Οι πολιτισμοί παρακμάζουν δίχως να το πάρουν χαμπάρι...

Πολλά γράφτηκαν αυτές τις ημέρες από πολλούς και δεν έχω σκοπό να προσθέσω άλλο ένα κείμενο σαν αυτά. Φιλοσοφικά, πολιτικά, πολιτισμικά, γεωπολιτικά, ανθρωπολογικά κ.α. πολλά από τα οποία ήταν ιδιαίτερα αξιόλογα. Πιο πολύ θα ήθελα να ασχοληθώ με πτυχές τις οποίες πολλοί δεν ασχολήθηκαν αλλά και με –τι άλλο;- μύθους από τους οποίους πολλοί διαχρονικά «πιάνονται», πιπιλάνε και αναμασάνε! Πολλά βέβαια τα αντικείμενα, από τα οποία πρέπει να επιλεγούν κάποια και καθένα από τα οποία πολλές φορές αξίζει ένα άρθρο από μόνο του …

Ξεκινάω από το συμπέρασμα, όπως και στο προηγούμενο άρθρο μου: οι τζιχαντιστές δεν είναι θύματα καμιάς παγκόσμιας συνομωσίας, ούτε φταίει απαραίτητα η πίστη τους τόσο όσο νομίζουμε τουλάχιστον (και σε άλλες θρησκείες «αγάπης» συναντάμε εξίσου ακραίους πιστούς … μέχρι και κανίβαλους), ούτε φταίει η Δύση ούτε ο Καπιταλισμός ούτε εγώ δεν ξέρω τι... Είναι ένα μάτσο παλαβών ακραίων φονταμενταλιστών που απλά μισούν· οι θρησκείες έχουν την τάση να το δημιουργούν αυτό! Και που με το θρησκευτικό πρόσχημα κυρίως αλλά και άλλες απίστευτες δικαιολογίες, πολλές από τις οποίες τους τις προσφέρουμε στο πιάτο κάποιοι καλοζωισμένοι Δυτικοί, θέλουν να φέρουν το χάος και την καταστροφή σε ένα κόσμο που δεν καταλαβαίνουν, ενώ αντίθετα αυτός κάνει τα πάντα μήπως και τους κατανοήσει!

Ίσα-ίσα που η Δύση τους υποστήριξε (καλώς ή κακώς), όταν αρχικά φάνηκε πως έχουν σκοπό να κάνουν ένοπλη αντίσταση εναντίον δικτατόρων, εν ονόματι του δικαιώματος τους για Ελευθερία. Η προσδοκία για μια νέα ελεύθερη αγορά είναι από μόνη της ένα κίνητρο για προώθηση της Δημοκρατίας χωρίς να χρειαστεί κανένας να επιδείξει … την παραμικρή αλληλεγγύη! Αλλά και σε ατομικό επίπεδο αν το δούμε, εκεί είναι που ο δυτικός Καπιταλισμός βοήθησε πολλούς ομόθρησκους τους να βελτιώσουν τις συνθήκες ζωής τους! Είναι κάποιος ανάμεσα τους που έχει την «Ιδέα» για ένα καινοτόμο προϊόν ή/και την όρεξη να εργαστεί και το Κεφάλαιο του γύρισε την πλάτη; Γιατί; Για να χαθούνε κέρδη ή θέσεις εργασίας; Είναι δυνατόν να πιστεύουμε τέτοιες βλακείες; Και όχι τίποτα άλλο ... αλλά να συμπεριλαμβάνονται στους τρομοκράτες όχι κάποιοι που ζούνε πιθανόν σε άθλιες συνθήκες στην Μέση Ανατολή παρά οι προνομιούχοι «καπιτάλες» μουσουλμάνοι της Ευρώπης με το Κράτος Πρόνοιας που εμείς φτιάξαμε … αγκαλιά με τις selfies και τα FB των κακών Δυτικών! Λες και τους φορτώσαμε τον τρόπο ζωής μας με το ζόρι αν δεν τους αρέσει, ή δεν είναι ανοικτές οι πόρτες αν δεν είναι τόσο ειδυλλιακά εδώ ώστε να γυρίσουν ειρηνικά πίσω από εκεί που οι πρόγονοι τους μας ήρθαν και τους οποίους όμως εμείς υποδεχτήκαμε ...

Ας πάρουμε τα «προβλήματα» ένα – ένα ...

• «Το ζήτημα είναι αμιγώς θρησκευτικό και όχι πολιτικό»
Και ναι - και όχι, περίπου ας πούμε ... Γιατί το πρόβλημα έχει και μια πολιτική διάσταση στην οποία λίγοι έχουν εστιάσει. Στην περίπτωση του ISIS ιδιαίτερα, δεν πρόκειται απλά για ένα θρησκευτικό ή φιλοσοφικό cult που οι ακόλουθοι του επιθυμούν απλώς κάποιο πιο εκκεντρικό τρόπο ζωής ή να προωθήσουν τις ιδέες του στον Κόσμο.

Τι ισχυρίζονται οι ίδιοι; Ότι πρόκειται για «Χαλιφάτο» με επικεφαλή που τον έχουν ανακηρύξει (προφανώς) Χαλίφη. Μια οργανωτική μορφή διακυβέρνησης δηλαδή, που συνενώνει θρησκευτική, πολιτική και στρατιωτική εξουσία! Είναι με λίγα λόγια τα προβλήματα που προκύπτουν από την ώσμωση της θρησκευτικής με την κρατική εξουσία και η οποία κάπου πρέπει να βρει διέξοδο για να δικαιολογεί την ύπαρξη αλλά και την παρακμή της δημιουργώντας ανύπαρκτους εχθρούς, «διεφθαρμένων» απίστων κατά προτίμηση. Κάτι που ταλαιπωρεί λίγο-πολύ ακόμα και τα πιο προηγμένα Ισλαμικά κράτη ακόμα και σήμερα. Από την άλλη είναι κάτι που κατά το δυνατόν το έχουν λύσει με τον διαχωρισμό Κράτους-Εκκλησίας τα σύγχρονα χριστιανικά κράτη εδώ και χρόνια. Όλα; … Είπα εγώ όλα; Πάντα πρέπει να υπάρχουμε κάποιοι οπισθοδρομικοί για να παίρνουν θάρρος οι πρωτοπόροι …

• «Όλοι οι Μουσουλμάνοι είναι κακοί».
Απολύτως λάθος! Υπάρχουν μουσουλμάνοι μετριοπαθείς τόσο εντός όσο και εκτός Δύσης. Υπάρχουν μουσουλμάνοι απόλυτα ενσωματωμένοι στις κοινωνίες μας. Ο συνιδρυτής του Youtube είναι μουσουλμάνος, ο Διευθύνων Σύμβουλος της Coca Cola επίσης. Πόσοι και πόσοι διάσημοι από τον χώρο του αθλητισμού και του θεάματος, ακαδημαϊκοί, συγγραφείς, επιχειρηματίες κλπ. Οι επιθέσεις έχουν καταδικαστεί σφοδρά από μουσουλμάνους ανώτατους πολιτικούς και θρησκευτικούς ηγέτες, τόσο εντός όσο και εκτός Ευρώπης. Το μεγαλύτερο μουσουλμανικό κράτος του Κόσμου είναι η Ινδονησία, οπού πλήθη Δυτικών συρρέουν για διακοπές ενώ κάποιοι είναι μόνιμοι κάτοικοι συμβιώνοντας αρμονικά με τον ντόπιο πληθυσμό.

Εξάλλου το φονταμενταλιστικό πρόβλημα είναι γνωστό και στους ίδιους τους μουσουλμάνους: πολλοί «ψαγμένοι» έχουν εντοπίσει τις ασυμβατότητες του Κορανίου. Όπως φυσικά και πολλοί χριστιανοί έχουν κάνει το ίδιο με την Βίβλο και ιδίως με την Παλαιά Διαθήκη – από την μία ένας Θεός ελεήμων και από την άλλη ο ίδιος Θεός να μισεί τους αλλόθρησκους!

Τι είναι λοιπόν αυτό που κρατάει κάποιον μετριοπαθή πιστό και δεν τον κάνει ακραίο φανατικό; Δεν τον κάνει να φέρεται παράλογα ζητώντας τον λόγο για το πώς κάποιος δίπλα του, αλλόθρησκος ή μη, μπορεί να φέρεται ακόμα και με τρόπο που θίγει τα πιστεύω του; Τον κάνει ανεκτικό; … Με λίγα λόγια: τι διαχωρίζει ένα "καλό" από ένα "κακό" μουσουλμάνο; Είναι το ίδιο ακριβώς που διαχωρίζει ένα "καλό" από ένα "κακό" χριστιανό! Απλά δεν είναι ... πολύ πιστός!

Το μόνο που μπορείς να καταλογίσεις στους μετριοπαθείς είναι ότι δεν μετέχουν ενεργά σε δράσεις εναντίον των ακραίων. Αλλά και αυτό έχει την εξήγηση του: είτε φοβούνται αντίποινα τα οποία επάνω τους θα είναι εντονότερα και ισχυρότερα καθότι πρόκειται για ακραίους ομόθρησκους τους, είτε στην απελπισία τους αισθάνονται μαζί τους μια οικειότητα λόγω κοινών παραδόσεων από την στιγμή που εμείς τους έχουμε γκετοποιήσει κοινωνικά (και όχι απαραίτητα κρατικά) στην γωνία …

• «Φταίει η Δύση: αποικιοκρατία Edition»
Σίγουρα! Εξάλλου είναι πασιφανές αν πάρουμε το παράδειγμα της πιο μεγάλης αποικιοκρατικής δύναμης που υπήρξε ίσως στον πλανήτη, του Ηνωμένου Βασιλείου. Οι ΗΠΑ και το Κουβέιτ, η Κύπρος και η Σιγκαπούρη, η Ιορδανία και η Μαλαισία, χώρες δηλαδή που ήταν κάποτε κάτω από τον βρετανικό ζυγό (πολλές από τις οποίες και μουσουλμανικές) συνεχώς διεξάγουν τρομοκρατικές ενέργειες κατά των πρώην αποικιοκρατών τους. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό· είναι γνωστός ο αγώνας του Μεξικού και της Κούβας εναντίον της Ισπανίας. Εντός των ΗΠΑ ο αγώνας της Καλιφόρνια εναντίον του Μεξικό και των Iνδιάνων εναντίον της ομοσπονδιακής Washington. Ακόμα και σήμερα ο Καναδάς και η Αυστραλία στενάζουν κάτω από τον βρετανικό ζυγό αφού ακόμα ανήκουν στο βρετανικό στέμμα. Προπαγάνδα είναι δε ότι οι κάτοικοι της Μασσαλίας καμαρώνουν επειδή δημιουργήθηκαν ως ελληνική αποικία· στην πραγματικότητα μας μισούνε.

Από την άλλη o ανηλεής ανταρτοπόλεμος των Ισπανών εναντίον του Ισλάμ λόγω της Αλ-Ανταλούς αλλά και των Αυστριακών εναντίον των Τούρκων μουσουλμάνων που (όντως) «φτάσανε έξω από την Βιέννη», είναι μια πραγματικότητα που, λόγω του αραβικού ιμπεριαλισμού, δυστυχώς πρέπει να ζήσουμε μαζί της …

Με λίγα λόγια η φαιδρότητα αυτή που μόνο άγνοια δείχνει, πρέπει κάποτε να σταματήσει ...

• «Φταίει η Δύση: καπιταλισμός Edition»
Εδώ πλέον και αν λέμε ότι θέλουμε! Όχι μόνο δεν φταίει ο καπιταλισμός … αλλά ο καπιταλισμός είναι το γιατρικό! Δείτε προσεκτικά: από τις αποικίες που προαναφέρθηκαν και όσες άλλες σκεφτείτε, αυτές που ευημερούν και που ανέβασαν τα στάνταρ διαβίωσης τους είναι όσες ακριβώς υιοθέτησαν τα πολιτικο-οικονομικά πρότυπα των «κακών αποικιοκρατών»! Σε γενικές γραμμές μάλιστα, όσο πιο πιστά το έκαναν τόσο πιο καλά για αυτές. Καμιά από αυτές που ευημέρησαν δεν γύρισαν στο προηγούμενο «τοπικό» μοντέλο διαβίωσης. Ακόμα και χώρες που είχαν κανονική Κατοχή από καπιταλιστές όπως η Δ. Γερμανία και η Ιαπωνία (για τους γνωστούς λόγους), ελεύθερα κατόπιν επέλεξαν το ίδιο μοντέλο! Αντίθετα η Αν. Γερμανία που ήταν επίσης υπό κατοχή δεν ακολούθησε μετά την απελευθέρωση της το κομμουνιστικό μοντέλο του κατακτητή της αλλά το φιλελεύθερο. Τείνουμε δε να ξεχνάμε την σπουδαιότητα αυτής της μετάβασης, αφού απλά μιλάμε για «επανένωση Γερμανίας» έχοντας ήδη εν αγνοία μας ταυτίσει την εκδημοκράτιση και την Ελευθερία με το δυτικό φιλελεύθερο κομμάτι που απορρόφησε το (πρώην) κομμουνιστικό! Το ίδιο μάλιστα συνέβη και με όλες τις αποικίες της Σοβιετικής Ένωσης που είναι περισσότερο γνωστές ως «κρατη-δορυφόροι».

Πέρα από αυτό είναι πολλές οι περιπτώσεις που χάρη στον καπιταλισμό οι πρώην «σκλάβοι» ξεπέρασαν τους αφέντες τους! Το Χονγκ Κονγκ έχει συγκρίσιμο κατά κεφαλήν ΑΕΠ (μεγαλύτερο με βάση την αγοραστική δύναμη) από την μέχρι σχετικά πρόσφατα μητροπολιτική Βρετανία και πολύ μεγαλύτερο από την «μάμα» Κίνα. Ήταν δε τόσο το άγχος των κατοίκων του Χονγκ Κονγκ όταν θα επανενώνονταν με τους ομοεθνείς τους στην Κίνα, οπότε και απαίτησαν από τον «αδερφό» Ντενγκ Σιαοπίνγκ για να συμβεί αυτό «μία χώρα (με) δύο συστήματα», έτσι ώστε να διατηρήσουν το καπιταλισμό του πρώην κακού κατακτητή τους! Χαρακτηριστικό είναι και το παράδειγμα της Ινδίας: οι Ινδοί χάρη στις δικές τους προσπάθειες και μόνο κατάφεραν να αγοράσουν τα αφεντικά τους! Απόκτησαν τις πιο εμβληματικές (και κάποτε κυρίαρχες) βρετανικές αυτοκινητοβιομηχανίες, ενώ πρόσφατα αγόρασαν και το μεγαλύτερο ιταλικό σχεδιαστικό αυτοκινητιστικό οίκο.

Συνεπώς αυτό που φταίει για την ύπαρξη ακραίων καθεστώτων σε κάποιες κοινωνίες, δεν είναι η ύπαρξη του καπιταλισμού αλλά ... αυτή ακριβώς η έλλειψη του! Και αυτή παράλληλα είναι η ανταμοιβή του προς τους άξιους: Ο «σκλάβος» ειρηνικά και δημοκρατικά γίνεται «αφέντης» χάρη και μόνο στην σκληρή προσπάθεια που αυτό το καταπληκτικό σύστημα επιβραβεύει …

• "Μα καλά πόσο πρόβατα είστε να βάζετε τις γαλλικές σημαίες στο προφίλ σας"
Ναι … ζήσαμε να το ακούσουμε και αυτό! Δείχνεις την αλληλεγγύη σου; Ε λοιπόν είσαι πρόβατο! Και από ποιους; Από όλους αυτούς που δεν είναι "πρόβατα" υπερασπιζόμενοι μέχρι σήμερα γενοκτονίες, εθνοκαθάρσεις, λεηλασίες, βιασμούς κ.λ.π. όπως στην περίπτωση των ορθοδόξων Σέρβων, που για κάποιο ανεξήγητο -μη "προβατίσιο"- λόγο είναι αδερφοί μας παρότι Σλάβοι. Βέβαια αυτό καθιστά αδέρφια μας τους Σκοπιανούς αλλά αρκετά ρίξαμε το IQ μας ήδη …

Από ανθρώπους που επανειλημμένα εξαπατήθηκαν σε εκλογές και δημοψηφίσματα λόγω "υψηλής" επαφής με την πραγματικότητα ή/και ευφυΐας να υποθέσω ... Από ανθρώπους που αντί για τον Μονταίνιο, Λα Ροσφουκώ και Φουκώ, προτιμάνε τον Σηγκάλ, τον Παντελίδη και τον Ρονάλντο! … Από ανθρώπους που λατρεύουν μαυροφορεμένους τσομπάνηδες με χρυσή μαγκούρα που τους αποκαλούν «Ποίμνιο» και αυτοί από κάτω να ηδονίζονται … Από ανθρώπους που δεν έχουν πρόβλημα να δώσουν τα κλειδιά της ζωής τους σε μια κυβέρνηση με βάση μια ανίερη συμμαχία αρκεί να μην προκόψει ο διπλανός τους … Από ανθρώπους που πήραν δάνειο «γιατί τους το έδιναν – δεν φταίνε!», ανέχονται παρεμβάσεις στην ζωή τους για να τους δώσει το σπιτάκι ο μπαμπάκας, ενώ υπομένουν την γιαγιάκα μόνο και μόνο για να πάρουν επιτέλους το χωραφάκι βγάζοντας ταυτόχρονα το μάτι από τα ξαδέρφια τους μην τυχόν πάρουν περισσότερα … Δεν περιγράφω άλλο!!!

Τελειώνοντας θέλω να πω και το εξής με το βλέμμα στραμμένο προς κάποιους πασιφιστές ... Υποστηρίζω όσο τίποτα άλλο το «να ζήσουμε όλοι αγκαλιασμένοι» και μάλιστα μέσω μιας κοινής Αγοράς. Γιατί το εμπόριο και η οικονομική αυτονομία είναι οι βασικές προϋποθέσεις ελεύθερων κοινωνιών που ευημερούν και συνυπάρχουν αρμονικά. Όχι όμως με «αυτούς» … όχι όπως είναι τώρα εννοώ!

Υπάρχει εκείνο το λεπτό σημείο που το «να ζήσουμε όλοι μαζί αγκαλιασμένοι» ξάφνου μετατρέπεται σε «να είμαστε όλοι στον πάτο αγκαλιασμένοι»! Και αυτό το λεπτό σημείο απαιτεί πυγμή και όχι ευχέλαια, γιατί οι κοινωνίες και οι πολιτισμοί παρακμάζουν δίχως να το πάρουν χαμπάρι ...