Ψυχολογία

Η εφηβεία είναι μία περίοδος που οι νέοι διέπονται από πολλές ανησυχίες και άγχη. Μία από αυτές είναι και το θέμα της εξωτερικής εμφάνισης.

Τους απασχολεί πάρα πολύ πως νιώθουν οι ίδιοι με αυτή και πως φαίνονται στους τρίτους.

Μάλιστα, αρκετές φορές συμβαίνει να έχουν διαστρεβλωμένη εικόνα από αυτή που ισχύει στην πραγματικότητα.

Εγώ δεν είμαι σαν τους άλλους,

Εκείνοι μου το είπαν

Αλλά δεν φταίω εγώ γι' αυτό.

Μου τό ’πάνε κι αυτό επίσης...

Άρνηση: πότε υγιής άμυνα και πότε βλαπτική αυταπάτη 

Αδιαφόρησε, πήγαινε αλλού, κοίτα μπροστά, πρόσεχε τον εαυτό σου... από ότι δεν σου ταιριάζει, από όποιον δεν σε σέβεται. Είτε πρόκειται για ανθρώπους που σε περιβάλλουν είτε πρόκειται για γεγονότα της καθημερινότητας.

Αδιαφόρησε... για αυτόν που δεν σε έχει προτεραιότητα στη ζωή του. Σε έχει δεύτερη ή και τρίτη επιλογή. Δίνει περισσότερο χρόνο στη δουλειά του ή στους φίλους του ή σε κάποιο άλλο άτομο.

Ο φόβος είναι το δυσάρεστο συναίσθημα που νιώθουμε όταν αντιλαμβανόμαστε ότι απειλούμαστε. Είναι ένα συναίσθημα έντασης, ανησυχίας ή νευρικότητας απέναντι σε έναν υπαρκτό κίνδυνο. Το μέγεθος του φόβου είναι ανάλογο του κινδύνου και όταν υποχωρήσει ο κίνδυνος υποχωρεί και ο φόβος.

Ζώντας σε μια εποχή που η αβεβαιότητα είναι μεγάλη και τα πράγματα δεν είναι δεδομένα, όπως για παράδειγμα στην εργασία και στην οικονομία, φαίνεται μπροστά μας να ξεδιπλώνεται ένα δίλημμα αλλά και μια επιλογή: να αντιδράς με φόβο ή να απαντάς με εμπιστοσύνη.

Μέσα κοινωνικής δικτύωσης ή αλλιώς social media (facebook, instagram, twitter κλπ.) είναι τα μέσα που μας βοηθούν να συνομιλήσουμε με τους άλλους, να κοινωνικοποιηθούμε και να κάνουμε καινούριους φίλους από όλο τον κόσμο με εύκολο τρόπο.

Τα social media ελλοχεύουν αρκετούς κινδύνους αλλά προσφέρουν και αρκετά θετικά.

Πόσες φορές δεν έχουμε αναρωτηθεί: Γιατί μας πληγώνουν; Γιατί τους αφήνουμε να μας πληγώσουν; Γιατί τους επιτρέπουμε να απομακρυνθούμε από τον καλό μας, πραγματικό εαυτό μας; Έναν εαυτό που παλεύουμε, προσπαθούμε να είναι ευτυχισμένος και πλήρης... Έναν εαυτό που δεν θέλουμε να του αφαιρέσουμε «κομμάτια» του.

Η ντροπή είναι το συναίσθημα εκείνο που κάνει αυτόν που το βιώνει να νιώθει ξένος, διαφορετικός. Συχνά, περιγράφεται με τη φράση «θέλω να ανοίξει η γη να με καταπιεί». Κουβαλάει μια αίσθηση κατωτερότητας και εγγενούς ελαττώματος και τη συνακόλουθη πεποίθηση ότι «δεν αξίζω, είμαι άχρηστος, ανίκανος, αδύναμος, χαζός, ανεπαρκής, εκτεθειμένος…», χρωματίζοντας όλες τις εμπειρίες ζωής.

Διεκδικώ σημαίνει ότι αναγνωρίζω τις προσωπικές μου δυνατότητες και αδυναμίες, τα δικά μου προτερήματα και ελαττώματα, αναλαμβάνω την ευθύνη για τη στάση μου και τις πράξεις μου, ενώ παράλληλα σέβομαι και αναγνωρίζω την αντίθετη άποψη από τη δική μου. Με λίγα λόγια διεκδικώ σημαίνει σέβομαι, τιμώ!

Συχνά στη ζωή μας έχουμε να πάρουμε αποφάσεις είτε για απλά, καθημερινά θέματα είτε για πιο σοβαρά. Πολλές φορές έχουμε σκεφτεί πως θα θέλαμε κάποιος άλλος να αποφασίσει για εμάς, κάποιος άλλος να πάρει το βάρος της απόφασης, για να νιώσουμε πιο «ελαφροί».

Μας δημιουργούνται αισθήματα πίεσης και άγχους, όταν έχουμε να πάρουμε μία απόφαση λόγω του αποτελέσματός και των συνεπειών της, το οποίο μπορεί να αρέσει είτε σε εμάς είτε στους άλλους.

Ο χώρος είναι πολύ διαφορετικός από τον χρόνο, αφού τον έχουμε κάθε φορά όλον στη διάθεσή μας και μπορούμε να τον εκμεταλλευτούμε όπως θέλουμε, ή να παραμείνουμε σε αυτόν χωρίς να κάνουμε τίποτα. Δεν είναι σπάνιο αγαθό και, επιπλέον, ανακαλύπτονται συνεχώς συστήματα για την επέκταση του διαθέσιμου χώρου: μπορούμε να πάρουμε το πρωινό μας στην Ευρώπη, να γευματίσουμε στην Ασία και να δειπνήσουμε στην Αμερική, και σύντομα θα είμαστε σε θέση να πηγαίνουμε διακοπές στο φεγγάρι ή και στον Άρη.