Ο Φιλελευθερισμός είναι μία παρεξηγημένη και πολύπλοκη έννοια, ιδίως δια το ελληνικό σύστημα πολιτικής φιλοσοφίας. Επί του πρακτέου, ίσως, να μην εφαρμόστηκε ποτέ εν Ελλάδι. Υπάρχουν, επιπροσθέτως, πολλές διαφορετικές ''φυλές'' φιλελευθέρων σε όλο το πολιτικό φάσμα.
Φιλελεύθεροι κεντροδεξιοί, αναρχοφιλελεύθεροι καπιταλιστές, σοσιαλδημοκράτες φιλελεύθεροι, πιο συντηρητικοί φιλελεύθεροι στον οικονομικό τομέα, ακόμη και μερικοί προοδευτικοί αριστεροί φιλελεύθεροι. Μορφώματα και ιδεολογικά κράματα για όλα τα γούστα. Ποια, ωστόσο, είναι η καλύτερη επιλογή για τον φιλελεύθερο ψηφοφόρο στις Εκλογές της 25ης Ιανουαρίου με μοναδικό κριτήριο, όχι την απόλυτη ιδεολογική ταύτιση -αμιγώς φιλελεύθερο κόμμα δεν συμμετέχει στις Εκλογές- αλλά την σωτηρία της Πατρίδας.
Στους φιλελευθέρους κύκλους, που μπορεί εις να κινείται, επικρατεί η άποψη πως είναι απαράδεκτη μία ψήφος στην Νέα Δημοκρατία. Γιατί; Διότι οι πολιτικές της σε ηθικά και κοινωνικά ζητήματα, όπως λόγου χάρη ο διαχωρισμός Κράτους-Εκκλησίας, τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων και ο πολιτικός γάμος, είναι αρκετά συντηρητικές και αρνούνται βασικές αρχές του Φιλελευθερισμού. Δεκτόν. Αλλά, ποιος πρέπει να είναι ο δρόμος, που θα μας οδηγήσει στην ψήφο σε τούτες τις εκλογές; Ας ήμαστε προ πάντων ρεαλιστικές και πρακτικοί. Η Ιδεολογία είναι χρήσιμη σε καιρούς ευημερίας και κανονικότητος. Ο οικονομικός τομέας και η οικονομικές πολιτικές είναι εκείνες, που θα πρέπει να κατευθύνουν κάθε πολίτη στην ψήφο προς ένα κόμμα. Διότι τι σημασία θα έχουν τα κοινωνικά ζητήματα, εάν η Χώρα μας βαδίσει ακόμη πιο βαθειά στην οικονομική κρίση και αγγίξει την χρεοκοπία; Καμία μάλλον. Η Νέα Δημοκρατία αποτελεί για πολλούς φιλελευθέρους πολίτες μαύρο πρόβατο. Αλλά, ίσως, είνα η μοναδική επιλογή με βάση το οικονομικό της πρόγραμμα.
Και γιατί όχι το Ποτάμι; Θα ρωτήσει εύλογα κανείς. Ο Ποτάμι, μου θυμίζει, πολύ το κράμα των Liberal Democrats του Ηνωμένου Βασιλείου, οι οποίοι προέκυψαν από την συνένωση του Φιλελευθέρου με το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα. Πραγματικά το Ποτάμι φιλοξενεί στελέχη, όπως η Αντ.Λυμπεράκη, ενσωματώνοντας την Δράση και στελέχη, όπως ο Γρ.Ψαριανός, ο Π. Τατσόπουλος και ο Σ. Λυκούδης, αφομοιώνοντας με τρόπο οξύμωρο τις προοδευτικές αριστερές και σοσιαλδημοκρατικές ιδέες. Μπορεί να υπάρξει ένα ενιαίο κόμμα με αυτές τις δύο ιδεολογίες; Σαφώς όχι. Μία από τις δύο θα επικρατήσει. Κατά τη γνώμη μου το Ποτάμι είναι ένα σοσιαλδημοκρατικό μετριοπαθές κόμμα - άλλως τε τούτη είναι η συμμαχία που ανήκει στο Ευρωπαικό Κοινοβούλιο- με ένα, εσχάτως, άρωμα ήπιου φιλελευθερισμού. Πολύ φοβάμαι, ότι οι Φιλελεύθεροι έκαναν μία λίαν λανθασμένη κίνηση επιλέγοντας τον ''εισοδισμό'' στο Ποτάμι και όχι στην μεγαλύτερη αστική παράταξη, τη Νέα Δημοκρατία. Μόνο τότε θα μπορούσαν να έχουν μία καλή ευκαιρία στην φιλελεύθερη αναμόρφωση της, με απόλυτο στόχο την Νέα Φιλελευθέρα Παράταξη, που στοιχειοθέτησα σε προηγούμενο άρθρο μου.
Άρα τι δύναται να ψηφίσει ο φιλελεύθερος; Ας επιλέξει ανάμεσα στην Νέα Δημοκρατία και το Ποτάμι. Και οι δύο επιλογές έχουν προβλήματα αλλά εν τέλει αποτελούν τις μοναδικές εναλλακτικές στο αριστερό χάος του ΣΥΡΙΖΑ. Ψηφίστε υπεύθυνα.
