Έχει περάσει έναν δύσκολο χρόνο. Φροντίζει την ηλικιωμένη μητέρα της που έχει Αλτσχάιμερ. Ο σύζυγός της έχει χάσει τη δουλειά του, και αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες. Και η ίδια η Μαρία αντιμετωπίζει κάποια προβλήματα υγείας.

Η φράση αυτή για την εξεύρεση δύναμης μέσα από τις αντιξοότητες έχει σκοπό να την ενθαρρύνει. Αντ’ αυτού, έχει γίνει ενοχλητική και, ακόμη χειρότερα για τη Μαρία, μια πίεση. Και αν δε γίνω πιο δυνατή; Τι θα γίνει αν απλά καταφέρω να συνεχίσω να ζω; Θα είναι αρκετό αυτό;

Η Μαρία έχει κάποιο δίκιο. Είναι δύσκολο για τους ανθρώπους που παλεύουν με μια τραυματική εμπειρία ή με μία σειρά προκλήσεων της ζωής να συμφιλιωθούν με την ιδέα ότι θα τους σκληρύνει. Γιατί; Είναι ήδη αρκετά δύσκολο να περάσουν τη μέρα τους χωρίς να αισθάνονται αποτυχημένοι πόσο μάλλον να γίνουν πιο δυνατοί από όλη αυτή τη διαδικασία.

Η αλήθεια είναι μπορεί να γίνουμε πιο δυνατοί μπορεί όμως και ή όχι. Μας αρκεί να αναγνωρίσουμε ότι η τραγωδία που βιώνουμε μπορεί να επαναφέρει τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουμε πολλές πτυχές της ζωής μας. Οι “επιζώντες” ενδέχεται να βιώσουν μια ή περισσότερες από τις ακόλουθες αλλαγές:

Το χιούμορ μπορεί να γίνει πιο σκοτεινό: Για παράδειγμα η Μαρία είναι τυχερή που χρησιμοποιούσε πάντα το χιούμορ στη ζωή ως τρόπο αντιμετώπισης των προβλημάτων της. Τα αστεία που κάνει πλέον είναι συχνότερα όσο ποτέ, ωστόσο έχουν πάρει μια πιο σκοτεινή και καυστική χροιά. Πώς θα μπορούσε να μη γίνει αυτό;

Οι προτεραιότητες μπορεί να αλλάξουν: Μία φίλη μου, η Χριστίνα, πρότεινε ότι οι βαριές ασθένειες μπορούν να αλλάξουν τις προτεραιότητές μας. Παλεύει με τον καρκίνο του μαστού - πρώτα χειρουργική επέμβαση, μετά χημειοθεραπεία και ακτινοβολία.

Τώρα που πλησιάζει το τέλος της θεραπείας, είναι σε θέση να συλλογιστεί. Έχω βγει από αυτή τη δοκιμασία αισθανόμενη τόσο τυχερή - τυχερή που ανταποκρίθηκα στη θεραπεία, σίγουρα, αλλά και τυχερή που με έκανε να ξανασκεφτώ για το τι θεωρώ πιο σημαντικό στη ζωή μου.

Η Χριστίνα δεν πρόκειται να εγκαταλείψει τη δουλειά της ή την οικογένειά της. Και τα δύο δίνουν στη ζωή της νόημα και χαρά. Αυτό που επανεξετάζει είναι πόσο μέρος του χρόνου, της ενέργειας και της δημιουργικότητάς της ανήκουν σε καθένα από τα δύο και δουλεύει πάνω σε αυτό το κομμάτι.

Το «άγχος» επαναπροσδιορίζεται: η Χριστίνα συνέχισε λέγοντας ότι έχοντας περάσει τόσα πολλά τον τελευταίο χρόνο, σίγουρα έχει αλλάξει η άποψή της για το τι είναι αγχωτικό και τι όχι. Σκεφτόμουν ότι η τήρηση μιας προθεσμίας για την ολοκλήρωση ενός έργου στην εργασία μου ήταν αγχωτική, λέει. Πλέον θεωρώ ότι αυτό το είδος άγχους είναι τίποτα σε σχέση με αυτό που έχω περάσει.

Μας βοηθάει να καταλάβουμε τι είναι σημαντικό: Έχετε ακούσει για ανθρώπους που έχασαν τα πάντα σε μία πυρκαγιά, ανεμοστρόβιλο, πλημμύρα ή κάποια άλλη φυσική καταστροφή να δηλώνουν ότι είναι ευγνώμονες που είναι ασφαλείς αυτοί και οι αγαπημένοι τους, ότι η απώλεια του σπιτιού τους είναι ανούσια σε σύγκριση με τη ζωή τους.

Σίγουρα, θρηνούν την απώλεια των όσων είχαν με μόχθο αποκτήσει. Ναι, γνωρίζουν ότι οι επόμενες μέρες και μήνες θα είναι τρομερά δύσκολοι καθώς προσπαθούν να ξαναφτιάξουν τη ζωή τους. Αλλά επιβεβαιώνουν επίσης ότι αυτά που έχουν ουσιαστική σημασία για αυτούς είναι τα πολύ βασικά - η επιβίωση της οικογένειας και των φίλων τους, το φαγητό και το καταφύγιο και η αίσθηση ότι τόσο η ίδιοι όσο και η κοινότητά τους θα ξαναφτιάξουν τη ζωή τους.

Οι σχέσεις αλλάζουν: Όταν μια κρίση γίνεται χρόνια, ορισμένοι φίλοι και η οικογένεια μπορεί να απομακρυνθούν. Πάντα πίστευα ότι οι καλοί μου φίλοι θα ήταν εκεί για μένα στα δύσκολα, λέει ο Στέλιος, ένας θεραπευόμενός μου που ήταν πολύ άρρωστος για πολύ καιρό. Είχε αισθανθεί εγκατάλειψη από μερικούς ανθρώπους που πίστευε ότι ήταν πολύ κοντά σε αυτόν.

Η εμπειρία του δεν είναι ασυνήθιστη. Όταν μια κρίση είναι φαινομενικά ατελείωτη, δοκιμάζεται το βάθος και η αφοσίωση των σχέσεων. Μερικοί φίλοι παρέχουν σταθερή φροντίδα και βοήθεια. Άλλοι μπορεί να είναι απρόθυμοι ή ανίκανοι να τη διαχειριστούν για διάφορους λόγους. Είναι πολύ πιθανό ότι τουλάχιστον κάποιοι από τους παλιούς φίλους του θα ανταποκριθούν θετικά αν ο Στέλιος κάνει το πρώτο βήμα για την επανασύνδεση. Αλλά κάποιες σχέσεις μπορεί να μην είναι πλέον σημαντικές γι’ αυτόν.

Νέες δυνάμεις αναδύονται: Αν και η ιδέα ότι αυτό που δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο ισχυρό έχει διεισδύσει στον πολιτισμό μας εδώ πολύ καιρό, δεν πιστεύω ότι ισχύει. Νομίζω ότι οι δύσκολες στιγμές παρακινούν τους ανθρώπους να ανακαλύψουν τα δυνατά σημεία που ήδη διαθέτουν.

Μερικές φορές οι άνθρωποι εκπλήσσονται από την ανθεκτικότητά τους. Αντιμέτωποι με μία αδιανόητη τραγωδία ή απώλεια, βρίσκουν τρόπους να επαναδιαβεβαιώσουν τα πιο σημαντικά γι’ αυτούς, να στραφούν ο ένας στον άλλο για υποστήριξη και να ενστερνιστούν νέες προοπτικές καθώς προσπαθούν να προχωρήσουν μπροστά.

Οι προκλήσεις δεν μας κάνουν απαραίτητα πιο δυνατούς, αλλά σίγουρα έχουν τη δύναμη να μας κάνουν διαφορετικούς.

Πηγή: psychcentral.com
Συγγραφέας: Marie Hartwell-Walker, Ed.D.
Απόδοση-Επιμέλεια: PsychologyNow.gr
Πηγή: psychologynow.gr

CoverPhoto: Paul Delvaux - Le vicinal