Ψυχολογία

Ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι ζωγράφισε το πορτραίτο της Λίζα ντελ Τζιοκόντο μεταξύ 1503 και 1519 με έναν μοναδικό τρόπο… Όταν κοιτάζει κανείς τον πίνακα, βλέπει μία γυναικεία μορφή να χαμογελά ή για την ακρίβεια να μειδιά, με ένα παιχνιδιάρικο βλέμμα. Αν καλύψει όμως το στόμα και δει μόνο τα μάτια, αυτά φαίνονται σοβαρά. Αν καλύψει τα μάτια και δει μόνο το στόμα, αυτό δεν φαίνεται να χαμογελά…

[...] Τη θέση των νύξεων και υπαινιγμών μπορεί να πάρει ο σαρκασμός, η γκρίνια, η κριτική, π.χ. «θες να βγούμε έξω ή πάλι είσαι κουρασμένος;»

Σε αυτή την περίπτωση δεν εκφράζουμε ξεκάθαρα την επιθυμία μας.

Επιπλέον, βάζουμε το σύντροφό μας σε κατάσταση άμυνας, αφού είναι σαν να τον κατηγορούμε που δεν ανταποκρίνεται στα θέλω μας.

Η αυτοπεποίθηση δεν είναι αποκλειστικό προνόμιο των ενηλίκων, αλλά και των παιδιών. Σε αντίθεση με τους ενήλικες όμως, όταν έχουμε να κάνουμε με παιδιά, πολλές φορές χρειάζεται εντατική ενασχόληση και παρατήρηση, για να διαπιστώσουμε αν έχουν έλλειμμα αυτοπεποίθησης.

Ο ναρκισσισμός αποτελεί έναν ψυχαναλυτικό όρο που τον τελευταίο καιρό έχει μπει για τα καλά στο καθημερινό μας λεξιλόγιο. Τι χαρακτηρίζει όμως τους νάρκισσους και έχουν άραγε δίκιο αυτοί που νομίζουν ότι το βασικό τους χαρακτηριστικό είναι ο άμετρος θαυμασμός και η αγάπη για τον εαυτό τους;

Είναι άραγε ο ναρκισσισμός συνώνυμο της εξαιρετικά υψηλής αυτοεκτίμησης ή μήπως στην πραγματικότητα πρόκειται για το ακριβώς αντίθετό της;

Aς ρίξουμε μια ματιά στα βασικότερα χαρακτηριστικά που περιλαμβάνει μία ψυχοθεραπευτική σχέση. Με τον όρο αυτόν, εννοούμε τη σχέση την οποία χτίζουμε με έναν ψυχοθεραπευτή κατά τη διάρκεια της ψυχοθεραπείας.

Πρόκειται για μία σχέση άνιση, βέβαια, αφού συνάπτεται από δύο ανθρώπους και έχει ως σκοπό να βοηθηθεί ο ένας από αυτούς, αλλά είναι ο τρόπος με τον οποίο προσφέρεται η βοήθεια, αυτός που μπορεί να μας δώσει χρήσιμες πληροφορίες.

Σε έναν ιδανικό κόσμο όλα τα παιδιά θα μεγάλωναν από γονείς που τα αγαπούν και τα φροντίζουν με κάθε πιθανό τρόπο. Που τα καθοδηγούν σωστά και τους δίνουν όλα τα απαραίτητα εφόδια για να ακολουθήσουν, καθώς ενηλικιώνονται, την ζωή που επιθυμούν με αυτονομία και αυτογνωσία.

Παιδιά που μεγαλώνουν από τέτοιους γονείς έχουν την τάση, ακόμα κι αν στα εφηβικά τους χρόνια απομακρύνθηκαν κάπως από αυτούς, να επιστρέφουν πάντα κοντά τους με αγάπη.