Σταχυολογήσαμε 10 σημαντικά σημεία μιας συνέντευξης του Κορνηλίου Καστοριάδη στον Marc Weitzmann, που αξίζει να διαβάσετε

Βγήκαν από το σταθμό και τότε κείνη είδε με έκπληξη ότι βρισκόταν στο δρόμο όπου έμενε, λίγα βήματα από το σπίτι της. Έμεινε ακίνητη. Κατόπιν γύρισε πίσω της για να εκφράσει την έκπληξη της στο συνοδό της. Αλλά πίσω της δεν υπήρχε κανείς. Δε φαινόταν παρά ο δρόμος, σεληνιακός κι έρημος, όπου κανένα κτήριο δε μπορούσε να είναι ή να μοιάζει με σιδηροδρομικό σταθμό.

ΣΤΗΝ Αγγλία,  η  Βιομηχανική  Επανάσταση  διένυε  ήδη  τον δεύτερο  αιώνα της.  Το  εμπόριο  είχε  εκτιναχθεί στα ύψη,  κι ο  καταναλωτισμός,  ελάσσονα  δύναμη  μέχρι τότε  στον  κόσμο της οικονομίας, άλλαζε τον κόσμο. Η νέα έμφαση που είχε δοθεί στην προσωπική  απόλαυση  συνεπαγόταν  φυσικά  και  μια  νέα  φιλοσο­φία,  που  απώτατο  στόχο  της  θ’  αποτελούσε  η  μεγιστοποίηση  της ατομικής  ευτυχίας. 

Δεν μας γονατίζει των γερατειών το ζύγωμα,

δεν αφήνει την καρδιά μας της παλιάς νιότης η ζέστα.

Από το εκτενές διήγημά του «Οι Χαλασοχώρηδες» (πρώτη δημοσίευση στην εφημερίδα «Ακρόπολις» 12-22 Αυγούστου 1892). Σ' αυτό καταγράφει τα εκλογικά ήθη της εποχής, την υφαρπαγή ψήφων με υποσχέσεις, ρουσφέτια, εκβιασμούς, περιγράφοντας παράλληλα κομματάρχες και υποψήφιους βουλευτές.

Ο Χώκινγκ συμπυκνώνει σε τρία τα έσχατα ερωτήματα του ανθρώπου:

Πιστεύουμε στα περισσότερα απ’ όσα πιστεύουμε σε σχέση με τον κόσμο, επειδή μας τα έχουν πει κάποιοι άλλοι. Η αποδοχή της αυθεντίας των ειδικών, και της μαρτυρίας συνηθισμένων ανθρώπων είναι, το υλικό από το οποίο παράγονται κοσμοαντιλήψεις. Μάλιστα, όσο περισσότερο μορφωμένοι γινόμαστε, τόσο περισσότερο τα πιστεύω μας έρχονται από δεύτερο χέρι.

Ήθελαν να αποδείξουν ότι η χριστιανική θρησκεία είναι μέρος  του  ευρύτερου  σχεδίου  της  θείας  πρόνοιας  στην ιστορία.Γι’ αυτό και η έμφαση που έδωσαν στη χρονολογία και στην κατάρτιση συγχρονικών πινάκων, γι’ αυτό και μετρούσαν από Δημιουργίας Κόσμου και όχι από κάποια άλλη σημαντική χρονολογία, όπως οι Ολυμπιά­δες ή η Κτίση της Ρώμης.

1. Κρύβομαι

Μην κλείνεις ποτέ την καρδιά σου στον πόνο. Να επιτρέπεις στον εαυτό σου να βιώνει και να εκφράζει τα συναισθήματα που αναδύονται. Μην τα συγκρατείς.

Δεν ήτον δρόμος πλέον περαστικός εις όλον το χωρίον. Αδύνατον να μην επερνούσε κανείς απ' εκεί όστις θα ανέβαινεν εις την επάνω ενορίαν ή όστις θα κατέβαινεν εις την κάτω. Λιθόστρωτον ανηφορικόν, από κάτω απ' της Σταματρίζαινας το σπίτι έως επάνω εις τον ναόν της Παναγίας της Σαλονικιάς.