Η Gillian είναι ένα κορίτσι επτά ετών που δεν μπορεί να παραμείνει καθιστή στο σχολείο. Σηκώνεται συνέχεια, αποσπάται η προσοχή της, πετάει με τις σκέψεις της και δεν μπορεί να παρακολουθήσει το μάθημα.

Οι δάσκαλοί της ανησυχούν, την τιμωρούν, την μαλώνουν, επαινούν τις λίγες φορές που παρακολουθεί καθιστή τα μαθήματα, αλλά τελικά, η κατάσταση δεν αλλάζει. Η Gillian αδυνατεί να μείνει καθιστή και να παρακολουθήσει με προσοχή.

Οι προκλήσεις δεν μας κάνουν απαραίτητα πιο δυνατούς, αλλά σίγουρα έχουν τη δύναμη να μας κάνουν διαφορετικούς.

Οι φίλοι μου συνεχίζουν να μου λένε ό,τι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό. Έχω αρχίσει να μισώ αυτή τη φράση, λέει η Μαρία.

οι Αιγύπτιοι λάτρευαν τις γάτες
συχνά ενταφιάζονταν μαζί τους
αντί μαζί με το παιδί
και ποτέ με σκύλο.

Οι θλίψεις πρέπει να σιωπούν

όταν σταλάζει μέσα μας ο βαρύς όρκος.

Oι Δον Kιχώτες πάνε ομπρός και βλέπουνε ώς την άκρη
του κονταριού που εκρέμασαν σημαία τους την Iδέα.
Kοντόφθαλμοι οραματιστές, ένα δεν έχουν δάκρυ
για να δεχτούν ανθρώπινα κάθε βρισιά χυδαία.

1. Δυσκολία στον ύπνο

Το άγχος και τα προβλήματα ύπνου έχουν τη σχέση του κοτόπουλου με τα αυγά: Το ένα γεννά το άλλο. Έρευνες έχουν δείξει ότι το άγχος μπορεί να οδηγήσει σε διαταραχές του ύπνου και, αντίστροφα, η χρόνια διαταραχή του ύπνου μπορεί να οδηγήσει σε άγχος. Στα παιδιά, η δυσκολία να κοιμηθούν είναι ένα από τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του άγχους. Πολλά παιδιά, έμμονες και ανήσυχες σκέψεις τα κρατούν ξύπνια και κοιμούνται με καθυστέρηση. Άλλα πάλι διακατέχονται από το άγχος ότι αν κοιμηθούν βαριά δεν θα ακούσουν το ξυπνητήρι το πρωί.

Έρχονται στιγμές που κουράζομαι να είμαι άνθρωπος.
Έρχονται στιγμές που επισκέπτομαι ραφτάδικα και σινεμά
μαραμένος, αδιαπέραστος, σαν τσόχινος κύκνος
πλέοντας σ’ ένα νερό από καταγωγή και στάχτη.

Εκπληκτική εικόνα από τον διαγωνισμό άγριας ζωής.

Αυτή η απίστευτη στιγμή με την απρόσμενη… συνάντηση μιας αλεπούς με μια μαρμότα, κέρδισε το μεγάλο βραβείο στον διαγωνισμό «Wildlife photographer 2019».

«Ό,τι δε με σκοτώνει με κάνει πιο δυνατό». Αυτή η φράση του Νίτσε μπορεί να μας παραπλανήσει.

Για μία επιχείρηση, το να διέρχεται μια κρίση δεν τη δυναμώνει, αντιθέτως την εξασθενεί. Οι πελάτες φεύγουν. Τα ΜΜΕ επιδίδονται σε σαρδόνια σχόλια. Οι καλύτεροι συνεργάτες ψάχνουν αλλού δουλειά. Τα διαθέσιμα κεφάλαια μειώνονται αμείλικτα. Η πίστωση ακριβαίνει. Το μάνατζμεντ αποδιοργανώνεται και διαλύεται. Ωστόσο, θέλουμε να δούμε σ’ όλο αυτό κάτι θετικό – ενώ όλα έχουν πάει στραβά.

Υπάρχουν τα συγχωρώ τα γεμάτα έπαρση.

Εννοούν: εγώ ο καλότατος, ο γενναιόκαρδος, ο άριστος, ο ακομπλεξάριστος, συγχωρώ βέβαια εσένα, ο οποίος, σαν μυρμήγκι που είσαι, τι βλάβη θα μπορούσες να μου προξενήσεις…