Ράτσες και Φυλές: Μια άρια για τους Άριους

Τον τελευταίο καιρό γίνεται ιδιαίτερος λόγος και σούσουρο για μια συγκεκριμένη πτυχή του μασκαρά, αυτή που έρχεται με το όλο πακέτο του "φασισμού-ναζισμού", με τις σαφέστατες -αν όχι ταυτόσημες- εθνικιστικές προεκτάσεις του. Ίσως να φταίνε οι χειρονομίες κάποιου ποδοσφαιριστή, ίσως υπαίτια να είναι η άνοδος -με τις ευλογίες του λαού- ενός κόμματος που υπόσχεται λύσεις δια της ελληνικής "μαγιόρικης γαμισερής" οδού, ίσως να φταίει που συνειδητοποίησες -ή καλύτερα, πως πλέον είναι κοινωνικά αποδεκτό να δηλώνεις- πως είσαι "Έλληνας με τα όλα του", απόγονος μεγάλων αντρών που έχτιζες Παρθενώνες και μιλούσες για δημοκρατία και μεγάλα νοήματα όταν οι Ουαλοί ακόμα πηδούσαν αμνοεριφία. Το πρόβλημα όμως είναι πως οι Ουαλοί συνεχίζουν να πηδάν αμνοερίφια, ενώ εσύ δεν συνεχίζεις να χτίζεις Παρθενώνες, να μιλάς για δημοκρατίες και να είσαι κοινωνός μεγάλων νοημάτων - οπότε, αν μη τι άλλο, οι Ουαλοί κερδίζουν σε συνέπεια.

Ίσως για τα παραπάνω να μη φταις εσύ, να φταίνε πάλι οι άλλοι! Να, χωρίς μετανάστες δεν υπήρχε ο ρατσισμός, και χωρίς άλλες ράτσες σίγουρα δεν θα υπήρχε ο ρατσισμός!

Τι είναι όμως οι ράτσες και οι φυλές, πέραν του ακόμα ενός διαχωρισμού από αυτούς που τόσο αγαπάμε διότι πάντα τείνουν να βάζουν "εμάς" στην ευνοϊκή κατηγορία (οι Εκλεκτοί, "η λύση", οι Δίκαιοι, οι έξυπνοι) και τους "άλλους" στην κατηγορία "αυτών που αποτελούν το πρόβλημα"; Να μια ερωτησούλα δύσκολη, που ανοίγει τη σημερινή μας αυλαία για ένα φαντεζί σεργιάνι σε λίγη βιολογία και πιθανές κοινωνικές προεκτάσεις της.

Τι είναι αυτό που λέμε φυλή; Πώς καταλαβαίνω σε ποια ράτσα ανήκει κάποιος;

Ένας "γρήγορος" και γενικόλογος ορισμός που θα μπορούσε να ορίσει τη φυλή/ράτσα, ίσως και το εθνικό γκρουπ, είναι ο εξής: Φυλές είναι ένα ταξινομικό σύστημα που κατηγοροιοποιεί τους ανθρώπους σε μεγάλους και διακριτούς πληθυσμούς με βάση τα κοινά γεωγραφικά, γενετικά, εθνικά, μορφολογικά και κοινωνικά χαρακτηριστικά τους. Αν θες μέσα σε αυτόν μπορείς να χωρέσεις και γλωσσολογικά ή θρησκευτικά στοιχεία, μιας που ακόμα εν έτει 2013 τούτα μας κάνουν ζάφτι.

Όσον αφορά το πώς καταλαβαίνεις σε ποια ράτσα ανήκει κάποιος, δεν βλέπω να έχεις πρόβλημα στην καθημερινότητά σου να βγάλεις άκρη! Τα πράγματα είναι αφοπλιστικά απλά και δεν χρειάζονται αναλύσεις. Οι Αφρικανοί είναι μαύροι και τζαμπραχείληδες, οι Κινέζοι σχιστομάτηδες και όλοι ίδιοι, τα Πακιστάνια έχουν χωρίστρα στο πλάι και χρώμα γύφτου, οι γύφτοι έχουν χρώμα Πακιστανού χωρίς όμως την ανάλογη χωρίστρα, οι "Ρωσοκάτι" έχουν μεγάλες μύτες και πεταχτά αυτιά και οι Έλληνες... ε... αυτοί μοιάζουν με τον Περικλή, τον Πλούταρχο (όχι τον Γιάννη, τον άλλον που δεν γνωρίζεις τι ήταν), τον Μεγαλέκο, τους τυπάδες που δείχνουν τα καλοκαιρινά διαφημιστικά του ΕΟΤ, τους θαμώνες των γραφείων της Χρυσής Αυγής και τους ηθοποιούς στα τούρκικα σήριαλ. Εσκιμώοι, Ινδιάνοι και άλλοι ημιάγριοι έχουν και αυτοί χαρακτηριστικά χρώματα και ντύσιμο και δεν χρήζουν εκτενούς αναφοράς - διότι ως γνωστόν υπάρχουν μόνο στις ταινίες.

Η μεγάλη έκπληξη εδώ έρχεται από τον επιστημονικό χώρο όπου... ακόμα ψάχνουν να βρουν αν οι ράτσες πραγματικά υπάρχουν! Οι διαφωνίες είναι πάμπολλες, με ικανό μέρος των "κοινωνικοπολιτικών" επιστημόνων να έχουν υποστηρίξει μέχρι και το ότι "οι φυλές είναι κοινωνικό κατασκεύασμα, δεν υφίστανται στους ανθρώπους". Η διαφωνία δεν μένει μόνο στους "θεωρητικούς και φιλοσοφίζοντες", αλλά μεταφέρεται και στις "σκληρές επιστήμες", εκεί που θα βρεθούν οι απαντήσεις με "απτά" στοιχεία αν είναι να βρεθούν: στη βιολογία και τη γενετική με όλα τους τα παρακλάδια. Ω, ναι, ακόμα και αυτοί δεν είναι σίγουροι για την ύπαρξη ράτσας 100% και θα δεις να φιγουράρουν εναλλάξ στα "επιστημονικά πρωτοσέλιδα" δηλώσεις όπως "οι ράτσες δεν υπάρχουν!" και "τελικά οι ράτσες υπάρχουν!". Πώς μελετάς όμως με σύγχρονη μεθοδολογία το θέμα της φυλής;

Για ακόμα μια φορά, οι απανταχού σχετικοί επιστήμονες φαίνεται να είναι άσχετοι με το αντικείμενό τους και μικρονοϊκοί! Αντί των πασιφανών και αδιαμφισβήτητων χαρακτηριστικών με τους οποίους "ο μέσος άνθρωπος" χωρίζει τους ανθρώπους σε ράτσες, κάνουν την πιθανή κατάταξη των ανθρώπων και την διερεύνηση της γενεολογίας του ανθρώπινου είδους -άκου να δεις- χρησιμοποιώντας βιολογικούς δείκτες, όπως συγκεκριμένες περιοχές του γονιδιώματος - πρακτικές που, όπως γνωρίζεις, είναι αρκετά υποκειμενικές.

Εδώ το μενού περιλαμβάνει μελέτη του μιτοχονδριακού DNA, μελέτη του απλότυπου του Y χρωμοσώματος, μελέτη πολυμορφισμών ενός νουκλεοτιδίου (single nucleotide polymorphisms, SNP) και γενικά μελέτη των διαφόρων αλληλόμορφων των γονιδίων. Τα παραπάνω είναι δείκτες που δείχνουν "κληρονομικότητα" (π.χ., το μιτοχονδριακό DNA το κληρονομούμε ΜΟΝΟ από τη μητέρα μας, απλότυπους Υ χρωμοσώματος ΜΟΝΟ από τον πατέρα μας - τον δικό σου τον ψάχνουμε ακόμα) και μας δείχνουν ουσιαστικά "συγγένεια" μεταξύ όχι μόνο ατόμων αλλά και πληθυσμών, όπως επίσης και πιθανές μετακινήσεις ή επιμειξίες μεταξύ πληθυσμών, αν μελετηθεί σε τι ποσοστό υπάρχουν στα άτομα κάθε γεωγραφικής περιοχής.

Με λίγα και κατανοητά λογάκια, με αυτό τον τρόπο οι άνθρωποι μπορούν να χωριστούν σε ομάδες οι οποίες έχουν μεγάλη γενετική ομοιότητα μεταξύ τους, διότι τα άτομα ενός πληθυσμού που βρίσκονται σε μια γεωγραφική περιοχή τείνουν να "τη βρίσκουν μεταξύ τους" παρά με άτομα "άλλου χρώματος και χαρακτηριστικών" που ζουν χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά  - αν μια φυλή έχει τόσο "πασιφανή" εξωτερικά χαρακτηριστικά, χαρακτηριστικά δηλαδή που φαίνονται "με γυμνό μάτι", τότε μια τέτοια μεθοδολογία θα μπορέσει να ξεχωρίσει φυλές εύκολα, άπαξ και αυτός ο "χαρακτηριστικός" φαινότυπος (η εικόνα) προέρχεται από τον γονότυπο (το γονιδίωμά σου, τα χρωμοσώματά σου). Και εδώ είναι που αρχίζουν οι δυσκολίες... Τελικά τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά, ο χωρισμός των ανθρώπων σε "ράτσες" από βιολογικής πλευράς κάθε άλλο παρά "εύκολος" και "προφανής" είναι - και ο εντοπισμός των διαφορών μεταξύ υποτιθέμενων φυλών θυμίζει περισσότερο ψάξιμο βελόνας στα άχυρα, παρά διαχωρισμό άμμου από κοτρόνες.

Η μελέτη με τις παραπάνω μεθόδους απέφερε πλούσια βιβλιογραφία, την οποία θα σου πρότεινα να αναζητήσεις. Επειδή όμως το Ζαϊκλόνι φροντίζει πριν από εσένα για εσένα, φρόντισα να σου σερβίρω μερικά ενδιαφέροντα συμπεράσματα που έχουν προκύψει και ίσως σε κάνουν να ξανασκεφτείς τον ορισμό της "ράτσας" ή ακόμα και την "αυστηρή" ύπαρξή της: 

• Και μόνο η ύπαρξη διαφωνίας στο αν υπάρχουν τελικά ράτσες, μόνο η ύπαρξη δυσκολιών στην ανεύρεση τρανταχτών διαφορών μεταξύ τους και φυσικά η δυσκολία στο να ορίσεις τι ακριβώς είναι βιολογικά μια ράτσα (υπο-είδος; υπο-υπο-είδος;) και τι ποσοστό γονιδιακής "διαφοράς" απαιτείται για να τραβήξεις τη διαχωριστική γραμμή των "φυλών", δείχνει πως τα πράματα δεν είναι τόσο άσπρο-μαύρο όσο απλοϊκά κάποιος θα πίστευε. Ακόμα και οι διαφορές στο γονιδίωμα που κάνουν έναν άσπρο... άσπρο και έναν μαύρο... μαύρο είναι λιγότερες από ό,τι θα περίμενες απλά κοιτώντας τις μούρες τους.
  
  
• Αν κοιτάξεις μεμονωμένα γονίδια μπορεί να δεις πως μεγαλύτερη ποικιλομορφία και γενετικές διαφορές μπορεί να βρεις μεταξύ δυο ατόμων του ιδίου πληθυσμού παρά μεταξύ ατόμων δυο διαφορετικών πληθυσμών (πες "ράτσες"). Οπότε εν μέρει "ένας" προς "έναν" και "γονίδιο" προς "γονίδιο" διαφέρεις λιγότερο απ' όσο θα περίμενες με άτομα άλλων "φυλών". Η συγκεκριμένη μεθοδολογία έχει υποστεί κριτική από ορισμένους ως "εσφαλμένη" και προτάθηκε η χρήση συστάδων γονιδίων (γκρουπ γονιδίων, δεν κοιτάς ένα τη φορά αλλά πολλά αλληλόμορφα), η οποία μπορεί να κατηγοριοποιήσει τους πληθυσμούς χοντρικά σε "εθνικές ομάδες"/"φύλα" από άποψη γονιδιακής ομοιογένειας και σε αυτή την περίπτωση.
  
  
• Ο γεωγραφικός εντοπισμός των "γονιδιακών συστάδων", και οι ίδιες οι γονιδιακές συστάδες δεν περιγράφονται από αυστηρά καθορισμένα όρια "ασυνέχειας" από τη μια ομάδα στην άλλη - είμαστε το ίδιο είδος, ιστορικά έχουμε μετακινηθεί αρκετές φορές και έχουμε κάνει σεξάκι αναμεταξύ μας άλλες τόσες. Η εξάπλωση, λοιπόν, συστάδων απλότυπων (απλότυπος: "γονίδια που κληρονομούνται συνήθως μαζί", δηλαδή το σύνολο των γονιδίων ή των πολυμορφικών θέσεων που φέρει το ένα από τα δύο ομόλογα χρωμοσώματα) δείχνει "συνέχεια" - εμφανίζεται όχι απότομα αλλά σε βαθμίδες.
  
  
• Όλοι οι γονιδιακοί δείκτες που χρησιμοποιούνται είναι ακριβώς αυτό: δείκτες, χωρίς αρνητικό ή θετικό ποιοτικό πρόσημο, όσον αφορά τα χαρακτηριστικά που προσδίδουν, χωρίς να μας ενδιαφέρει αν η συγκεκριμένη μετάλλαξη ή το συγκεκριμένο αλληλόμορφο τροποποιεί με οποιοδήποτε τρόπο τη λειτουργία του μορίου που κωδικοποιεί. Ναι, ως δείκτης θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και μια "σιωπηλή μετάλλαξη", μια μετάλλαξη δηλαδή που -ας απλοποιήσουμε- δεν έχει κάποια επίδραση στον οργανισμό. Γνώρισμα του δείκτη λοιπόν είναι η ύπαρξη "διαφορετικών εκδοχών" του, ώστε να είναι δυνατός ο εντοπισμός του και η "χαρτογράφηση" των εκδοχών του στους πληθυσμούς.
  
  
  

Μια 100% καθαρή φυλή όμως είναι καλύτερη!

Για αρχή, ας μετατρέψουμε σε καθημερινά, εύκολα λογάκια τι σημαίνει καθαρή φυλή: "Μας αρέσει να πηδιόμαστε μεταξύ μας σε στενό κύκλο, και το κάνουμε αυτό για αιώνες, αν όχι χιλιετηρίδες". Χμ, σαν να έχασε απότομα κάμποση από την αίγλη της η ιδέα - στην ακραία της μορφή ονομάζεται "keeping it in the family"!

Υπάρχει 100% καθαρή φυλή; Πιθανότατα, εκτός του ότι μασούσες μπούμπλε και ύπνους στο μάθημα της βιολογίας, άνοιξες φαρδιά πλατιά τα κωλομάγουλά σου και διάβασες  τα παραπάνω με την μυωπική σούφρα σου, μόνο που με τέτοιο άνοιγμα πού να στερεώσεις το μονόκλ της; Η δήλωσή σου λοιπόν στην καλύτερη μπορεί να γίνει "Μια όσο το δυνατότερο πιθανό καθαρή φυλή όμως είναι καλύτερη!". Για πάμε να το δούμε αυτό!

Το καθαρό είναι συνήθως καλό όταν μιλάμε για ασπρόρουχα, σύριγγες και βελόνες, σεξουαλικούς παρτενέρ, το ποινικό σου μητρώο στα χέρια κάποιου εργοδότη ή το βρακί σου πριν από επίσκεψη σε γιατρό. Η καθαρή φυλή είναι καλή για έναν εκτροφέα σκύλων ή αλόγων ο οποίος τα εκμεταλλεύεται εμπορικά. Πρόσεξες που δεν ανέφερα αν είναι καλή για τον σκύλο ή το άλογο;

Δεδομένου ότι ο πειραματισμός στους ανθρώπους δεν επιτρέπεται, μπορούμε να αντλήσουμε δεδομένα που πιθανότατα θα αφορούσαν τον άνθρωπο, είτε από εκτροφές και επιλεκτικές διασταυρώσεις ειδών -όπου κάτι τέτοιο επιτρέπεται- είτε από "επιδημιολογικά δεδομένα" εθνικών γκρουπ ατόμων που τη βρίσκουν υπερβολικά πολύ μεταξύ τους (Μορμόνοι, απομονωμένες φυλές, πληθυσμοί όπου προωθείται το πάντρεμα με "ομοεθνείς" κτλ.).

Εδώ θα δούμε πως πολύ καθαρές ράτσες, αντί να είναι πιο εύρωστες, "τυγχάνει" να έχουν περισσότερες συγγενείς ανωμαλίες (ανωμαλίες "από τη γέννα") και αρκετά συγκεκριμένα γονιδιακά νοσήματα, πολλές φορές σε τέτοιο ποσοστό εμφάνισης που να μπορούν να χαρακτηρίσουν την ράτσα - εδώ ρώτα τον κτηνίατρο της γειτονιάς σου αν συγκεκριμένες ράτσες ζώων έχουν συγκεκριμένα προβλήματα και πως το δικαιολογεί. Αυτά τα νοσήματα πιθανότατα να μειώνουν το μέσο προσδόκιμο ζωής των "καθαρών φυλών" αλόγων και σκύλων.

Το φαινόμενο αυτό της εμφάνισης γενετικών/κληρονομικών παθήσεων εντείνεται αν λόγω μικρού αρχικού πληθυσμού της ράτσας επιστρατευτεί η αιμομιξία για τη διατήρηση της καθαρότητας της φυλής. Υπάρχουν επίσης ενδείξεις πως ίσως πιο "κλειστά" (όσον αφορά τα παντρολογήματά τους) γκρουπ ατόμων όπως οι Μορμόνοι ή συγκεκριμένες εβραϊκές φυλές παρουσιάζουν κάποια γενετικά νοσήματα σε μεγαλύτερο ποσοστό από ότι θα περίμενες σε έναν πιο ανάμικτο πληθυσμό. Εδώ ψάξε να βρεις τι είναι το Tay-Sachs και η φουμαρική οξυουρία (ανεπάρκεια φουμαράσης, fumarase deficiency). Βρε μήπως είναι φούμαρα τα περί ανώτερης καθαρής φυλής; Για ποιο λόγο παρατηρούνται τέτοια φαινόμενα;  

• Μια πολύ καθαρή φυλή μπορεί να "εκφυλιστεί" γενετικά μέσω "ομομιξίας", εδώ με την έννοια όχι της οικογενειακής αιμομιξίας αλλά της "αιμομιξίας σε φυλετικό επίπεδο". Η εκτεταμένη και κατ' επανάληψη διασταύρωση κοντινών -από γονιδιακής άποψης- ατόμων τείνει να αυξήσει την πιθανότητα ομοζυγωτίας, δηλαδή παρουσίας σε ένα άτομο δυο ίδιων εκδοχών (αλληλόμορφων) ενός γονιδίου (αντιδιαστολή εδώ με ετεροζυγωτία, δηλαδή παρουσία δυο διαφορετικών αλληλόμορφων ενός γονιδίου σε ένα άτομο). Αυτό α) μειώνει τη γενετική ποικιλομορφία ενός πληθυσμού, β) ευνοεί την εμφάνιση γενετικών ασθενειών που οφείλονται σε υπολλειπόμενα αλληλόμορφα γονιδίων, δηλαδή σε "μεταλλαγμένες" μορφές γονιδίων που για να νοσήσεις πρέπει να τα φέρεις σε ομοζυγωτία. Τα παραπάνω εξαρτώνται και από το εύρος της "γονιδιακής δεξαμενής" της "ράτσας" (και του... είδους): όσο μικρότερη τόσο μεγαλύτερη η πιθανότητα εκφύλισης αν κρατήσεις σπέρμα και ωάρια "εντός των τοίχων" της "καθαρότητάς" σου.
  
  
• Έχει παρατηρηθεί πως πολλά υβρίδια παρουσιάζουν το φαινόμενο της υβριδικής ευρωστίας (θα το βρεις και ως υβριδιακή ευρωστία, υβριδικό σφρίγος, hybrid vigor ή και ως ετέρωση, heterosis). Είναι δηλαδή πιο εύρωστα και πιο ανθεκτικά από τους "καθαρότερους από αυτούς" γονείς τους. H εξήγηση αυτού του φαινομένου έγκειται στο ότι τα υβρίδια συνήθως έχουν μεγαλύτερο βαθμό ετεροζυγωτίας στα γονίδιά τους, οπότε πιθανότατα να μπορούν να "καλύψουν" την επίδραση επιβλαβών/δυσμενών υπολλειπόμενων αλληλίων. Υπάρχει φυσικά και το αντίθετο φαινόμενο, οπού ένα υβρίδιο μπορεί να είναι λιγότερο "ικανό" να αντεπεξέλθει στις συνθήκες απ' ό,τι οι γονεϊκές σειρές του, πολλές φορές λόγω εμφάνισης ενδιάμεσου φαινότυπου που δεν ευνοείται από το περιβάλλον που καλείται να μεγαλώσει ή γονιδιακής ασυμβατότητας - αλλά εκεί μιλάμε όμως για φυλογενετικά απομακρυσμένα είδη (διαφορετικά είδη, όχι... ράτσες), φαινόμενο που πιθανότατα να μην αφορά τόσο τους ανθρώπους άπαξ και είμαστε το μόνο είδος του γένους Homo και πλέον προσαρμόζουμε το περιβάλλον μας στα μέτρα μας ώστε να μην πεθαίνει ακόμα και ο πιο "αδύναμος κρίκος".
  
  
• Η ποικιλομορφία που αναφέρθηκε παραπάνω είναι το κύριο υλικό με το οποίο "παίζει" η εξέλιξη, είναι αυτό που μας κάνει διαφορετικούς μεταξύ μας και στην περίπτωση "αλλαγής των ανέμων" (φυσικές καταστροφές, εξάπλωση ασθένειας, κάποιο τραγικό ανθρώπινο λάθος, φυσικοί κύκλοι και εναλλαγή της παλαβιάρας αυτής σφαίρας που όλοι μας ιππεύουμε με χαρά), αυτό που θα εξασφαλίσει πως κάποιοι από εμάς θα επιβιώσουν λόγω "διαφορετικότητας". Γι' αυτό και η ποικιλομορφία όπως και η βιοποικιλότητα είναι τόσο σημαντικές έννοιες για την επιστήμη της οικολογίας. Αν προτιμάς να στο δώσω σε πιο ροκ τόνους, έξυπνο είναι να ακολουθήσεις τα λεγόμενα του αείμνηστου Lemmy των Motörhead στο "Rock 'n' Roll": "I swear I love 'em all, I don't care if they're small, I don't care if they're tall, love 'em anyway!" - μην τον ακούσεις όμως πως το ροκ εντ ρολ θα σε σώσει από το κρύωμα, τσίμπα ένα μπουφανάκι καλού-κακού αν βγάλει ψύχρα.

Πονάει το κεφάλι μ' πάλι μ' όλα τούτα! Έχει κάποια πρακτική σημασία η ράτσα;

Ω, ναι, η κατηγοριοποίηση των ανθρώπων σε κάποια γκρουπ βάση γενετικής σύστασης (που δεν σημαίνει απαραίτητα "ράτσα" με τον τρόπο που είναι σήμερα διαμορφωμένη η έννοια) έχει πρακτική σημασία, σε ορισμένες περιπτώσεις μεγάλη αλλά... θα σε απογοητεύσω, ίσως να μην έχει τη σημασία που υποθέτεις πως έχει.

Έχει και παραέχει στην: 

• Εγκληματολογία: Όχι, δεν πουλάνε όλοι οι μαύροι κρακ και χόρτο σε σπιρτόκουτα, ούτε  βιάζουν κάποιοι γιατί είναι Πακιστανοί. Η σημασία της "γενετικής συστάδας" χαρακτηριστικών έχει σημασία στην εγκληματολογία για να μπορέσεις π.χ., να προσδιορίσεις την πιθανή φυλή ενός υπόπτου που άφησε πίσω το DNA του και να γλιτώσεις κρίσιμο χρόνο και δυνάμεις, επικεντρώνοντας για παράδειγμα στην ανεύρεση υπόπτου σκανδιναβικής ή κέλτικης καταγωγής και όχι ασιατικής ή αφρικανικής. Ένα τέτοιο δεδομένο θα μπορούσε να δράσει υποστηρικτικά σε συνδυασμό με άλλα στοιχεία, όχι μόνο για να βάλει στη φυλακή άτομο που πήγαινε γυρεύοντας αλλά και για να βγάλει από τη φυλακή άτομο που τζάμπα θα έμπαινε. Μια δεύτερη εφαρμογή είναι στην ιατροδικαστική, όταν έρθεις αντιμέτωπος με ένα πτώμα τόσο μεστό που δεν μπορείς να βγάλεις άκρη ποιος μπορεί να είναι - εδώ μια γονιδιακή κατηγοριοποίηση, μελέτη ανθρωπομετρικών χαρακτηριστικών και λοιπά στοιχεία μπορούν να σε βοηθήσουν να μικρύνεις π.χ., το εύρος αναζήτησης στη "λίστα αγνοούμενων" για ταυτοποίηση του θύματος.
  
  
• Ιατρική: Μια πολύ ενδιαφέρουσα εφαρμογή αυτών των αναλύσεων έρχεται μέσω της επιστήμης της φαρμακογενωμικής, δηλαδή της επιστήμης που μελετάει πώς διαφορές στο γονιδίωμα των ανθρώπων συνεπάγονται διαφορές στην επίδραση των φαρμάκων, διότι τέτοιες γονιδιακές διαφορές μπορούν να ορίσουν το πως μεταβολίζει ένας άνθρωπος το φάρμακο σε σχέση με κάποιον άλλον ή ποια "εκδοχή" ενός υποδοχέα-στόχου φέρει. Εδώ, διαφορετικές "φυλές" έχουν παρουσιάσει διαφορετικό μεταβολισμό ή ανταπόκριση σε διάφορες φαρμακευτικές ουσίες, με αποτέλεσμα κάποια φάρμακα να είναι ιδιαίτερα δραστικά σε ένα άτομο συγκεκριμένης καταγωγής ή αντιθέτως αναποτελεσματικά σε άλλη. Αυτό το αναγνωρίζουν οι φαρμακευτικές εταιρίες και έτσι ορισμένα φάρμακα φέρουν σχετική προειδοποίηση. Αν και ο διαχωρισμός προς το παρόν είναι χονδροειδής, μέχρι να φτάσουμε σε επίπεδο εξατομικευμένης θεραπείας μέσω του γενετικού προφίλ του εκάστοτε ασθενή ένας τέτοιος διαχωρισμός μπορεί να εξυπηρετήσει σαν "γενικός οδηγός". Για τους γιατρούς της παρέας: αν ο υπερτασικός ασθενής σου είναι αφρικάνικης καταγωγής, γνωρίζεις πως ίσως η αγωγή με ανταγωνιστές αγγειοτενσίνης που του συνταγογραφείς μπορεί να μην είναι αποτελεσματική και πως ίσως χρειαστεί να δείτε μαζί και άλλες φαρμακευτικές αγωγές αν δεν θέλει να συνεχίσει να είναι θερμοσίφωνο!

Αν ψάχνεις στις φυλές και τις ράτσες πρακτική σημασία του τύπου απόδοσης χαρακτηριστικών προσωπικότητας, ταμπεραμέντου, ευφυίας κτλ., δηλαδή έναν επιστημονικοφανή τρόπο να υποστηρίξεις τη διάκριση που ήδη έχεις αποφασίσει πως υφίσταται, θα σε απογοητεύσω. Ακόμα και το ταμπεραμέντο καθαρόαιμης ράτσας ζώων στην καλύτερη αποτελεί "προδιάθεση" (αν υφίσταται, δηλαδή, και οι περιγραφές δεν "ισχύουν" απλά λόγω φαινομένου Forer), αλλά ο τελικός φαινότυπος είναι αποτέλεσμα εκπαίδευσης και περιβάλλοντος. Δυστυχώς για εσένα και ευτυχώς για το ανθρώπινο είδος, τέτοιες ποιότητες (πλην ελαχίστων παθολογικών περιπτώσεων) είναι πολυπαραγοντικές και δεν μπορούν να αποδοθούν μόνο σε γονίδια.

Αντίστοιχα, το ότι φέρεις ή θεωρείς πως φέρεις "DNA ένδοξων προγόνων" (μια υπέρτατα τέλεια κοινωνία δεν θα καταδίκαζε έναν Σωκράτη, ούτε θα έδινε υλικό για την δημιουργία ενός Αριστοφάνη ή ενός Διογένη - κράτα το κατά νου) δεν σημαίνει πως έχεις κάτι από το "μεγαλείο" τους - τον άνθρωπο τον χτίζουν, εκτός από τα γονίδια, τα γεγονότα και η παιδεία και η αξία όπως και η ποιότητά του είναι κάτι που δεν μεταβιβάζεται "κληρονομικά" αλλά καθορίζεται από το σύνολο των πράξεών του και τη στάση ζωής του.

Υπό αυτό το πρίσμα, ο τοπικός λαϊκός σύνδεσμος Χρυσής Αυγής που τόσο θαυμάζεις, δεν είναι "ένδοξοι Έλληνες" - πιθανότατα να μην είσαι και εσύ. Αν παρ' ολ' αυτά είσαι πεπεισμένο παιδάκι πως όχι μόνο τα γονίδια καθορίζουν τα πάντα αλλά και πως όλες οι άλλες ράτσες -εκτός της δικιάς σου- είναι "κατώτερες", τότε αν όντως αποδειχθεί πως ισχύουν οι πεποιθήσεις σου πάλι τον τελικό λόγο τον έχει ο ανθρωπισμός, η έννοια που βασίζεται στην ενσυναίσθηση και αλληλεγύη προς τον συνάνθρωπο και που αποτελεί εσωτερική επιταγή του να ΜΗΝ αφαιρέσεις το δικαίωμα στη ζωή κάποιου ανθρώπου που υπολείπεται έναντί σου, ακόμα και με αντικειμενικά κριτήρια.

Στην περίπτωση που επιμένεις σε μια "κάθαρση", θα πρότεινα να αρχίσεις την αναζήτηση "λειψών", σύμφωνα με τα κριτήρια ανωτερώτητας σου, πρώτα από όλα μέσα στο γκρουπ στο οποίο θεωρείς πως ανήκεις: μην εκπλαγείς αν μείνεις μόνος ή αν ακόμα και εσύ ο ίδιος είσαι λιγότερος των κριτηρίων σου. Σε αυτή την περίπτωση τι θα κάνεις;

Η μόνη θέση ακραίων ντόπιων εθνικιστών που το Ζαϊκλόνι θα μπορούσε ποτέ να συμφωνήσει, και χωρίς καν να ζητήσει εξέταση καρυότυπου ως πειστήριο, είναι πως οι αληθινοί Έλληνες έχουν ένα έξτρα χρωμόσωμα! Το μόνο που μένει να διαλευκανθεί είναι από ποια ακριβώς τρισωμία πάσχουν άτομα που το δηλώνουν με τιμή και καμάρι... Δεν είναι τυχαίο που το σημερινό άρθρο έχει σε πολλά σημεία μορφή εύληπτης και ευκολονόητης λίστας!

Tο αυθεντικό άρθρο βρίσκεται ΕΔΩ