Όσο περισσότερο ασκείται βία στα παιδιά, τόσο πιθανότερο είναι να αψηφούν τους γονείς τους, να αναπτύξουν αντικοινωνική συμπεριφορά, επιθετικότητα, προβλήματα ψυχικής υγείας και γνωστικές δυσκολίες. Όλα αυτά προκύπτουν από μετα- ανάλυση έρευνας που διήρκεσε 50 χρόνια από ειδικούς στο θέμα της βιαιοπραγίας από τα πανεπιστήμια του Τέξας στο Όστιν και του Μίσιγκαν.
Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Journal of Family Psychology και αναφέρει ότι μέσα σε αυτές τις 5 δεκαετίες μελετήθηκαν 160,000 παιδιά. Οι ερευνητές λένε ότι είναι η πιο ολοκληρωμένη μέχρι σήμερα ανάλυση των αποτελεσμάτων που σχετίζονται με την παιδική βία και πιο συγκεκριμένα με τις επιπτώσεις που έχει. Διαφέρει από προηγούμενες μελέτες, οι οποίες περιλάμβαναν και άλλες μορφές σωματικής τιμωρίας στις αναλύσεις τους.
«Η δική μας ανάλυση επικεντρώνεται σε αυτό που οι περισσότεροι Αμερικανοί θα το αναγνώριζαν ως “χτύπημα - ξυλιά” και όχι σε δυνητικά καταχρηστικές συμπεριφορές», είπε η Elizabeth Gershoff, αναπληρωτής καθηγητής ανθρώπινης ανάπτυξης και οικογενειακών επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Τέξας στο Όστιν. "Διαπιστώσαμε ότι τα χτυπήματα των γονέων στα παιδιά συνδέονται με ακούσια επιβλαβή αποτελέσματα και δεν συνδέεται με πιο άμεση ή μακροπρόθεσμη συμμόρφωση, η οποία είναι το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα των γονέων όταν πειθαρχούν τα παιδιά τους".
Η Gershoff και ο συντάκτης Andrew Grogan-Kaylor, αναπληρωτής καθηγητής στη Σχολή Κοινωνικής Εργασίας του Πανεπιστημίου του Michigan, διαπίστωσαν ότι ο εκβιασμός (οριζόμενος ως ανοικτό χτύπημα στην πλάτη ή στα άκρα) συνδέθηκε σημαντικά με 13 από τα 17 αποτελέσματα που εξετάστηκαν, όλα προς την κατεύθυνση των επιζήμιων αποτελεσμάτων.
«Το συμπέρασμα της μελέτης είναι ότι η βία αυξάνει την πιθανότητα μιας μεγάλης ποικιλίας ανεπιθύμητων αποτελεσμάτων για τα παιδιά. Πιο συγκεκριμένα, κάνει το αντίθετο από αυτό που οι γονείς συνήθως θέλουν να κάνει» , αναφέρει ο Grogan-Kaylor. “
Οι Gershoff και Grogan-Kaylor δοκίμασαν κάποια τεστ σε ενήλικες για να διαπιστώσουν τα αρνητικά αποτελέσματα της παιδικής βίας που είχαν υποστεί. Όσο περισσότερο περισσότερη βία δέχτηκαν, τόσο πιο πιθανό ήταν να εκδηλώσουν αντικοινωνική συμπεριφορά και να βιώσουν προβλήματα ψυχικής υγείας. Είχαν επίσης, περισσότερες πιθανότητες να υποστηρίξουν τη σωματική τιμωρία για τα δικά τους παιδιά, γεγονός που υπογραμμίζει έναν από τους βασικούς τρόπους με τους οποίους οι στάσεις απέναντι στη σωματική τιμωρία μεταφέρονται από γενιά σε γενιά.
Οι ερευνητές εξέτασαν ένα ευρύ φάσμα μελετών και σημείωσαν ότι η παιδική βία συνδέεται με σταθερά αρνητικά αποτελέσματα και σε όλους τους τύπους ερευνών, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που χρησιμοποιούν τις ισχυρότερες μεθοδολογίες, όπως διαχρονικά ή πειραματικά σχέδια. Το 80% των γονέων σε όλο τον κόσμο χτυπούν τα παιδιά τους, σύμφωνα με έκθεση της UNICEF για το 2014. Η Gershoff τονίζει ότι αυτή η επιμονή στην βία παραμένει πάρα το γεγονός ότι δεν υπάρχουν στοιχεία για την αποτελεσματικότητα της και πάρα τα αμέτρητα στοιχεία ότι υπάρχουν αρνητικές επιρροές στην συμπεριφορά και την ανάπτυξη του παιδιού.
Ο εκβιασμός των παιδιών όσο και η σωματική βία είναι και τα δυο στενά συνδεδεμένα με τα ιδιά αρνητικά αποτελέσματα και έχουν και την ίδια σχεδόν ισχύ.
«Εμείς, ως κοινωνία, θεωρούμε ότι οι εκβιασμοί και η σωματική κακοποίηση είναι ξεχωριστές συμπεριφορές», ανέφερε η Gershoff. "Ωστόσο, η έρευνά μας δείχνει ότι η σωματική κακοποίηση συνδέεται με τα ίδια αρνητικά αποτελέσματα με την κακομεταχείριση, σε ελαφρώς μικρότερο βαθμό".
Η Gershoff επεσήμανε επίσης ότι τα αποτελέσματα της μελέτης είναι σύμφωνα με μια έκθεση που δημοσιεύθηκε πρόσφατα από τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών που ζήτησαν «δημόσιες εκστρατείες αφοσίωσης και εκπαίδευσης και νομοθετικές προσεγγίσεις για τη μείωση της σωματικής τιμωρίας». Τέλος, συμπλήρωσε λέγοντας «ελπίζουμε ότι η έρευνα μας θα βοηθήσει να ενημερωθούν οι γονείς σχετικά με την παιδική κακομεταχείριση και ποσό επιβλαβής είναι. Ελπίζουμε να δοκιμάζουν πιο θετικές και μη ποινικές μορφές πειθαρχίας».
***
Πηγή-μετάφραση από: UTnews
