Ψυχολογία

Τι απαντάτε όταν κάποιος γνωστός που συναντάτε στο δρόμο σας απευθύνει την κλασσική ερώτηση ”-Τι κάνεις;”

Ζούμε σε μία εποχή που έχουμε εκλογικέψει τα πάντα. Καλούμαστε να δώσουμε απαντήσεις και εξηγήσεις για όλα. Για τις επιλογές μας, για τις συναναστροφές μας. Ζούμε σε μια κοινωνία που έχει τους καλύτερους κριτές και σχολιαστές. Είναι σαν να είσαι σε έναν διαγωνισμό που έχει την καλύτερη κριτική επιτροπή αλλά οι διαγωνιζόμενοι… δεν.

/Kintsukuroi/ είναι μια ιαπωνική λέξη που σημαίνει «επιδιορθώνω κάτι χρησιμοποιώντας χρυσό»

Ένας ιδιωματισμός που δεν μπορεί να μεταφραστεί σε καμία άλλη γλώσσα γιατί συνδέεται βαθιά με την ιαπωνική κουλτούρα ωστόσο όμως πρεσβεύει μια στάση ζωής η οποία είναι άξιο να σχολιαστεί και αν μη τι άλλο να υιοθετηθεί από όλους μας.

Εκνευρισμός, οργή, αναστάτωση, αγανάκτηση· συναισθήματα τα οποία συνοδεύονται από ανεβασμένη πίεση, σφυγμούς και από αυξημένες πιθανότητες για καρδιακό ή εγκεφαλικό επεισόδιο. Είναι άραγε συναισθήματα αναπόφευκτα κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες; Μήπως θα μπορούσα να τα αποφύγω;

Ήρθε η ώρα να σας ενημερώσω ότι υπάρχουν 10 ηλίθια άτομα σ’ αυτόν τον κόσμο (ή τουλάχιστον τόσα ήταν την τελευταία φορά που τα μέτρησε ο J. Rohn). Το κακό είναι ότι… αλωνίζουν· τριγυρίζουν από ‘δώ κι από ‘κεί σαν περιστρεφόμενοι Δερβίσηδες και μετακινούνται, αυξάνοντας έτσι τις πιθανότητες να τα βρίσκετε συνεχώς μπροστά σας.

Είναι έγκυρες οι προβλέψεις της αστρολογίας; Του καφέ; Της παλάμης; Της γραφολογίας; Της νουμερολογίας; Είναι χαζές οι ξανθιές; Ποια η άποψή σας για την ομοιοπαθητική; Την τηλεπάθεια; Αν δεις μαύρη γάτα…;

«Πήγαινε λοιπόν στη Μόμο!» Γιατί τάχα; Ήταν τόσο έξυπνη η Μόμο που μπορούσε να δώσει μια καλή συμβουλή στον καθένα ή έβρισκε πάντοτε τις κατάλληλες λέξεις όταν κάποιος είχε ανάγκη από παρηγοριά; Ή έβγαζε πάντοτε σοφές και δίκαιες αποφάσεις; Όχι, η Μόμο δεν ήξερε να κάνει τίποτ’ απ’ αυτά, ήταν ίδια όπως κάθε άλλο παιδί.

Λένε ότι ωριμάζουμε όταν σταματήσουμε να παραπονιόμαστε και να κατηγορούμε άλλους για την κατάστασή μας κι όταν αναλάβουμε τις ευθύνες για τα αποτελέσματα των πράξεών μας. Αυτό, όμως, μπορεί να πάρει πολύ χρόνο. Υπάρχουν άνεργοι, αδικημένοι από τη ζωή, νεαρά άτομα αλλά και συνταξιούχοι οι οποίοι περνούν την ημέρα τους στο καφενείο ή στην καφετερία, κατηγορώντας το σύστημα ή τις συνθήκες γι' αυτά που τους συμβαίνουν.