αποσπάσματος που ακολουθεί: "…όσο η επικοινωνία […] πυκνώνει με το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, το διαδίκτυο και τα κινητά τηλέφωνα, τόσο η μοναξιά μας, η ανθρώπινη, μεγαλώνει και η αποξένωση κυριαρχεί".
Συμπληρώνω: Δεν έχει σημασία αν συμφωνείτε, υπερασπιστείτε το!
Σε μια νέα κωμική σειρά που έκανε πρεμιέρα χθες, για χιλιοστή φορά βλέπουμε έναν γκέι χαρακτήρα – καρικατούρα, τον ίδιο που παρουσιάζεται σχεδόν πάντα (με ελάχιστες εξαιρέσεις) στην ελληνική τηλεόραση. Από τον Φίφη της δεκαετίας το '60 μέχρι τον Μανώλη από την εν λόγω σειρά το ίδιο πράγμα, το απόλυτο γκέι στερεότυπο. Με σπασμένο καρπό και μέση, τσιριχτή φωνή, υπερβολικές κινήσεις και εκφράσεις, με μοναδικό σκοπό ύπαρξης την διασκέδαση του φιλοθεάμωνος κοινού.
Το να είναι κάποιος Έλληνας δεν βασίζεται σε κάποια ειδοποιό διαφορά του γενετικού κώδικα, ούτε στην ύπαρξη μιας ξεχωριστής φυλής που διατηρήθηκε ανέπαφη στις χιλιετίες. Για να είσαι Έλληνας δεν χρειάζεται να έχεις γεννηθεί σε κάποιο τόπο που υπήρξε ή υπάρχει ο Ελληνικός πολιτισμός, ή καν Ελληνικό κράτος. Το να είσαι Έλληνας δεν βασίζεται ούτε καν στη γλώσσα που σκέφτεσαι και μιλάς.
(Με αφορμή μια πρόσφατη συζήτηση περί οριστικής θεραπείας του HIV.) Κατα καιρούς, εδώ και χρόνια βγαίνουν διάφορα δημοσιεύματα σχετικά με κάποια οριστική θεραπεία για τον HIV. Κάθε φορά επικρατεί συνήθως ένα κλίμα ενθουσιασμού γύρω από τέτοιες ειδήσεις, μου τα στέλνει κι εμένα διάφορος κόσμος σε μηνύματα, mail ή μου τα λένε, περιμένοντας στην καλύτερη περίπτωση να μοιραστώ τον ενθουσιασμό τους.
Υπάρχει μια τρυφερή ταινία, '' Το Κουαρτέτο''(2012), που η υπόθεση εκτυλίσεται σ' έναν οίκο ευγηρίας για συνταξιούχους μουσικούς και τα τέσσερα κυρίως πρόσωπα ετοιμάζονται για ένα ρεσιτάλ καθώς συμφιλιώνονται με το παρελθόν τους. Ενας μικρός διάλογος μεταξύ ενός ηλικιωμένου ζευγαριού με συγκινεί: - Είσαι όμορφος, λέει η γυναίκα. - Είσαι πανέμορφη, απαντά εκείνος. -Είμαστε πολύ γέροι, συνεχίζει η γυναίκα και ο άντρας την προτρέπει: -Τότε, ας παντρευτούμε....
