×

Προειδοποίηση

JUser: :_load: Αδυναμία φόρτωσης χρήστη με Α/Α (ID): 90

Για όλα φταίει ο σταυρός

Για όλα φταίει ο σταυρός

Όταν ακούς από τα έδρανα της βουλής να γρυλίζουν και να μουγκρίζουν οι πρωτόπλαστοι της Χ.Α., τότε έστω και την ελάχιστη αίσθηση ανθρώπινης λογικής να διαθέτεις, δοκιμάζονται (για να μην πω ζεσταίνονται), τα πιο φρικαλέα, άγρια και επιθετικά ένστικτά σου, που όλοι μας λίγο πολύ κρύβουμε μέσα μας.

Όταν ακούς τους παλιάς κοπής πολιτικούς, ξεχασμένους στα ξεπερασμένα από την εποχή κόμματά τους, κάτι γαλαζοπράσινους  δηλαδή δεινόσαυρους που δεν αποδέχονται την νομοτελειακή κίνηση και μεταβολή της ιστορίας, τότε νιώθεις αηδιασμένος και πρόθυμος να υποκύψεις σε κάθε πολιτική απαξίωση και αποστροφή.

Όταν ακούς ότι κάτι καινούργιο γεννιέται, αγνό και άφθαρτο και αντ’ αυτού αντικρίζεις τον Μπένζαμιν Μπάτον, εξίσου γερασμένο και απαρχαιωμένο, γεμάτο ρυτίδες, με το ίδιο σουλούπι, την ίδια φωνή και την ίδια νοοτροπία με τους άλλους πολιτικούς δεινόσαυρους, τότε απογοητεύεσαι και νιώθεις ανήμπορος να αντιμετωπίσεις αυτό το αδυσώπητο σύστημα πολιτικής κονσερβοποίησης.

Το πολύ σοβαρό ερώτημα που τίθεται εν προκειμένω είναι αν η κότα έκανε το αυγό ή το αυγό την κότα. Τις πταίει δηλαδή για το σημερινό οχετό που σε επίπεδο τουλάχιστον πολιτικό, υπονομεύει τον κοινοβουλευτικό βίο; Κοντολογίς, ευθύνονται τα πολιτικά κόμματα σε επίπεδο ιδεολογικό ή το σαθρό ποιοτικό υπόβαθρο των ατόμων που εκπροσωπούν τα συγκεκριμένα κόμματα, για το άνευ προηγουμένου εμετικό πολιτικό σκηνικό, που πιο πολύ τσίρκο θυμίζει παρά κοινοβούλιο;

Ας πάρουμε για παράδειγμα το ΣΥΡΙΖΑ, που για χρόνια κατείχε στην πίττα της εξουσίας το 3% και σε μια νύχτα (άντε λίγο παραπάνω) μεταμορφώθηκε σε κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Τα μισά και βάλε στελέχη του προέρχονται από τον παραδοσιακό χώρο του ΠΑΣΟΚ και μάλιστα από το πολύ βαθύ ΠΑΣΟΚ της λεγόμενης διαφθοράς και των διαπλεκόμενων συμφερόντων. Αν σκεφτούμε ορθολογικά, τότε θα συμπεράνουμε ότι βουλευτές όπως η Σακοράφα, ο Πάντζας και ο Τσουκαλάς ασπάστηκαν σε χαλεπούς καιρούς το Νεοκομμουνισμό και ταυτόχρονα έπεισαν τους ψηφοφόρους τους και αυτοί να αλλαξοπιστήσουν. Καθόλου μεμπτό να ανακαλύπτεις καινούργιες αλήθειες στη ζωή σου και να πλουτίζεις τη γνώση σου. Αυτό θα συνέβαινε βέβαια στην περίπτωση που ο λαός αυτής της χώρας ψήφιζε με κριτήριο τον ιδεολογικό του προσανατολισμό και τις θέσεις του για την κοινωνία. Η μαζική μεταφορά όμως όλων αυτών των ψηφοφόρων από το ένα κόμμα στο άλλο μου θυμίζει μεταφορά ηλεκτρονικών δεδομένων από έναν υπολογιστή σε έναν άλλον. Βλέπω την  πελατειακή σχέση πολιτών με πολιτικούς σε όλο της το μεγαλείο. Εδώ εστιάζω λοιπόν το τεράστιο πρόβλημα του πολιτικού μας συστήματος.

Αναρωτιέμαι πώς θα αντιδρούσαν εκλογικά όλοι αυτοί οι απολιτίκ, αν στις κάλπες δε ψηφίζαμε ονόματα, αλλά μόνο κόμματα. Η διαχείριση της ελεύθερης σκέψης δεν είναι τόσο εύκολη όσο ακούγεται. Αν σπάσεις μια μάντρα για να ελευθερώσεις τα πρόβατα που βρίσκονται μέσα, κανένα από τα ζώα δε θα τρέξει να σωθεί αμέσως. Θέλουν το χρόνο τους. Συνεπώς οι εκδοχές θα ήταν δύο. Ή θα συνέχιζαν προσωρινά να ψηφίζουν από κεκτημένη ακινησία τα κόμματα στα οποία μέχρι τότε σταύρωναν τους ανθρώπους τους, ή θα απείχαν από τη διαδικασία μην έχοντας καμία άποψη και έννοια για τη διαμόρφωση της κοινωνίας, εφόσον τόσα χρόνια απουσίαζαν απαξιωτικά από κάθε ουσιαστική και συλλογική συμμετοχή. Και στις δυο περιπτώσεις θεωρώ πως μακροπρόθεσμα τουλάχιστον η κοινωνία θα έβγαινε κερδισμένη.

Μήπως έφτασε η ώρα να καταργήσουμε το σταυρό στο ψηφοδέλτιο; Μήπως έφτασε η ώρα να καταργήσουμε μια για πάντα εκείνους τους χυδαίους πολιτικάντηδες, που μας βλέπουν μόνο σαν πελάτες και όλη τους η δραστηριότητα κινείται γύρω από το προσωπικό τους συμφέρον; Η κατάργηση του σταυρού σημαίνει σίγουρα μεγαλύτερη αποχή αλλά μικρότερη πολιτική απαξία και άρα σαφώς ποιοτικότερα εκλογικά αποτελέσματα. Σημαίνει πίστη σε ιδέες, ουσιαστική συμμετοχή, κίνητρο να αναλάβουν οι πραγματικά πιο άξιοι. Μέχρι τότε θα ανέχεσαι τον κάθε αγράμματο βλαχο- πολιτικάντη να αποκτά ηδονή βιάζοντας τη νοημοσύνη σου, πουλώντας την αξιοπρέπειά του για μερικές αράδες ψήφους και εσύ θα νιώθεις είτε αηδιασμένος από τη διεστραμμένη του ανάγκη για εξουσία, είτε ανόητος που δεν έλαβες και εσύ τόσο καιρό μέρος σε αυτό το αμοιβαία προσοδοφόρο αλισβερίσι πολιτικής εκπόρνευσης.