Ένας βολικός τρόπος για να γνωρίσει κανείς μια πόλη, είναι να βρει πως δουλεύουν, πως ερωτεύονται και πως πεθαίνουν σ’ αυτήν.

Στη μικρή μας πόλη, να ‘ναι τάχα η επίδραση του κλίματος, όλα αυτά γίνονται μαζί, με το ίδιο έξαλλο κι αφηρημένο ύφος. 

Στην πραγματικότητα, καθένας μας είναι από μόνος του ένα νησί και μπορεί να χτίσει γέφυρες με άλλα νησιά μόνο εάν, αρχικά, είναι διατεθειμένος να είναι ο εαυτός του και του επιτρέπεται να είναι ο εαυτός του.

Θεωρώ λοιπόν πως όταν μπορώ να δεχτώ έναν άλλον άνθρωπο, πράγμα που σημαίνει να δεχτώ τα συναισθήματα, τις στάσεις, και τα πιστεύω του ως ένα αληθινό και ζωτικό κομμάτι του εαυτού του, τότε τον βοηθάω να γίνει «πρόσωπο», κι αυτό έχει μεγάλη αξία.

Αν ρωτήσουμε έναν οποιοσδήποτε άνθρωπο για το ποιος νομίζει ότι είναι «τρελός», θα πει ότι οι «τρελοί» είναι εκείνοι που χρειάζονται ψυχίατρο επειδή συμπεριφέρονται μ’ ένα τρόπο ο οποίος είτε έχει αλλοπρόσαλλη και ανάρμοστη συμπεριφορά που μπορεί να είναι δυναμικά επικίνδυνη στον ίδιο και στον άλλο είτε έχει βιαία ξεσπάσματα και σεξουαλικές παρορμήσεις.

Η βιβλιοθήκη Μιγκέλ Λέρδο ντε Τεχάδα (Miguel Lerdo de Tejada), είναι ένας θησαυρός για αυτούς που αναζητούν οικονομικά αρχεία και εφημερίδες του παρελθόντος.

Είναι, ίσως, η μοναδική στον κόσμο που αντί για πίνακες ζωγραφικής και αυστηρά χρώματα στους τοίχους, κυριαρχούν οι ψυχεδελικές τοιχογραφίες.

Θέλω να με ακούς χωρίς να με κρίνεις...

Γιατί το ν' ακούς και το να κρίνεις είναι δύο πράγματα διαφορετικά και συχνά ασύμβατα.

Αποδοχή και επιβεβαίωση, οξυγόνο της ψυχής.

Είναι πάρα πολλοί οι άνθρωποι που το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου τους διοχετεύεται σε μια συνεχή προσπάθεια είσπραξης του θαυμασμού και της αποδοχής των άλλων.

Η πιο όμορφη ηλικία για μια γυναίκα αρχίζει όταν σταματά να περιμένει την ευτυχία από έναν άντρα ή από κάποια εξωτερική πηγή και αναλαμβάνει την ευθύνη του εαυτού της.

Διατηρεί τον σεβασμό της σε ό,τι κάνει και με όποιον συνδέεται, γνωρίζοντας πως ο σεβασμός στην προσωπικότητά της είναι αγάπη.

Απολαμβάνει τη μοναχικότητά της με δημιουργικό τρόπο και εκπληρώνει τις επιθυμίες της.

Ο Τζέισον Χ., αριστούχος δευτεροετής φοιτητής σε ένα κολέγιο του Κοράλ Σπρινγκς στη Φλόριδα, διακατεχόταν από την έμμονη ιδέα να μπει στην Ιατρική Σχολή.

Όχι όποια κι όποια Ιατρική Σχολή όμως. Εκείνος ονειρευόταν το Χάρβαρντ. Αλλά ο Πολογκρούτο, ο καθηγητής του της Φύσικής, είχε βαθμολογήσει τον Τζέισον με 80 σε ένα τεστ.

Όλοι θέλουμε κάποιο λόγο για τα πράγματα που κάνουμε και που δεν κάνουμε.

Όταν πρόκειται για την αγάπη, όμως, αυτό που κάνουμε είναι σπάνια λογικό.

Τρώω ακατάπαυστα, αλλά, αν με ρωτήσεις, δεν ξέρω να σου πω τι είναι πείνα. Ο άνθρωπος που τρώει ό,τι βρει γιατί δεν πεινάει.