Ψυχολογία

Φόβοι.. λιγότεροι – περισσότεροι, σε διαφορετικά στάδια της ζωής μας.

Από μικρά παιδιά συνήθως κάτι φοβόμαστε και αν είμαστε τυχεροί, το τρυφερό χέρι των γονιών μας μάς βάζει στην αγκαλιά τους και μας διώχνει όλη τη σκοτεινιά ή ένα παραμύθι από τους παππούδες και τις γιαγιάδες μας ή ακόμη ένα χάδι από τη δασκάλα μας μάς απαλύνει τον πόνο.

Σκέφτομαι την «ευτυχία». Την περιβόητη αυτή έννοια που μοιάζει να αποτελεί σκοπό και επιδίωξη της ζωής. Σκέφτομαι πόσες φορές έχω ευχηθεί σε κάποιον «να είναι ευτυχισμένος» και αντίστοιχα πόσες φορές έχω λάβει και εγώ αυτή την ευχή.

ΔΕ Μ' ΑΡΕΣΕΙ ΝΑ ΔΟΥΛΕΥΩ ΜΕ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΥΣ. Ίσως γιατί τους ζηλεύω - κι εγώ ο ίδιος λαχταράω να μαγευτώ. Ίσως πάλι γιατί ο έρωτας και η ψυχοθεραπεία είναι μεταξύ τους ασύμβατα. Ο καλός θεραπευτής πολεμάει το σκοτάδι και ζητάει το φως, ενώ ο έρωτας συντηρείται από το μυστήριο και καταρρέει μόλις αρχίσεις να τον εξετάζεις σχολαστικά. Κι εγώ σιχαίνομαι να γίνομαι ο δήμιος του έρωτα.

Τι κάνει τα ζευγάρια ευτυχισμένα; Τι είναι ευτυχία στην σχέση;

Ποια είναι τα συστατικά μιας επιτυχημένης συνταγής;

Ο καθένας μας έχει τη δικιά του ιστορία, κουβαλάει τα δικά του βιώματα, ζει την δική του καθημερινότητα, έχει τα δικά του προβλήματα και προβληματισμούς για τη ζωή του.

Το πώς αντιμετωπίζει αυτά τα θέματα, εξαρτάται μόνο από εμάς. Μονό εμείς μπορούμε να την κάνουμε πιο όμορφη ή πιο δύσκολη. Η ζωή μας είναι μία και μοναδική.

Οι λέξεις που λέμε στα παιδιά μας, επηρεασμένοι από το θυμό ή την κούρασή μας, μπορούν να τα πληγώσουν πολύ.

Νομίζουμε πολλές φορές, ότι τα παιδιά, επειδή είναι ακόμη μικρά και ανέμελα, δεν μας καταλαβαίνουν ή ξεχνούν γρήγορα.

Παρ’ όλα αυτά, αν γυρίσουμε πίσω στις αναμνήσεις των παιδικών μας χρόνων, θα ξαναβρούμε κάποια από αυτά τα λόγια, ίσως με μία άλλη μορφή και θα δούμε ότι είναι ακόμη επώδυνα.

Απλές πρακτικές συμβουλές αυτοφροντίδας

Φροντίζω τον εαυτό μου σημαίνει παίρνω καλύτερες αποφάσεις

Η πρακτική αυτό-φροντίδας, η οποία είναι γνωστή στην αγγλική γλώσσα ως HALT  (Hungry = πεινασμένος, Angry = θυμωμένος, Lonely = μοναχικός, Tired = κουρασμένος), μπορεί να μας βοηθήσει να ανακτήσουμε τον έλεγχο όταν βρισκόμαστε υπό την επήρεια άγχους, πίεσης ή αναστάτωσης.

Η αυτοεκτίμηση είναι ο βαθμός στον οποίο σεβόμαστε, εκτιμούμε και αποδεχόμαστε τον εαυτό μας.

Ξεκινάει να αναπτύσσεται από τα παιδικά χρόνια και συγκεκριμένα από τη στιγμή που το βρέφος αρχίζει να ξεχωρίζει τον εαυτό του από τη μητέρα και αναγνωρίζει πως είναι ξεχωριστή οντότητα.

ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΤΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗ ΣΚΗΝΗ: ζητάμε από τριακόσιους ή τετρακόσιους ανθρώπους, άγνωστους μεταξύ τους, να σχηματίσουν ζευγάρια και να θέσουν στον παρτενέρ τους μία και μόνη ερώτηση: «Τι θέλεις;» ξανά και ξανά και ξανά.

Το σώμα μας… Μια τέλεια μηχανή; Ένα θαύμα της φύσης;   Ή για πολλούς μια πηγή προβλημάτων; Κιλά που κρύβουμε κάτω από φαρδιά ρούχα. Αίσθημα ντροπής όταν φοράμε το μαγιό στην παραλία. Αιτία που χάνουμε την αυτοπεποίθησή μας στην επαφή μας με το άλλο φύλο.

“Ο κ. Κ. αντάμωσε κάποιον που είχε να τον δει πολύ καιρό. Μα εσείς δεν αλλάξατε καθόλου, του είπε ο άλλος καθώς τον χαιρετούσε. Ωχ! Έκανε ο κ. Κ. και χλώμιασε” (Ιστορίες του κ. Κόυνερ, Brecht, B., (1971, σελ. 30).

Τo σημαντικότερο χαρακτηριστικό για ένα παιδί είναι η ανατροφή που θα πάρει, και αυτό το έργο καλείτε να το εκτελέσει ο γονιός.

Ένα από τα πιο σημαντικά σημεία στην ανατροφή του παιδιού είναι η σωστή χρήση της γλώσσας, ο τρόπος που θα του μιλήσουμε, που θα επικοινωνήσουμε μαζί του, γιατί ο χαρακτήρας ενός παιδιού διαμορφώνεται και αλλάζει αξιοσημείωτα από αυτά που βιώνει, βλέπει και ακούει μέσα στο οικογενειακό του περιβάλλον.