Η δυστυχία του να είσαι (πτυχιούχος) Έλληνας

Η δυστυχία του να είσαι (πτυχιούχος) Έλληνας

Έστεκε με τα χέρια στις τσέπες και τις φαρδιές πλάτες γυρισμένες στο κτίριο και στο μαγαζί του ισογείου με τα βενετσιάνικα στόρια. Όσο περίμενε το λεωφορείο της γραμμής, το βλέμμα του στυλώθηκε στον πάγκο με τα λαχεία.

Ήταν και η φωνή του ψηλού και ξερακιανού, αδύνατου σαν στέκα λαχειοπώλη που όταν δεν σιγοσφύριζε κάνα τραγουδάκι όρθιος στο κέντρο της πλατείας, φώναζε: «Τυχερά λαχεία! Πάρτε, Δευτέρα κληρώνει». Έβγαλε τα χέρια του από τις τσέπες και μετά από σπουδή τράβηξε ένα λαχείο. «Καλά κέρδη!» του ευχήθηκε ο λαχειοπώλης. «Ε, ευχαριστώ» αποκρίθηκε αυτός και ανέβηκε στο λεωφορείο.

Το πτυχίο είναι σαν το λαχείο. Δεν «κερδίζουν» όλα.

Κι αυτό επειδή σχεδόν οι μισοί Έλληνες φοιτητές σπουδάζουν σε επιστημονικά αντικείμενα που δεν έχουν ζήτηση στην αγορά εργασίας, με αποτέλεσμα όταν ολοκληρώσουν τις σπουδές τους, σχεδόν οκτώ στους δέκα εργοδότες να μην μπορούν να βρουν εργαζόμενους με τις κατάλληλες δεξιότητες.

Οι στρεβλώσεις πολλές στην αγορά εργασίας. Συγκεκριμένα, παρά τα υψηλά ποσοστά ανεργίας, οι περισσότεροι εργοδότες δηλώνουν δυσκολία να βρουν το κατάλληλο ανθρώπινο δυναμικό για να καλύψουν συγκεκριμένες θέσεις απασχόλησης.

Άλλωστε το 53% των αποφοίτων των ελληνικών πανεπιστημίων παρακολουθούν αντικείμενα σπουδών που δεν συμβάλλουν στην αναπτυξιακή πορεία της χώρας.

Δε φταίει μόνο που οι ελληνικές επιχειρήσεις δεν επενδύουν στους εξαγωγικούς κλάδους που η Ελλάδα διαθέτει το συγκριτικό πλεονέκτημα, αλλά φταίει και το εκπαιδευτικό σύστημα που δεν παρέχει στους φοιτητές τα εφόδια εκείνα που επιβάλλουν οι εκάστοτε αναπτυξιακές ανάγκες της χώρας.

Και να σκεφτεί κανείς ότι τον τομέας της πληροφορικής, επιλέγει μόνο το 4% των φοιτητών, παρά την αυξημένη ζήτηση στην Ελλάδα και την πρόβλεψη για 750.000 κενές θέσεις εργασίας στην Ευρώπη έως το 2020.

Είναι γνωστό ότι η ανταγωνιστικότητα μιας χώρας κρίνεται από την ικανότητά της να απασχολεί ανθρώπινο δυναμικό υψηλής ποιότητας. Η Ελλάδα, παρότι διαθέτει υψηλής ποιότητας ανθρώπινο κεφάλαιο, δεν μπορεί να συγκρατήσει σε αξιόλογες θέσεις εργασίας «τα παιδιά της». Η μετανάστευση πτυχιούχων στο εξωτερικό, κατά τη διάρκεια της περιόδου 2008-2013, εκτιμάται στους 423.000 Ελληνες οι οποίοι αναζήτησαν καλύτερες οικονομικές συνθήκες σε άλλες χώρες.

Ιστορικά την πρώτη μετανάστευση τη συναντάμε την περίοδο από το 1903 έως το 1917 και τη δεύτερη από το 1960 έως το 1972, σήμερα μιλάμε για το τρίτο κατά σειρά κύμα μετανάστευσης που εμφανίστηκε με την οικονομική κρίση το 2008, καθώς τα φωτεινά μυαλά φεύγουν σε άλλες πολιτείες. Σαν τα αποδημητικά πουλιά θα χτίσουν αλλού φωλιές.