Το έχω ξαναγράψει και θα το επιχειρήσω για ακόμα μια φορά, έστω κι αν υπάρχει κίνδυνος να γίνω κουραστικός: αν οι εργαζόμενοι στην ΕΡΤ κατέθεταν εξαρχής ρεαλιστικές εναλλακτικές προτάσεις και δεν κρύβονταν πίσω από "ολιστικά" αιτήματα "όχι σε όλα. Ή εμείς ή κανείς", θα είχαν αναγκάσει την κυβέρνηση να συζητήσει.
Και αυτό το λέω ερχόμενος στη δική τους θέση. Γιατί αν μιλήσω ως πολίτης αυτής της χώρας θα πρέπει να (ξανα)πω πως και η κυβέρνηση και αυτοί ήταν λάθος. Η κυβέρνηση γιατί συμπεριφέρθηκε σαν να κυβερνάει μπανανία και η ΕΡΤ υπήρχε επίσης σαν να ήμασταν μπανανία!
Παραπέμποντας σε πρόσφατο κείμενό μου για τον μανιχαϊσμό και την αδυναμία κατανόησης των προβλημάτων και -γι' αυτό- προσέγγισης πιθανών λύσεων αυτών, από όσους προτιμούν για κοινωνικούς λόγους την οδό του μαύρου-άσπρου, δηλαδή τη θέση "ή θα γίνει όπως θέλουμε, ή δεν θα γίνει τίποτα, γιατί αυτό που θέλουμε είναι ο παράδεισος και το διαφορετικό είναι η κόλαση", θα πρέπει να πούμε στους πρόθυμους "επαναστάτες" που ταύτιζαν την (όποια) αλλαγή στο σαθρό τρόπο που λειτουργούσε η ΕΡΤ με την κατάλυση της Δημοκρατίας, την κατάργηση του πολιτισμού και την εγκαθίδρυση στυγνής δικτατορίας, πως είναι διαφορετικό ζήτημα οι βλακώδεις κινήσεις της (κάθε) βαλκάνιας κυβέρνησης και του κάθε ανόητου και εμπαθή Κεδίκογλου (που αύριο δεν θα τον θυμάται κανείς, ούτε αυτόν, ούτε τα προσωπικά του απωθημένα που φάνηκαν εκείνη την ημέρα με το τρόπο που εκφώνησε την κυβερνητική απόφαση για κλείσιμο της ΕΡΤ) και άλλο η αδήριτη ανάγκη να αλλάξει επιτέλους εκείνο το κρατικίστικο μόρφωμα που λειτουργούσε ως χρηματοβόρα χοάνη εξυπηρέτησης "ημετέρων" σε βάρος του ελληνικού λαού!
Η άγνοια του πώς λειτουργούσε εκείνο το "πράμα" (ωραία λέξη για να το περιγράψει) δικαιολογείται σε καλοπροαίρετους ανθρώπους που με αγαθές προθέσεις θέλουν να στηρίξουν τον συνάνθρωπο που βάλλεται, αλλά δεν δικαιολογείται σε εργαζόμενους στον χώρο αυτό που εντελώς υποκριτικά πρόβαλαν το αξιόλογο έργο της κρατικής ραδιοτηλεόρασης, αποσιωπώντας παραμέτρους όπως το κόστος αυτού του έργου και τις τοποθετήσεις των ανθρώπων που το έκαναν.
Η ΕΡΤ διέθετε κάποιους από τους ικανότερους δημοσιογράφους και τεχνικούς που διαθέτει ο τόπος. Όμως δίπλα σε αυτούς υπήρχαν εκατοντάδες άλλοι που ΔΕΝ έπρεπε να βρίσκονται εκεί. Αν οι προσλήψεις (και όχι διορισμοί) γινόταν στην ΕΡΤ με απολύτως διαφανείς και αξιοκρατικούς όρους, άνθρωποι όπως η Μαρία Γεωργίου, ο Προκόπης Δούκας, η Ντένια Σαρακίνη και δεκάδες άλλοι (τυχαία μου ήρθαν κάποια ονόματα) θα προσλαμβάνονταν ούτως ή άλλως. Ικανοί στη δουλειά τους, συγκροτημένοι και αποτελεσματικοί.
Όμως η ύπαρξη αυτών δεν πρέπει κατ' ουδένα τρόπο να μας κάνει να ξεχνάμε και ανίκανα άτομα που διορίζονταν από το κάθε υπουργάκι και τσέπωναν αρκετό χρήμα από το το υστέρημα μας. Το να τοποθετούν "υπεύθυνο" στο εξωτερικό δελτίο (διεθνή θέματα) άτομο που δεν γνώριζε καμιά ξένη γλώσσα, τη στιγμή που υφιστάμενοι του ή... άνεργοι δημοσιογράφοι μιλούσαν άπταιστα τρεις ξένες γλώσσες, μόνο ένα σαθρό πολιτικό σύστημα μπορεί να κάνει. Το να δίνουν σε εξωτερικούς παραγωγούς με κόστος 20.000 ευρώ κάποια εργασία που άλλοι θα την έκαναν με 500 ευρώ, ή κάποιοι άλλοι μέσα στην ΕΡΤ δωρεάν, μόνο αγανάκτηση μπορεί να προξενήσει. Το να υπάρχουν 2.000 άνεργοι δημοσιογράφοι και να εργάζονται εκεί με 3 και 4 χιλιάδες ευρώ μηνιαίως άτομα παντελώς άχρηστα, τοποθετημένα με γλείψιμο, τα οποία πριν σιωπούσαν περιοριζόμενα στην άνεση της εξασφαλισμένης ζωής και αίφνης έγιναν... αγωνιστές που συμπαρίστανται στους ανέργους αυτής της χώρας, μόνο ως λάκτισμα προβληματισμού μπορούμε να το εκλάβουμε!
Σε μια χώρα που είναι της μόδας να υποστηρίζουμε οτιδήποτε πει ή ζητήσει ένας που πλήττεται από την όποια κυβερνητική απόφαση, ανεξαρτήτως πρότερου (αν)εντίμου βίου, ας υπάρξουν και κάποιοι που διακρίνουν την αλήθεια. Άλλο η τριτοκοσμική πραξικοπηματική πολιτική μιας ανίκανης κυβέρνησης και άλλο η υποχρέωση μας να αξιολογήσουμε αντικειμενικά μια κατάσταση που νοσούσε και έπρεπε να αλλάξει. Το συμφέρον του ελληνικού λαού δεν ταυτίζεται βεβαίως με την επανάληψη αδιαφανών, αναξιοκρατικών, κραυγαλέα αντισυνταγματικών τρόπων στελέχωσης του νέου δημόσιου ραδιοτηλεοπτικού φορέα, για τους οποίους θα πρέπει κάποια ημέρα να λογοδοτήσουν οι κάθε Κεδίκογλου και Καψήδες, αλλά φυσικά δεν μπορεί να ταυτιστεί και με τη συνέχιση εκείνου του μορφώματος που εξυπηρετούσε τα στενά συμφέροντα του κάθε υπουργίσκου.
Αν μπορούσαν να ειπωθούν δημόσια κάποια περισσότερα στοιχεία, όλοι εκείνοι που θεωρούν πως στην Αγία Παρασκευή υπάρχει ένα Πολυτεχνείο του '73 θα αγανακτούσαν για τη παραπλάνηση που έχουν υποστεί. Όσο για τους φιλοκυβερνητικούς που επειδή ήξεραν πως έπρεπε να αλλάξει εκείνο το μόρφωμα, υποστηρίζουν και τους αλλοπρόσαλλους χειρισμούς της κυβέρνησης Σαμαρά, θα πρέπει να ξέρουν πως όλα δείχνουν πως ελατήρια της δεν ήταν αυτό που θέλαμε όλοι οι γνωρίζοντες και δημοκρατικά σκεπτόμενοι, αλλά απλά η επίδειξη πυγμής στις απολύσεις που απαιτούσαν οι δανειστές μας, καθώς και το "σχόλασμα" όσων είχαν φορτωθεί εκεί από άλλα κόμματα και εμπόδιζαν την εξυπηρέτηση των "φίλων της". Απόδειξη για το πρώτο είναι πως εκεί που μιλούσαν για κάποιον ευέλικτο φορέα των 500-700 ατόμων... αίφνης κατέληξαν πως θα προσληφθούν... 1200 με 1500 άτομα (!!!), φέροντάς μας στην πρότερη κατάσταση. Απόδειξη για το δεύτερο είναι οι επιλογές του προσωπικού που στελέχωσε τον νέο μεταβατικό φορέα! Και θα σταματήσω εδώ γιατί ό,τι περισσότερο θέλω να γράψω θα πρέπει να το γράψω σε μια καταγγελία που θα απευθύνω στον εισαγγελέα και όχι στους φίλους μου που διαβάζουν το παρόν αγανακτισμένο σημείωμα!
Απλά να σημειώσω πως αποτελεί ντροπή αυτό που έκαναν όλοι αυτοί που συνεχίζουν να καταδικάζουν την Ελλάδα σε τριτοκοσμική δυσκαμψία και παρακμή, εμποδίζοντας την να υπάρξει ως πολιτισμένη χώρα.
