Η ανακεφαλαίωση των γεγονότων των τελευταίων ημερών αποτελεί μία ανιαρή διαδικασία για ένα άρθρο γνώμης και όχι ειδησεογραφικής ενημερώσεως. Εν τούτοις, απαραίτητη κρίνεται μία σύντομη εισαγωγή στο θέμα. Πριν έξι ημέρες αντιεξουσιαστές κατέλαβαν το Κεντρικό Κτίριο του ΕΚΠΑ. Οι εισαγγελικές αρχές μετά από έκκληση της Πρυτανείας εξέδωσαν δύο εντολές στην Αστυνομική Διεύθυνση με σκοπό την διενέγερση των προσηκουσών ενεργειών και συλλήψεων.
Κανέναν αποτέλεσμα και ως εκ τούτου ο εισαγγελέας σκέφτεται το ενδεχόμενο προκαταρκτικής ερεύνης, για να αποδοθούν οι ευθύνες της απραξίας και της ‘’ανυπακοής’’ της Αστυνομίας στα παραγγέλματα. Επιπροσθέτως πριν τρεις ημέρες, αντιεξουσιαστές εισέβαλαν στον φυλασσόμενο προαύλιο χώρο της Βουλής των Ελλήνων, ένα γεγονός πρωτοφανές, που πυροδότησε ενδοκυβερνητική κρίση μεταξύ της ΠτΒ και του Κυβερνητικού Εκπροσώπου. Κύμα συμβολικών και μη καταλήψεων ακολούθησε στο ΑΠΘ, σε γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και σε Δημαρχεία ανά τη Χώρα. Όλα αυτά το Σωτήριο Έτος 2015 εν Ελλάδι.
Ένας από τους μεγαλύτερος φόβους μετά από την νίκη της Αριστεράς, εάν εξαιρέσω το πεδίο της Οικονομίας ήταν αυτό της κοινωνίας και της Δημοσίας Τάξεως. Δυστυχώς για πολλοστή φορά η Κυβερνώσα Αριστερά επιβεβαιώνει τους χειροτέρους φόβους, που πηγάζουν από την ανάλυση των ιδεολογικών της προσεγγίσεων σε συγκεκριμένης φύσεως ζητήματα. Ο θολός διαχωρισμός της δικαστικής (εισαγγελικές αρχές) εξουσίας και της εκτελεστικής (αστυνομία) εξουσίας στις συγκεκριμένες περιπτώσεις καθίσταται, τουλάχιστον, προβληματικός. Εάν κανείς συνδυάσει αυτά τα γεγονότα με τον ανοιχτό διάλογο της Κυβερνήσεως μέσω του Υπουργού Δικαιοσύνης, κ.Παρασκευόπουλου, με τρομοκράτες, όπως ο κ.Κουφόντινας αλλά και το επικείμενο νομοσχέδιο του Υπουργείου Δικαιοσύνης για την κατάργηση των Φυλακών Τύπου Γ (Υψίστης Ασφαλείας) και την απελευθέρωση χιλιάδων κρατουμένων, μεταξύ των και βαρυποινιτών, που σχεδόν φωτογραφικά οι διατάξεις προσιδιάζουν στον Σάββα Ξηρό, τότε πραγματικά το σκηνικό της Ανομίας και της Αναρχίας στην Χώρα μας βαθαίνει επικίνδυνα. Θα υπενθυμίσω πως η ατολμία και η αμυντική στάση της Αστυνομίας το 2008 οδήγησε στο ‘’Ολοκαύτωμα της Αθήνας’’. Υπενθυμίζω επίσης στους υθίνοντες νόες του Υπουργείου Δικαιοσύνης, πως εάν τούτο το Σ/Ν έρθει στην Βουλή με αυτές τις διατάξεις τότε η Κυβέρνηση θα έχει υποκύψει, τουλάχιστον επικοινωνιακά –και ελπίζω να είναι από αφέλεια και όχι από σκοπό της αυτή η αντίδραση – στις πιέσεις των αντιεξουσιαστικών ομάδων, που εξυπηρετούν τα δικά τους συμφέροντα.
Ας είμαστε ξεκάθαροι: το μονοπώλιο της βίας στην Ελλάδα το έχει το Κράτος και τα θεσμικά του όργανα επιφορτισμένα με την επιβολή της Δημοσίας Τάξεως. Αυτό οφείλει να το καταλάβει και ο Υπουργός Εσωτερικών, κ.Βούτσης και ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη, κ.Πανούσης και ο Υπουργός Δικαιοσύνης, κ.Παρασκευόπουλος, ο οποίος θα διατελεί οσονούπω και πολιτικός προιστάμενος του προτελευταίου μετά την απόσχιση του Υφυπουργείου του από τον τομέα ευθύνης του πρώτου. Εάν αδυνατούν είτε λόγω ιδεοληπτικών αγκυλώσεων είτε λόγω διαφορετικών αιτιών να το αντιληφθούν θα πρέπει είτε να παραιτηθούν των αξιωμάτων τους είτε να απομακρυνθούν από τον Πρωθυπουργό. Δεν θα μπορούσα να αδιαφορώ περισσότερο για το άρθρο-φωτιά του κ.Πανούση στα σημερινά ‘’Νέα’’. Δουλειά των εκτελεστικών οργάνων είναι η δράση και όχι η αρθρογραφία. Ο κύριος Υπουργός δεν είναι πλέον Βουλευτής της Δημοκρατικής Αριστεράς για να διατυπώνει φληναφήματα και ανούσιες πομφόλυγες. Η Δημόσια Τάξη και η επιβολή του Νόμου και των εισαγγελικών παραγγελμάτων με σκοπό την κοινωνική ομαλότητα είναι μία ύψιστη υποχρέωση όλων των Κυβερνήσεων, δεξιών ή αριστερών. Δυστυχώς ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει την μοναδική ικανότητα να αποτυγχάνει μόνο στην Οικονομία αλλά και σε άλλους, καθώς φαίνεται, ευαίσθητους τομείς διακυβερνήσεως.
