Ρετρό Ιστορίες

«Αρχίστε την επανάσταση χωρίς εμένα» ή το αντίστροφο; Όταν η εξουσία «προκαλεί», καμιά φορά συμβαίνει και το δεύτερο, όπως στην επίκαιρη ρετρό ιστορία του Μίλτου του Νταλικέρη. Απολαύστε τη...

Ήταν καλοκαίρι, απόγευμα κι ο καφενές του Μπάφα φιλοξενούσε το μισό μαχαλά χρωστώντας την πληρότητά του στη δροσιά του μεγάλου πλάτανου. Το καλύτερο τραπέζι το είχε πιάσει ρεζερβέ ο Πέτρος της Κουφής, που είχε αρχίσει τις μπίρες από νωρίς. Ήταν προφανές πως περίμενε τον Μαστρομανέλο, ο οποίος έφτασε φουρκισμένος βαστώντας μια αθλητική εφημερίδα. «Πώς να πάει έτσι μπροστά η ομάδα;» αναρωτήθηκε δείχνοντας τη φυλλάδα στον Πέτρο της Κουφής, που τον κοίταξε απορημένος. «Να, κοίτα εδώ. Όλες οι ομάδες κάνουν προετοιμασία τέτοιο καιρό. Εμείς γιατί δεν κάνουμε;».

Ήταν αρχές της δεκαετίας του ΄90, καλοκαιράκι και η παλιοπαρέα των έιτις που πλέον είχε ενηλικιωθεί, χάζευε ως συνήθως κάτω από τον πλάτανο, στον καφενέ του Μπάφα. Εποχή αγνότητας δεν την έλεγες, ωστόσο σε πολλά πράγματα ήμασταν πίσω. Ή και μπροστά. Όπως το πάρει κανείς, αν βάλει στη ζυγαριά αυτά που μας έχει προσφέρει κι εκείνα που μας έχει αφαιρέσει η εξέλιξη διαφόρων τεχνολογιών στα χρόνια που μεσολάβησαν.

Ένα αγαπημένο καλοκαιρινό σπορ της παλιοπαρέας των έιτις, ήταν το ...«βόλεϊ και σουτ».

Η ρετρό ιστορία αυτής της Τρίτης είναι εξαιρετικά αφιερωμένη στην απόλυτη μεκροκανάτα όλων των εποχών, τον Μαστρομανέλο της παλιοπαρέας των έιτις. Όσοι την έχετε ξαναδιαβάσει, αξίζει να τη θυμηθείτε, ενώ οι υπόλοιποι ελπίζω να την απολαύσετε...

Από το στρατό στο Άγιον Όρος κι από εκεί στον Νίκο Καζαντζάκη και τις φετιχιστικές πορνοταινίες με φιλήδονες καλόγριες. Όχημα, η νταλίκα του Μίλτου...

Με αφορμή τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, μια επιπλέον ρετρό ιστορία αυτή την εβδομάδα. Ποιος σκόραρε με το κουτσό του πόδι;

Ενώ οι μαθητές έχουν τα άγχη τους αυτό το διάστημα με τις Πανελλήνιες εξετάσεις, ο Μίλτος ο Νταλικέρης θυμάται μια δική του, διαφορετική εμπειρία, στις ρετρό ιστορίες του.

Με αφορμή το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος, ο Μίλτος ο Νταλικέρης θυμάται παλιά καλοκαίρια, σε μια ρετρό ιστορία από τις πλέον αγαπημένες του.

Τα παλιά χρόνια, τη μέρα του Αγίου Πνεύματος την περιμέναμε. Όχι κατ΄ ανάγκην με αγωνία, ούτε με θρησκευτική ευλάβεια επειδή ήμασταν -καλά και σώνει- χριστιανόπουλα. Ωστόσο, την περιμέναμε...

Με αφορμή τις πρόσφατες δηλώσεις ενός ...αηδού κατά της Μελίνας(!), ο Μίλτος ο Νταλικέρης θυμάται μια παλιά ιστορία, από τότε που ο ίδιος μυστακοφόρος και μπαρμπετοφόρος κύριος ξεκινούσε καριέρα ως ...αοιδός!

Από τα «Κουφώματα» του Ζουγανέλη σε μια παρτίδα τάβλι κι από εκεί σε ένα …επικό άσμα, μόνο ο Μίλτος ο Νταλικέρης μπορεί να σας πάει, στις ρετρό ιστορίες της Τρίτης!

Εκείνη την περίοδο η παλιοπαρέα των έιτις ...ενηλικιωνόταν υποχρεωτικά. Ο Πέτρος ο Αρμένης, που ήταν μεγαλύτερος, υπηρετούσε τη μαμά πατρίδα, ο Παππούς ήταν ήδη φοιτητής, εγώ κι ο Φώτης ετοιμαζόμασταν να πάμε κι εμείς φαντάροι, ενώ ο Δεμπασκαλάς ήταν ήδη ...υποδιευθυντής στον καφενέ του Μπάφα. Κεντρικό πρόσωπο της ιστορίας, ο πρώτος. Και καλύτερος! Ο Πέτρος ο φαντάρος. Τον οποίο, όποτε ερχόταν με άδεια, φροντίζαμε να τον βγάζουμε έξω να ξεσκάσει. Κι εκείνος φρόντιζε να πιει μέχρι να σκάσει!