Φίλε Θανάση, φαντάζομαι ότι έχεις δει φωτογραφίες κυκλώνων από το διάστημα. Είναι άλλωστε ο μοναδικός τρόπος που διαθέτουν οι μετεωρολόγοι για να προβλέψουν την εξέλιξη ενός τέτοιου φαινομένου. Άλλωστε, όταν βρίσκεσαι μέσα στον κυκλώνα, με ανέμους να φυσάνε με ταχύτητες 200 χιλ/ώρα, δεν έχεις και πολλά περιθώρια να κάνεις προβλέψεις, απλά τρέχεις να σωθείς.
Tώρα, φαντάσου ένα τσούρμο ντόπιους «μετεωρολόγους» που αυτοπροσδιορίζονται ως «δημοσιογράφοι», «πολιτικοί αναλυτές», «οικονομολόγοι» ή «bloggers», να στριφογυρίζουν στη θύελλα, να κουτουλάνε σε ντουβάρια και να παρασέρνονται δεξιά-αριστερά από θυελλώδεις ανέμους και την ίδια ώρα να σου περιγράφουν με ύφος 40 καρδιναλίων τη φύση και την πιθανή εξέλιξη της θύελλας που έχει πέσει εδώ και 3 χρόνια στην πατρίδα μας. Δεν σου φαντάζει ελαφρά αστείο ή τουλάχιστον ομφαλοσκοπικό, το όλο σκηνικό;
Κάποτε ζήτησαν (όπως λέει η ιστορία) από 5 τυφλούς να περιγράψουν έναν ελέφαντα αγγίζοντάς τον. Αυτός που έπιασε το πόδι του τον περιέγραψε σαν δέντρο, ο άλλος σαν φίδι, μια και άγγιξε την προβοσκίδα του και ένας τρίτος σαν ταύρο, μια και του έλαχε να αγγίξει τους χαυλιόδοντές του, και πάει λέγοντας.
Τα δύο αυτά παραδείγματα, καλέ μου Θανάση, περιγράφουν με αρκετή ακρίβεια το τι συμβαίνει στην Ελληνική κοινωνία αυτή την εποχή. Πολιτικοί, τυφλωμένοι από μονοσήμαντες ιδεολογικές προκαταλήψεις, προσπαθούν να περιγράψουν μια κατάσταση εκ του σύνεγγυς, ενώ η πραγματικότητα είναι τόσο ρευστή και θυελλώδης που κανονικά δεν θα μπορούσε κανένας να καταλάβει τι θα γίνει το επόμενο λεπτό. Τα εργαλεία παρατήρησης που χρησιμοποιούν είναι λοιπόν άχρηστα και όμως επιμένουν να μας επιβάλλουν τη δική τους πραγματικότητα ως τη μοναδική Αλήθεια που θα μας οδηγήσει στον Παράδεισο.
Τα παληκάρια του ΚΚΕ, εδώ και 90 χρόνια δεν δείχνουν να έχουν καταλάβει πόσο έχουν αλλάξει τα πράγματα γύρω τους. Εξακολουθούν να χωρίζουν την Πλάση σε Αστούς και Προλετάριους και να περιμένουν από την κυρά Κούλα να παρατήσει το κομμωτήριο, να αρπάξει το τουφέκι και να ξεχυθεί στα οδοφράγματα, έτοιμη να κάνει έφοδο στα χειμερινά ανάκτορα της Αστικής Τάξης, τη ζωή της οποίας χαζεύει ανελλιπώς κάθε βράδυ στην TV και προσπαθεί να μιμηθεί. Η πορεία των συντρόφων αυτών είναι ευθεία και αν πέσουν πάνω σε κάποιο ντουβάρι, δεν φταίνε αυτοί, αλλά το ντουβάρι που βρέθηκε στο διάβα τους.
Οι εκλεπτυσμένοι σύντροφοι της Δημοκρατικής Αριστεράς, από την άλλη δεν ονειρεύονται τουφέκια και οδοφράγματα, αλλά πιστεύουν ότι ο κόσμος θα γίνει καλύτερος αν ξεπετάξουν 2-3 συνέδρια για την ενότητα της Αριστεράς μέσα στο Ευρωπαϊκό Ιδεώδες. Βέβαια καλή η επανάσταση, όπως τη δείχνουν κάποιες σινεφίλ ταινίες στο «Άστυ», το «Βοξ» και το «Μακεδονικόν», αλλά δεν θα μπορούσαν να φανταστούν πώς θα ήταν ο κόσμος χωρίς το DaCapo.
Oι αγνοί Ελληναράδες των Ανεξ.Ελ. προτιμούν να ταυτιστούν με το όραμα του πρόεδρου Πάνου, πεπεισμένοι ότι οι Τροϊκανοί, οι Εβραίοι, οι Μασόνοι, οι αλλόθρησκοι (σε αυτούς περιλαμβάνονται και όλα τα μη-ορθόδοξα δόγματα), οι Μπίλτερμπεργκ και ένα τσούρμο άλλοι χαμένοι διεθνείς τοκογλύφοι, έχουν βαλθεί να μας ψεκάζουν ολημερίς κι ολονυχτίς για να μας κάνουν να ξεχάσουμε τα απύθμενα κοιτάσματα υδατανθράκων που κρύβει το υπέδαφός μας και να εγκαταλείψουμε μια και καλή την ιδέα να φτιάξουμε κοσμοδρόμιο στη λίμνη της Αγουλινίτσας.
Οι ξεπεσμένοι αριστοκράτες της εξουσίας Πασόκοι, ακόμη προσπαθούν να συνέλθουν από τις συντριπτικές εκλογικές και δημοσκοπικές σφαλιάρες και ακόμα απορούν πως είναι δυνατόν να μην τους θεωρεί πια κανείς ως κόμμα Εξουσίας, αυτούς, που έναντι κάποιων ευτελών ποσών που εισέπραξαν για τον κόπο τους, έχτισαν την Ελλάδα του 21ου αιώνα και τη θωράκισαν με δημόσια έργα, οπλικά συστήματα, ολυμπιακές εγκαταστάσεις και κοινοτικά προγράμματα. Αυτούς που σε παρακαλούσαν να σε διορίσουν σε κάποια δημόσια θέση, αρκεί να εξέφραζες την ευγνωμοσύνη σου δίνοντάς τους ακόμη μία ψήφο. Ταυτόχρονα, βλέποντας άλλη μια εκλογική καρπαζιά να είναι έτοιμη να προσγειωθεί στον απροστάτευτο σβέρκο τους, ψελλίζουν κάποιες προτάσεις συνεργασίας με τους πολλαπλά ανακυκλωμένους ιδεολογικούς τους συγγενείς της σόφτ Αριστεράς, με νέο περιτύλιγμα που δεν πείθει κανένα εκτός από τους ίδιους και καμιά πενηνταριά καλοταϊσμένους δημοσιογράφους.
Οι (όχι και τόσο, πια) «τσαμπουκαλεμένοι» παληκαράδες της Χρυσής Αυγής ακόμα τραβάνε προς τα κάτω το αραχνοϋφαντο φορεματάκι του κοινοβουλευτικού κόμματος, προσπαθώντας να κρύψουν, με ελάχιστη επιτυχία, τα νεοναζιστικά τους βρακάκια και τατουάζ και υπόσχονται στον αγανακτισμένο κυρ-Παντελή ότι όταν έλθουν επιτέλους στην εξουσία, θα κλείσουν το βρωμερό θεσμό που λέγεται Ελληνικό Κοινοβούλιο, θα καταργήσουν το Μνημόνιο (που στο κάτω-κάτω, δεν έχουν ιδέα τι λέει), θα διώξουν κακήν-κακώς κάθε ξένο, μαυριδερό, αλλόθρησκο, μασόνο, φιλελεύθερο, αντιεξουσιαστή, ομοφυλόφιλο ή, τέλος πάντων, «διαφορετικό» απόβρασμα που θα βρεθεί μπροστά τους και θα εγκαθιδρύσουν το μεγαλειώδες Ράιχ της Αρχής του Ενός, που θα αναβιώσει τη δόξα της χούντας για τα επόμενα χίλια χρόνια. Αν πάλι, οι δικαστικές εξελίξεις δεν τους το επιτρέψουν, δεν χάθηκε ο κόσμος βρε αδερφέ, ο Ναζισμός είναι μια αθάνατη ιδεολογία που φύεται στην ψυχή όλων μας και βρίσκει εύφορο έδαφος ακόμα και μέσα στις φυλακές.
Με ένα Νόμο και με ένα Άρθρο θα καταργήσουν την πραγματικότητα οι επαναστάτες του ΣΥΡΙΖΑ, καλέ μου Θανάση, και μάλιστα «με τη βοήθεια του Θεού», στον οποίο δεν πιστεύουν, αλλά σιγά-σιγά αποκαθιστούν διπλωματικές σχέσεις μέσω των εκπροσώπων Του. Άλλωστε, ως κόμμα που προήλθε από χιλιάδες ποντίκια που έσπευσαν να εγκαταλείψουν τα παρακείμενα ναυάγια, επαίρεται για την πληθώρα των ιδεολογικών του συνιστωσών, οι οποίες του επιτρέπουν να είναι και με τον χωροφύλαξ και με τον αστυφύλαξ σε κάθε πιθανό θέμα που θα απασχολήσει την κοινωνία μας τα επόμενα 50 χρόνια. Θέτε επανάσταση, θα σας δώκουμε επανάσταση. Θέτε Ευρώπη, κι εμείς φιλοευρωπαϊστές είμαστε απ' τα γεννοφάσκια μας. Θέτε κρεμάλες στο Σύνταγμα, ραντεβού στα γουναράδικα. Θέτε κατάργηση του Μνημονίου, ζήτω η Αργεντινή, η Βενεζουέλα και ο Τσε. Η πολιτική που ξεπέταγε γκομενάκια στις καταλήψεις των σχολείων το '90, σε πλήρη εξέλιξη και ιδεολογική ωρίμανση.
Η εξουσία όμως, φίλε μου Θανάση, ανήκει ελέω Θεού στη Νέα Δημοκρατία, με το ίδιο σκεπτικό που στο ποδόσφαιρο παίζουν 22 παίκτες και κερδίζουν στο τέλος οι Γερμανοί. Πώς να το κάνουμε άλλωστε, θα αφήναμε όλους αυτούς τους άθεους κομμουνιστές, τους παρακατιανούς, τους παραπλανημένους δεξιούς να κυβερνήσουν; Jamais! Είμαστε μια παράταξη βγαλμένη από τα ιερά κόκκαλα της ΕΡΕ, των κοινωνικά ανελιχθέντων μαυραγοριτών, των χαϊδεμένων παιδιών της εκκλησίας και των προνομιούχων αυτής της χώρας. Σύμβολό μας ο Μισέλ Λιάπης και τα πιτόγυρα της Ραφήνας, με μια δόση Κολλεγίου Αθηνών, Χάρβαρντ και Ψωμιάδη. Στα πρώτα ζόρια επιστρατεύουμε τον Άνθιμο, τον Μπουμπούκο και τον Φαήλο και καθαρίζουμε ιδεολογικά. Είμαστε όσο φιλελεύθεροι επιτρέπει η Εκκλησία, όσο δημοκράτες επιτρέπει η τσέπη μας και τα δικά μας παιδιά και όσο πατριώτες επιτρέπει η Ευρωπαϊκή μας κουλτούρα.
Και πάνω απ’όλους αυτούς, καλέ μου Θανάση, η Εκκλησία. Ο ακατάλυτος αυτός θεσμός που επιβάλλει την ηθική στην Ελληνική Κοινωνία, με το αυστηρό και στιβαρό χέρι του πατέρα. Ο θεσμός αυτός που ζητάει να εξαιρεθεί από φόρους, νομοθεσίες περί ρατσισμού, Μνημόνιο, Κώδικα δεοντολογίας και Δικαιοσύνη, αλλά επιθυμεί μεθ’ επιτάσεως να έχει τον τελευταίο λόγο στην εκπαίδευση, την εξωτερική πολιτική, τις κάθε είδους εξελίξεις και την Ιστορική «αλήθεια». Ο θεσμός που στέλνει στη φυλακή ανόητους και κακόγουστους νεαρούς, που σατίρισαν παραληρηματικούς και αναχρονιστικούς γέροντες, που τους έχουν αγιοποιήσει ανόητοι και αμόρφωτοι συμπολίτες μας.
Και δίπλα σε όλους αυτούς, η ακάματη πένα της Ελληνικής Δημοσιογραφίας, καταγράφει την Αλήθεια όπως της επιβάλλουν οι βαρόνοι του τύπου (που τυχαίνει να είναι και βαρόνοι κάθε λογής προμηθειών του Δημοσίου). Εκατοντάδες άβουλα, ημιμαθή και παραδόπιστα ανθρωπάκια που για 30 αργύρια κάνουν τα πάντα ώστε να μας πείσουν ότι η Αλήθεια είναι απόλυτη, ολόλαμπρη και βγαίνει μόνο από τα στόματα και τα πληκτρολόγιά τους. Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν βραβεία Πούλιτζερ, αλλά θα έπρεπε να θεσμοθετηθεί το Βραβείο Μάικ του Φασολάκη.
Αν απομακρυνθείς από τον κυκλώνα, καλέ μου Θανάση, ίσως δεις ένα-δυο πράγματα περισσότερα. Ίσως δεις τελικά ότι ο κυκλώνας είναι όλοι αυτοί που τον παρατηρούν και προσπαθούν να τον εξηγήσουν…
