Δεν υπάρχει αντίρηση, ότι είναι καλή και επιβεβλημένη η κριτική στους ακκισμούς της κας. Ραχήλ Μακρή ή την κινδυνολογία της Ν.Δ., με αφορμή το ενδεχόμενο να κερδίσει τις ερχόμενες εκλογές ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και να σχηματίσει κυβέρνηση. Άλλωστε, μιλάμε για πολιτικά πρόσωπα και κόμματα, που διεκδικούν την ψήφο μας και αύριο ίσως εκλεγούν και λάβουν αποφάσεις για εμάς.
Ωστόσο, υπάρχει και κάτι, το οποίο, λίγες μέρες πριν τις επερχόμενες εκλογές, φαίνεται, ότι έχει περάσει σε δεύτερη μοίρα άλλως δεν αντιμετωπίζεται με ιδιαίτερη ανησυχία. Δεν είναι κάτι καινούργιο στην πολιτική ζωή του τόπου ούτε υπήρξε ποτέ ένα μετριοπαθές κόμμα με σεβασμό στη δημοκρατία και τις κατακτήσεις της, το οποίο ξαφνικά υπέστη κάποια μετάλλαξη και άρχισε να κραυγάζει λόγους μίσους.
Είναι η Χρυσή Αυγή, το ίδιο κόμμα, που, στα 2,5 χρόνια από τις προηγούμενες εκλογές και την είσοδό της στη Βουλή, στελέχη της συνέχισαν τις επιθέσεις της σε βάρος αλλοδαπών, ομοφυλοφίλων, καλλιτεχνών, αριστερών και όσων δεν ταιριάζουν με την κοσμοθεωρία της, με αποκορύφωμα τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, επιτέθηκαν σε βουλευτές άλλων κομμάτων, ακόμα και σε γυναίκες, συνέπραξαν με ομάδες εργοδοτών για την τρομοκράτηση εργαζομένων, ύμνησαν δικτάτορες, που κάποτε κυβέρνησαν την Ελλάδα, αμφισβήτησαν το Ολοκαύτωμα και συνεχίζουν να δείχνουν με αμείωτη ένταση την ίδια περιφρόνηση προς ό,τι συνιστά κοινοβουλευτισμό. Όλοι λίγο-πολύ έχουμε δει τα κατορθώματα τους και οι περισσότεροι έχουμε αντιληφθεί, τι ακριβώς πρεσβεύει το εν λόγω κόμμα και εναντίον ποιων στρέφεται.
Αποτέλεσμα όλων των παραπάνω; Κάπου 400.000 χιλιάδες συμπολίτες μας δηλώνουν έτοιμοι να την ξαναψηφίσουν, προφανώς επειδή γουστάρουν τραμπουκισμούς εντός και εκτός Βουλής σε βάρος πολιτικών και άλλων αντιπαθών σε αυτούς και δεν ενοχλούνται ούτε από τον εμπρηστικό λόγο των βουλευτών και στελεχών τους ούτε τη στάση τους απέναντι στον κοινοβουλευτισμό και τις ατομικές, συλλογικές και πολιτικές ελευθερίες ούτε από το γεγονός ότι οι περισσότεροι βουλευτές της διώκονται ποινικά για σοβαρότατα εγκλήματα.
Δεν θα ψάξω δικαιολογίες γι’ αυτούς τους συμπολίτες μας, που από το Μάιο του 2012 δεν είδαν δεν άκουσαν και δεν ξέρουν τίποτα για όλα τα καμώματα του εν λόγω κόμματος. Μου αρκεί, ότι, αν στα τελικά αποτελέσματα των εκλογών της άλλης εβδομάδος η Χ.Α. καταλάβει την τρίτη θέση, όπως δείχνουν αρκετές δημοσκοπήσεις, και τα δύο πρώτα κόμματα δεν καταφέρουν να σχηματίσουν κυβέρνηση εντός του προβλεπομένου από το Σύνταγμα χρόνου, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα δώσει τη διερευνητική εντολή στον υπόδικο αρχηγό ενός ναζιστικού κόμματος, το οποίο, όσο και αν προσπαθεί να πείσει, ότι είναι απλά πατριωτικό κόμμα, στην πραγματικότητα ασπάζεται μέχρι το μεδούλι ό,τι πρέσβευε μια φορά και ένα καιρό το NSDAP και δεν το κρύβει. Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη φαντασία, για να σκεφτούμε, τι σημαίνει αυτό.
Μήπως, λοιπόν, πρέπει να μας απασχολήσει λίγο περισσότερο το εν λόγω θέμα;
