Κουκλάκι φτιαγμένο απο πλακούντα
(To Zyklon B γράφει τη στήλη Sci-Zophrenia στο Fridge.gr)
Τις προάλλες έλαβα μια σχεδόν απειλητική πρόσκληση από τον Σάββα και τη Γεωργία να τους επισκεφτώ γιατί ήθελαν να μοιραστούν κάτι "πολύ ιδιαίτερο" μαζί μου. Μικρό και άπειρο, ως έχει έπεσα στην παγίδα τους. Με το που μπήκα η πόρτα έκλεισε αποφασιστικά πίσω μου και με οδήγησαν σε ένα δωμάτιο, που στην μέση του ήταν μια κούτα με μια γάτα που σφάδαζε από τον πόνο. "Ξηγήσου", είπαν με ένα στόμα μια φωνή, δείχνοντάς μου το γατί που είχε γεμίσει τον τόπο αίματα και πετούσε μικρά γατάκια παντού...
Παρντόν; Λεφτά; "Για την υποτιθέμενη στείρωση, που τόσο διαφημίζεις, με τις πυρωμένες βελόνες πλεξίματος" μου ούρλιαξαν και πρότειναν το χέρι για να λάβουν πίσω το μπαγιόκο που μου είχαν στάξει 5 μήνες πριν. Αμφισβητούσαν τις μεθόδους μου τα μάλα! Δεν ήθελα να δώσω πίσω δεκάρα τσακιστή, εξάλλου οι πέντε προηγούμενες στειρώσεις που τους είχα κάνει είχαν παταγώδη επιτυχία αλλά τότε η Γεωργία με άρπαξε από τον γιακά αντιγυρίζοντάς μου πως η "εκτεταμένη εσωτερική αιμορραγία" δεν θεωρείται επιτυχημένη αντισυλληπτική μέθοδος ασχέτως που "δεν θα ξανακάνουν γατάκια" όπως τους υποσχέθηκα!
When the things get tough, the tough get paying - οπότε τι άλλο να κάνω, έβαλα το χέρι βαθειά στην τσέπη και τους έσκασα πίσω το χρήμα που τους "χρωστούσα". Και τότε, ω θάυμα! Το γατί άρχισε να βγάζει μικρές, υπέροχες, παλλόμενες "σεφταλιές" με αγγεία, τίγκα στο χρώμα του αίματος - πιθανότατα το πιο ενδιαφέρον όργανο των θηλαστικών! Όχι, δεν ήταν πρόπτωση μήτρας αυτό που βλέπαμε, ήταν οι πλακούντες από τα γατάκια!
Σε τέτοιες στιγμές δεν είναι να κρατάς τις ευγένειες και τους τύπους! Ξέχασα τα λεφτά, ξέχασα τις ανεπιτυχείς μου μεθόδους και άνοιξα την τσάντα μου να βγάλω από μέσα το πενηνταράκι Falcon που -είμαι της άποψης πως- πάντα πρέπει να υπάρχει πρόχειρο! Ο Σάββας και η Γεωργία με παρακολουθούσαν έντρομοι να μαζεύω τους πλακούντες στον σωλήνα, υποσχόμενοι μέχρι και να μου δώσουν τα λεφτά πίσω αρκεί να σταματήσω "εδώ και τώρα" αυτό το τσίρκο! Ήθελαν να αφήσω αυτές τις "ακαθαρσίες" (όπως τις χαρακτήρισαν) εκεί για να τις πετάξουν στα σκουπίδια! Oh, what a waste, "αυτοί οι νέοι πετάνε πάντα το καλύτερο" όπως είχε πει και εκείνη η γιαγιά που βρήκε πεταμένη στο παρκάκι μια χρησιμοποιημένη καπότα!
Η αλήθεια είναι πως πολλές φορές οι άνθρωποι δεν ξέρουν τι πετάνε! Τα σκουπίδια του ενός μπορεί να είναι ο θησαυρός του άλλου, όπως υποστηρίζουν πολλοί freegans και στην περίπτωση του πλακούντα δεν θα μπορούσαν να έχουν περισσότερο δίκαιο! Από βιολογικής πλευράς είναι τίγκα στα βλαστοκύτταρα, αλλά μην μου ξενερώνεις ακόμα με το που άκουσες "επιστημονικοτέτοια": έχει πολλές χρήσεις! Πραγματικά, εσύ θα άφηνες τον πλακούντα σου να πάει στα σκουπίδια ή στον βρωμερό αποτεφρωτήρα κάποιου νοσοκομείου; Δεν θα τον πάρεις σπίτι; Αν αναρωτιέσαι γιατί να τον πάρεις σπίτι και τι χρήση θα μπορούσε να έχει ένας πλακούντας, πάμε μαζί να δούμε τέσσερα εκπληκτικά πράγματα που μπορείς να κάνεις με αυτόν! Μετά από αυτό το άρθρο, σε βλέπω να ζητιανεύεις πλακούντες έξω από κάθε νοσοκομείο με μαιευτικό τμήμα!
Τι μπορείς να κάνεις με ένα πλακούντα:
Άφησε τον εκεί που τον βρήκες, κάθαρμα!
Ναι, σωστά διάβασες! Δεν φταίνε τα δακρυγόνα που έχεις φάει με το τουλούμι, αγανακτισμένε μου! Τα μωράκια έρχονται "individually packed" σαν σοκολατάκια που το καθένα έχει το χρυσόχαρτό του -έτσι και το κάθε μωρό έχει τον πλακούντα του, με τον οποίο συνδέεται διαμέσω του ομφάλιου λώρου. Μια πρακτική γνωστή και ως "Lotus Birth" είναι να αφήσεις το μωρό συνδεδεμένο με τον πλακούντα του και να τα πάρεις και τα δύο στο σπίτι. Αν η φύση βασιζόταν στην ανθρώπινη ευφυία θα είχαμε εκλείψει εδώ και πάρα πολύ καιρό, οπότε με σχετική ασφάλεια μπορώ να σου πώ πως, όχι, ο πλακούντας δεν θα σαπίσει πάνω στο μωρό προκαλώντας του σηψαιμία αλλά θα αποκοπεί μόνος του.
Αυτή η πρακτική μπορεί να συναντηθεί σε ορισμένα μέρη του Μπαλί όπως επίσης και στην Αφρική. Σε εμάς τα ασπρουλάκια μας ήρθε μέσω του θαυμασμού για ανατολικές φιλοσοφίες (που έρχονται σε αντιδιαστολή με την "κακή" και "μοχθηρή" Δύση) διαμέσου της Jeannine Parvati Baker -από την εξωτική Καλιφόρνια- και της Sarah Buckley από την επίσης εξωτική Αυστραλία.
Bonus Points: Tι καλύτερη έκπληξη για τους μπουρτζόβλαχους δικούς σου και τα εξίσου τυροκέφαλα πεθερικά σου που θα έρθουν σπίτι θέλοντας να καμαρώσουν την συνέχεια του ρεκλού DNA τους από το να βρουν το εξαμβλωματάκι σου "όπως το γέννησες"; Βάλε τους να κρατήσουν το μωρό μαζί με τον πλακούντα, να το νταντέψουν και φρόντισε ο πλακούντας να έχει τη θέση που του πρέπει : μέσα σε εκείνο το υπέροχο -μα τόσο άχρηστο- προρσελάνινο μπόλ, που οι δικοί σου ονομάζουν "οικογενειακό κειμήλιο".
Φτιάξε ένα αρκουδάκι από πλακούντα!
Αν σε ενθουσίασε το bioart, εδώ θα γεμίσεις τα βρακιά σου από την χαρά σου. Θα κάνεις τέχνη όχι μόνο με βιολογικό υλικό, αλλά με δικό σου βιολογικό υλικό! Η όλη τρελίτσα ξεκίνησε από τον Alex Green ο οποίος ισχυρίζεται πως τελειοποίησε την τεχνική του "να φτιάχνεις αρκουδάκια από πλακούντα" πρώτα με πλακούντες ζώων και μετά με ανθρώπινους. Πως το κάνει; Σκέψου πως χρησιμοποιεί τον πλακούντα με τον τρόπο που θα χρησιμοποιούσες δέρμα για να φτιάξεις ένα δερμάτινο αρκουδάκι! Στην αρχή του ρίχνει ένα χέρι αλάτι (βοηθάει την ξήρανση του και έχει αντιβακτηριδιακή δράση - σκέφτηκες ποτέ γιατί παστώνουν τα ψάρια;) και στη συνέχεια τον μαλακώνει με ένα μείγμα αυγών και ταννινών όπως ακριβώς κάνουν στο κανονικό δέρμα. Τέλος, ράβει το γλυκούλι γκροτέσκο αρκουδάκι στο σχήμα που θέλει (εχμ... αρκουδάκι δεν είπαμε;) και το γεμίζει με ρύζι ή οποιοδήποτε άλλο υλικό για να του δώσει όγκο.
Bonus Points: Μπορεί τα παιδιά να μην έρχονται εντελώς "tabula rasa" (καθαρά νευρολογικό το θέμα) αλλά σίγουρα μεγάλη ζημία όσον αφορά συνήθειες, κολλήματα, ντροπές και λοιπές δυσλειτουργικότητες τους τα προκαλεί η αιτία του κάθε προβλήματος που θα συναντήσουν αργότερα στην ενήλικη ζωή τους : οι γονείς τους. Κράτα τον πλακούντα του παιδιού σου, φτιάξε ένα αρκουδάκι απ' αυτόν και άσε το να παίζει μαζί του, να κοιμάται μαζί του και... γιατί όχι; Να το πάρει και στο σχολείο μαζί του! Φρόντισε φυσικά να του έχεις εξηγήσει όλη την ιστορία για την προέλευση του δερμάτινου του φίλου με όσον το δυνατόν περισσότερες λεπτομέρειες (είναι γνωστά τα παιδιά για τα... "χαλαρά χείλη" τους). Περίμενε μέχρι να σε καλέσουν εσπευσμένα από τον σύλλογο δασκάλων του σχολείου και φρόντισε να έχεις μαζί σου κρυμμένο μαγνητοφωνάκι!
Extra Bonus Points: Ρώτα τον πιο "πύρινο" κατακριτή στο meeting αν έχει παιδιά και στην συνέχεια αν έχει κρατήσει τον πλακούντα και αν έχει φτιάξει κάποιο χειροτέχνημα από αυτον. Όταν σου πει πως "όχι, τον πέταξε ή τον άφησε στο νοσοκομείο" ρίξε του το πιο αηδιασμένο βλέμμα που θα μπορούσες να ρίξεις ποτέ σε άνθρωπο και άρχισε να ουρλιάζεις πως δεν είναι δυνατόν να αφήσεις το παιδί σου να συνεχίσει την φοίτησή του "σε ένα ΤΕΤΟΙΟ σχολείο με ΤΕΤΟΙΟΥΣ δασκάλους".
Παραδέξου επιτέλους ότι είσαι ζώο και φάτον!
Τι έγινε, αηδιάσαμε απότομα; Απαράδεκτο! Έχεις βάλει οικοιοθελέστατα στο στόμα σου πολύ πιο βρώμικα ή παράξενα πράγματα! Η πλακουντοφαγία δεν είναι άγνωστη στο ζωϊκό βασίλειο ακόμα και σε ζώα που είναι χορτοφάγα -άρα πόσο χορτοφάγα είναι αφού τρωνε κομμάτι "κρέα" και μάλιστα του ίδιου τους του εαυτού; Να ένα από τα μεγάλα μυστήρια και τους βαθύτατους προβληματισμούς ίδιας τάξης με το αν κάποιος μπορεί να θεωρηθεί vegeterian ή vegan αν "δεν φτύνει αλλά καταπίνει"! Προτού προλάβεις να ανοίξεις την βρωμερή οπή σου που ονομάζεις "στόμα" και να διαφωνίσεις υπερτονίζοντας το "ένλογο" του ανθρώπου και άλλες τέτοιες μπούρδες που με την γενικότερη καθημερινή συμπεριφορά σου τις καταρρίπτεις συλλήβδην, ενημερώσου πως η πλακουντοφαγία είναι και ανθρώπινη συνήθεια! Θα τη συναντήσεις όπως-πάντα-σε-"ορισμένες φυλές" όπως επίσης και, που αλλού, στην Κίνα όπου ο αποξηραμένος ανθρώπινος πλακούντας χρησιμοποιείται ως φάρμακο με το όνομα "Zi He Ju". Η αλήθεια είναι πως ο πλακούντας περιέχει ενδιαφέρουσες ουσίες (προσταγλανδίνες, ορμόνες) οπότε θα μπορούσε να εξυπηρετεί και φαρμακευτικό ρόλο σε ορισμένες περιπτώσεις κυρίως άλλων ζώων εκτός από εσένα - εσύ έχεις την "κακή Δυτική ιατρική" να σε φροντίζει.
Αν θεωρείς το να κάνεις τον πλακούντα σου ή της γυναίκας σου σου πίτσα ή στη σχάρα "βάρβαρο", "απολίτιστο" ή "αηδιαστικό", υπάρχει και άλλος τρόπος να τον καταναλώσεις. Αποξήρανέ τον, κάνε τον σκόνη και βάλε τον σε κάψουλες! Αν νομίζεις πως αυτό είναι κάποια δικιά μου παρανοϊκή ιδέα, πέφτεις έξω - δεν γνωρίζεις καθόλου καλά το ανθρώπινο είδος και θα σου πρότεινα να κλείσεις τον υπολογιστή και να βγαίνεις πιο συχνά από το σπίτι. Υπάρχει εταιρία που πουλάει DIY κίτ καψουλοποίησης πλακούντα όπου ο,τι χρειάζεσαι για να φτιάξεις τις δικές σου ιδιαίτερες κάψουλες έρχεται σε ένα χαριτωμένο σακουλάκι! Αν είσαι "alternative" μόνο στα λόγια αλλα δεν θες να χάσεις το "ψαγμένο" της όλης κατάστασης (τι θα αφηγείσαι στα εξίσου alt φιλαράκια σου προς εντυπωσιασμό;) τότε η ίδια εταιρεία σου προσφέρει ειδικά εκπαιδευμένα άτομα που καψουλοποιούν τον πλακούντα σου για εσένα χωρίς εσένα - με το αζημίωτο φυσικά! Τέλος, αν είσαι τόσο ουμπεράλτης που κάθε φορά που κλάνεις διασκευάζουν την πορδή σου οι Jane Doe, υπάρχει η επιλογή να σε εκπαιδεύσει η εν λόγω εταιρεία να γίνεις "επίσημος καψουλοποιητής" - ναι, ένας από τους τυπάδες που θα στέλνουν στο σπίτι άλλων "ψαγμένων" να παίζει με τους πλακούντες!
Bonus Points: Αφότου σόκαρες τους χωριάταρους δικούς σου με τον "πάρε-τον-και-εσύ-αγκαλιά-μπαμπά" πλακούντα του πρώτου σου παιδιού, ο άντρας σου έκανε ξανά το λάθος να τελειώσει μέσα σου και τώρα ξαναβρίσκεις την κοιλιά σου τουμπανιασμένη από την πυώδη μόλυνση που ονομάζεις "παιδί". Με το που γεννηθεί, ξανακάλεσε τους συγγενείς σου στο σπίτι να δουν το μούλικο. Θα δείς στα πρόσωπά τους το τρομερό αίσθημα της ανακούφισης πως αυτή την φορά σαν φυσιολογική κοπέλα δεν σούρνεις το μωρό με τον πλακούντα να κρέμεται σαν χαϊμαλί. Θα εκτιμήσουν επίσης δεόντως το υπέροχο στιφάδο που ετοίμασες. Μη διστάσεις να μοιραστείς μαζί τους την συνταγή μετά το πέρας του γεύματος.
Κάνε "τέχνη", χρησιμοποίησε τον σαν στάμπα!
Θυμάσαι μικρός, εκείνο το παιχνίδι με την κομμένη και σκαλισμένη πατάτα που την βουτούσες σε μελάνι και άφηνες αποτυπώματα πάνω στο χαρτί; Καιρός να ανέβεις level και να εκμεταλλευτείς τον πλακούντα σου καταλλήλως όσο είναι φρέσκος και παλλόμενος! Χρησιμοποίησε τον πάνω σε καμβά και έκθεσε το αριστούργημα στο σαλόνι σου! Χρησιμοποίησέ τον ως στάμπα πάνω σε μπλουζάκια τα οποία κάλλιστα θα μπορεί να φοράει αργότερα ο μπομπιράκος σου στο σχολείο γινόμενος το επίκεντρο της προσοχής! Γιατί όχι, να τον χρησιμοποιήσεις και στους τοίχους για να δώσεις εκείνο το εξαίσιο "συννεφάκια λούκ" μόνο σε πιο... handmade τόνο! Ναι, ακόμα μια φορά δεν είναι ότι το έχω χάσει εγώ - με πρόλαβαν άλλοι!
Bonus Points: Φτιάξε ολόκληρη σειρά από μπλουζάκια σταμπαρισμένα με τον πλακούντα του μπόμπιρα και βάλε τον να τα πουλήσει στο παζάρι της γειτονιάς ή να ψήσει άτομα να τα πάρουν στο χαριστικό παζάρι. Αν όχι τίποτε άλλο, θα χρειαστεί να εξασκήσει το μπλαμπλά του και... θα κάνει πολύ ενδιαφέροντες φίλους στην πορεία!
Με όλα τα παραπάνω δεν σε παρεξηγώ καθόλου αν σου κόπηκε η όρεξη! Δεν πειράζει - μια μέρα αφαγίας δεν θα σου βγει και σε κακό, ίσως χάσεις κανένα κιλό και ματαιώσεις εκείνα τα απέλπιδα σχέδια "αυτοκτονίας λόγω πάχους" που έχεις εδώ και καιρό κατα νου. Αν παρόλαυτα νιώθεις την όρεξή σου να έχει ανοίξει επικίνδυνα -όπως και η δική μου- για σεφταλιά τότε είσαι από τα άτομα που θα ήθελα να γνωρίσω. Τζάσε στο φεσημπούκικο προφίλ μου και πάτα το καταραμένο το κουμπί να γίνουμε... "φίλοι". Με κάθε έτοιμα φιλίας, κερνάω ένα λαχταριστό φλιτζάνι Kopi Luwak!
Το αυθεντικό άρθρο μπορεί να βρεθεί ΕΔΩ
