Ανατομία ενός Δημοσιογράφου / Παρουσιαστή: ήθη, έθιμα και φρασεολογία μιας παράξενης φυλής!

Το γεγονός εκτυλίχθηκε όταν αστυνομικό κέντρο έλαβε ανώνυμη πληροφορία πως σε διαμέρισμα της περιοχής βρήκε καταφύγιο ο δράστης που νωρίτερα απήγαγε γνωστό δημοσιογράφο και μαθητευόμενο έξω από τη σχολή στην οποία διδάσκουν και φοιτούν αντίστοιχα, οπότε διετάχθη διερεύνηση. Ζωντανά από το σημείο της τραγωδίας ο ανταποκριτής μας Οθέλος Νανέλιχθος. Οθέλο;

-Έτσι είναι Μαρία, σε πύρινο κλοιό βρισκόταν μέχρι πρότινος η περιοχή, προτού προσέλθουν κλιμάκια της πυροσβεστικής. Όπως βλέπετε πίσω μου, έχουν καταφθάσει τουλάχιστον πέντε ασθενοφόρα, η περιοχή έχει αποκλειστεί και οι πληροφορίες μου μού λένε πως μέσα στους νεκρούς συγκαταλέγονται οι εμπλεκόμενοι στην απαγωγή μαζί με τον δράστη, ενώ πιθανολογείται πως πρόκειται για τρομοκρατική ενέργεια. Περισσότερα με το που γίνει η ταυτοποίηση των θυμάτων και προκύψουν νέες πληροφορίες".

Νταξ, τα παραλένε λίγο και ποτέ μα ποτέ δεν λένε και την εκδοχή της άλλης πλευράς, αλλά... τι περιμένεις από δημοσιογράφους! Αν ρωτήσεις και τους εμπλεκόμενους, θα σου εξηγήσουν πως πρόκειται περί τρομερής παρεξήγησης. Η όλη φάση ξεκίνησε όταν αποφάσισα να κάνω μια Σπουδή -που θα έλεγαν και οι αρτίστες φίλοι μας- σε αυτά τα παράξενα όντα, τους δημοσιογράφους, και την ακόμα πιο παράξενη τέχνη τους: τη δημοσιογραφία.Για αρχή προμηθεύτηκα δυο δείγματα, ένα παλιό και μεστωμένο και ένα πιο νέο στη φάση για να τα μελετήσω. Η σπουδή ήταν σχετικά ομαλή και τα δείγματα πλήρως συνεργάσιμα με μίνιμουμ χρήση πεντοθάλης και ατροπίνης -δεν με ζόρισαν πολύ τα μωρά μου!- ώσπου δοκίμασα να... ρίξω μια κοντινότερη ματιά σε αυτά τα όντα.

Συγκεκριμένα δοκίμασα να αφαιρέσω από το νεότερο δείγμα τον ρουχισμό του (πουλοβεράκι με τρέντι πουκαμισάκι από μέσα, και ακριβό παντελονάκι) και τότε διαπίστωσα έκπληκτος πως ήταν κολλημένο πάνω στο δέρμα του σε τουλάχιστον δυο σημεία. Πάραυτα μετά την αφαίρεση, το δείγμα πήγε σε μια γωνία κλαψουρίζοντας να γλείψει τις πληγές του και ανέφερε πως νιώθει "να κρυώνει" , "τόσο, μα τόσο γυμνός και μόνος". Αυτό κορύφωσε την περιέργειά μου, οπότε δοκίμασα να κάνω το ίδιο και στο παλαιότερο δείγμα. Εκεί συνέβη το αναπάντεχο! Το ακριβό κουστούμι αποκολλήθηκε μαζί με όλο το δέρμα, μαλλιά, γυαλιά, γραβάτα και εγώ είχα στα χέρια μου ένα πλάσμα που, φορώντας μόνο το μυϊκό του σύστημα, έτρεχε τριγύρω στο δωμάτιο ουρλιάζοντας και μαγαρίζοντας τα πάντα.

Πανικοβλήθηκα, τι να κάνω - άνοιξα στο φουλ το αέριο της κουζίνας, πήρα παραμάσχαλα το νεότερο δείγμα και πριν φύγω άφησα πίσω από την πόρτα μια δεκάκιλη τουρτίτσα πετραμμωνίτη με κεράκι δυναμίτη που έτυχε να έχω μαζί μου (ρε, τι βρίσκεις καμιά φορά αν ψάξεις τις τσέπες σου!), κολλώντας φυσικά πάνω στην κάσα της πόρτας μια σειρά από σπίρτα παλαιού τύπου με τα κεφαλάκια τους προς τα κάτω. Πάντα πρέπει να αποστειρώνεις τον χώρο της σπουδής, ποτέ δεν ξέρεις αν είναι μεταδοτικό!

Το νέο δείγμα πλέον το έχω ως κατοικίδιο και το έχω βάλει σε πρόγραμμα απολύμανσης με τακτικές αιμοκαθάρσεις, hard rock ακούσματα, πλύσεις στομάχου και ένα κοκτέιλ διακρανιακής μαγνητικής διέγερσης και αναστολέων της PKMzeta. Δυστυχώς η σπουδή παρέμεινε ημιτελής αλλά... τίποτα δεν πήγε χαμένο! Θα σας ανακοινώσω τα ως τώρα συμπεράσματά μου.

Η Ανατομία ενός Δημοσιογράφου

Ας μελετήσουμε λίγο την όλη φορά και περιφορά αυτών των δημοσιογράφων που, στους χαλεπούς καιρούς μας, ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια. Για αρχή, αρσενικό και θηλυκό δείγμα δημοσιογράφου οφείλουν να είναι "ευπαρουσίαστα" με τον κλασικό τρόπο, με περιβολή αποδεκτή και σε δεξίωση "υψηλά ιστάμενου".

Για τους άντρες Τζον-Τζον, όσον αφορά τον ρουχισμό, προτείνονται για το επάνω μέρος του σώματός τους τα "κυριακάτικα ρούχα του χουριάτ'", δηλαδή κουστουμάκι με γραβατούλα - το ρούχο που προσδίδει "κύρος" σε όποιον το φορέσει, και αν φορέσεις δυο γραβάτες μαζί ακόμα μεγαλύτερο το κύρος ("Θα σου κλέψω το σακάκι, δυο γραβάτες θα φορώ / Κι αν με ξαναπείς αλήτη πάλι εγώ σε συγχωρώ").  Το κούρεμα οφείλει να είναι και αυτό "του παππού", με τις κουπ που κυριαρχούν να είναι αυτές των "χαμηλό κράνος - μάζα μαλλιών" (κούρεμα επιλογής πολλών σοβαρών μπαρμπάδων αλλά δυστυχώς και "σωστών" νέων) και της "έτρωγα-για-τούτη-πολύ-ξύλο-στο-λύκειο" χωρίστρας στο πλάι. Οτιδήποτε άλλο θεωρείται "εξτρίμ", "τολμηρό" και φυσικά ουδέποτε δεν θα "φορούσε" έτσι το μαλλί του ένας "σοβαρός άνθρωπος".

Περιληπτικά, ο άνδρας παρουσιαστής δελτίου είναι ο τύπος που αν έσκαγε μούρη στο κεφαλόσκαλο του σπιτιού σου, οι γονείς σου θα τον βάζαν μέσα περιχαρείς, θα τον κερνούσαν γλυκό νερατζάκι και θα στον προξένευαν ως "σωστό, σοβαρό, καταξιωμένο παιδί με στόχους" ασχέτως του φύλου σου. Ακόμα και στην περίπτωση που καταμεσής του σαλονιού κατέβαζε τα παντελόνια του και αφόδευε στο μπολ με τα φοντάν, προτού βγει στο μπαλκόνι να σας ξεβουλώσει τα λούκια με την στύση του, η γνώμη των δικών σου δεν θα άλλαζε! Θα το θεωρούσαν χαριτωμένο και, αν του ξέφευγε καμιά πορδή πάνω στην πράξη, θα έφερναν βάζο να την φυλάξουν - θα την έβρισκαν "καθωσπρέπει", "με βάρος και άποψη".

Η γυναίκα, αντιθέτως, απαγορεύεται να είναι Μπάρμπι - εκτός φυσικά αν την προσέλαβαν για αυτό: αν και οι γυναίκες ως σκεύος κουζίνας ή κρεβατοκάμαρας πιάνουν τρελά κασέ στην περαντζάδα, όταν το προβάλλουν η "εγκυρότητα" της γνώμης τους είναι αντιστρόφως ανάλογης του κασέ τους. Επιβάλλεται να φοράει από πάνω ταγιεράκι, και αν είναι δυνατόν να δείχνει και λίγο βυζοχωρίστρα έτσι ώστε να κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον του παππού και του μπαμπά που συντονίστηκε για να ακούσει για τα "νέα μέτρα", τη σύνταξή του, τους φόρους ή εκείνο το γαμημένο εφάπαξ. Εξαιρέσεις αυτού του κανόνα είναι αν η γκόμενα είναι ήδη "καταξιωμένη" στα μουμουέ, οπότε δεν χρειάζεται να δείξει βύζο ή αν δεν διαθέτει τα ανάλογα προσόντα. Η κουπ οφείλει να είναι ήμερη, αν και εκ φύσεως έχουν περισσότερη άπλα να παίξουν με το μαλλί και το μακιγιάζ απο τους άντρες.

Εικάζεται πως οι παρουσιαστές αμφότερων φύλων είναι γυμνοί από την μέση και κάτω στα δελτία ειδήσεων, εξάλλου...τους έχει δει ποτέ κανείς από την μέση και κάτω καθώς παρουσιάζουν "τα της ημέρας";

Το βλέμμα δημοσιογράφων και των δυο φύλων οφείλει να είναι "άμεσο" - σε κοιτάνε κατάματα και γουστάρουν την προσωπική επαφή μαζί σου, εξάλλου αυτά που λένε δεν χωράνε αστειάκια, είναι βαρύγδουπα και σοβαρά σαν τους ίδιους. Την επόμενη φορά που θα σου πουν "καλημέρα" ή "καλωσήρθατε", δείξε την απαιτούμενη ευγένεια και απάντησέ τους κωλόπαιδο!

Οι μόνες εκφράσεις που επιτρέπονται είναι αυτή του "παιχνιδίσματος" (σήκωμα με νόημα) των φρυδιών για να τονίσουν το σημαντικό της είδησης ή το σοκαριστικό της κατάστασης που μόλις περιέγραψαν ("σοκαρισμένη η κοινή γνώμη", "τριπλό φονικό"). Το γέλιο και το χαμόγελο απαγορεύονται, πλην του ελαφρού μειδιάματος κατά την διάρκεια ανακοινώσεων που εμπίπτουν στα "γλυκάδια" (βλέπε λεξικό).

Η αλήθεια φυσικά είναι πως το βλέμμα και τα φρυδάκια τους είναι όπως είναι διότι... κοιτάνε το μόνιτορ που τους υπαγορεύει το παραμυθάκι που σου τσαμπουνάνε, το οποίο είναι τοποθετημένο στρατηγικά κοντά στην κάμερα: θέλουμε να φαίνεται πως τα λένε νεράκι απέξω και να μη φαίνεται σαν να κοιτάνε το υπερπέραν.

Η ομιλία τους, η χροιά της φωνής τους είναι τέτοια που ποτέ δεν θα μπορούσες να τους φαντασιωθείς να λένε βρωμόλογα, να ουρλιάζουν για την ποδοσφαιρική τους ομάδα ή να ξεχέζονται με το έτερον τους ήμισυ - η φωνή της αλήθειας και της ευπρέπειας. Αν σε βρίσουν, θα σε βρίσουν όπως βρίζουν οι... πολιτικοί, με ένα φλώρικο λογύδριο "ευφυούς", ψύχραιμης προσβολής για το οποίο -πάμε πάλι- θα έτρωγες πολύ ξύλο αν το άρθρωνες στα λυκειακά σου έτη, κατά τη διάρκεια αντιπαράθεσης με συμμαθητή (εσύ φυσικά, μέσα στο κεφάλι σου θα περνιόσουν για cool φιλόσοφος).

Κατά τ' άλλα, η ομιλία τους είναι "καθαρεύουσα καθιστικού" που δίνει έναν αέρα "σπουδαγμένου" και "γνωρίζω τι λέω" σε αυτόν που τη χρησιμοποιεί. Για να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους, στο επάγγελμα αυτό επιβραβεύεται η ξύλινη γλώσσα, όπως επίσης και η χρήση πανάρχαιων τεχνικών και εκμετάλλευσης (ή μάλλον αξιοποίησης επί του ακριβέστερου) ψυχολογικών καταβολών που κάνουν το ανθρώπινο ζώο αυτό που είναι: ανθρώπινο στα λόγια, ζώο στα υπόλοιπα.

Μικρό Λεξικό της Δημοσιογραφίας

Εδώ έχουμε φράσεις που χρησιμοποιούν κατά κόρον οι δημοσιογράφοι στη γλώσσα τους. Αυτή η γλώσσα μοιάζει με τη δικιά μας, αλλά τα πράγματα δεν είναι πάντα όπως φαίνονται! Όροι που μπορούν να σου φανούν γνωστοί και κατανοητοί έχουν διαφορετική σημασία για αυτά τα πλάσματα. Πάμε να δούμε μερικούς από αυτούς!

Ειδήσεις/Νεα/Γεγονότα: Τα εφήμερα. Αυτά που βλέπεις, οτιδήποτε χαρακτηρίσει ο δημοσιογράφος ως τέτοιο. Δεν μας ενδιαφέρει αν τα "νέα" είναι ουσιαστικά παμπάλαια ή επαναλαμβανόμενα, αν τα γεγονότα δεν έχουν λάβει χώρα ή αν οι ειδήσεις θα μπορούσαν να είναι ειδήσεις μόνο για άτομο που μόλις ξύπνησε από κώμα - για να το λέει ο δημοσιογράφος, έτσι θα είναι!

Πύρινη λαίλαπα: Χαρακτηρισμός που αποδίδεται σε φωτιές, με το λαίλαπα να σημαίνει θύελλα - με λίγα λόγια, "πύρινη θύελλα" επί του αρχαιοπρεπέστερου. Χρησιμοποιείται κατά το δοκούν για περιγραφή φλόγας αναπτήρα έως μεγάλης φωτιάς σε δάσος, βοηθάει να συμπληρώσεις πως το αντικείμενο στο οποίο αναφέρεσαι "τυλίχτηκε στις φλόγες" (ό,τι πρέπει για περιπτώσεις αυτανάφλεξης). Το ότι σε πιάνει πρεμούρα για Μοχίτο κάθε φορά που ακούς αυτή τη φράση είναι απολύτως φυσιολογικό και δεν χρειάζεται να δεις γιατρό γι' αυτό διότι  η φράση είναι στερεοτυπικά καλοκαιρινή.

Καλλονή: Γυναίκα άνω του μετρίου ή μέτρια με καταπληκτικό μακιγιάζ. Χρησιμοποιείται για περιγραφή γυνής-τρόπαιο επιχειρηματία, τραγουδιάρας, ανθυποσελέμπριτι και κοπέλας που ενεπλάκη σε "αποτρόπαιο έγκλημα" - κρίμα, θα μπορούσαν να την πάρουν κι άλλοι, σίγουρα όμως δεν θα την πάρουν τα χρόνια. Ως χαρακτηρισμός είναι θετικότατος, σε μια κοινωνία που "ό,τι φαίνεσαι είσαι", πλην της τελευταίας περίπτωσης όπου προσδίδει έξτρα δραματικότητα.

Εξαρθρώθηκε σπείρα: Εδώ έχουμε και "σπείρα κακοποιών", όπου συνήθως εννοούν κακοποιούς οι οποίοι κατά την τέλεση των εγκλημάτων στέκονται διατεταγμένοι σε σπείρα, πάντα πιστοί στην ακολουθία Fibonacci. Εξάρθρωση σημαίνει πως τους την πέσαν και τους βγάλαν από τις αρθρώσεις γόνατα, ώμους, σαγόνια κτλ.. Χρησιμοποιείται για να προσδώσει κύρος όταν η άγρυπνη ελληνική αστυνομία συλλαμβάνει άνω του ενός υπόπτους.

Αντιεξουσιαστικός χώρος: Ο χώρος από τον οποίο, εμμέσως πλην σαφώς, μας έρχονται οι περίφημοι κουκουλοφόροι. Άλλοτε τους ανέφεραν ως "αναρχικούς", φυσικά με αρνητικότατο φορτίο στη λέξη, αλλά ο όρος αυτός ξέφτισε από την πολυχρησία και είπαν να μολύνουν με αρνητικό πρόσημο ακόμα έναν. Συνώνυμο, όταν κλείνουν οι κάμερες, με το "τσογλάνια" και "αλήτες" - μην ξεχνάς όμως ότι οι δημοσιογράφοι είναι πάντα μαζί μας, αντιστέκονται στη Χρυσή Αυγή (ασχέτως που τους κάνει νούμερα), φρίττουν και αυτοί με τα νέα μέτρα σαν τον παππού σου και κατά συνέπεια όταν λεν "τσογλάνια" ή "αλήτες" το λένε χαριτολογώντας.

Οι μικροί μας φίλοι: Γνωστοί αλλιώς και ως μούλοι και μπομπίρια, υφίστανται επίσης και στην αργκό των παιδεραστών. Εννοούν τα παιδιά, υπονοώντας πως προτού καλά καλά σκάσουν μούρη από το αυγό τους, πιάσανε τις φιλίες με τους δημοσιογράφους! Αλίμονο! Είναι φίλοι της μαμάς, που την κερνάνε μαγειρική και lifestyle, φίλοι του μπαμπά, που του κερνάνε soft πορνό, γιατί να μην είναι φίλοι και με τους μικρούς, που συνήθως τους κερνάνε "γλυκάδια"; Είναι φίλοι, όσο φίλος είναι πλέον και ο θείος Σάκης, αδερφός της μαμάς, που υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες σταμάτησε να έρχεται σπίτι λίγο πριν ο μπαμπάς τα σπάσει οριστικά με τη μαμά.

Σκληρή γλώσσα: Βλέπε "βρίσιμο δημοσιογράφου" ή κόσμιες προσβολές που  ανταλλάσσονται μέσα στη Βουλή. Συνήθως κάνει τον λήπτη της να πέφτει σε κατάθλιψη από την βαρύτητα των χαρακτηρισμών και πιθανότατα να οδηγείται σε απόπειρα αυτοκτονίας. Ξεπλένεται μόνο με αίμα.

Χ-Χρονών: Θα το δεις επίσης ως Χ-χρονος, Χ-χρονη, όπου Χ αριθμός. Αναφέρεται συνήθως ως κύριος χαρακτηρισμός για τον άνθρωπο τον οποίο αφορά η είδηση, με απόκλιση συν-πλην 4 χρόνια μεταξύ δελτίων ειδήσεων διαφορετικών καναλιών, γεγονός που καταδεικνύει τη δυσκολία των δημοσιογράφων στην αριθμητική - συγκεκριμένα στο να αφαιρέσουν 2 τετραψήφιους αριθμούς. Εμπίπτει στην ίδια κατηγορία άλλων αγαπημένων "χαρακτηρισμών με ουσία" των δελτίων ειδήσεων, που συνήθως αφορούν επαγγελματική ιδιότητα ή εθνικότητα. Χρησιμοποιείται κυρίως για να προσδώσει έξτρα δραματικότητα, με κορυφαίο το πολύ νεαρό ή το πολύ ώριμο-έπεσα-πριν-αιώνα-από-το-δέντρο της ηλικίας.

Αποτρόπαιο έγκλημα: Αναφέρεται και ως "στυγερό", με έξτρα μπόνους και ιδιάζουσα αναφορά, αν περιλαμβάνει άνω του ενός θύματος (π.χ. "διπλό φονικό", "πολύνεκρο"). Ο εν λόγω χαρακτηρισμός χρησιμοποιείται για καμιά πιστολιά που έβαψε τον τοίχο με τα μυαλά του θύματος, κανένα ψιλομαχαίρωμα και αιματηρές επιθέσεις με συνδετήρες. Πάει ο παλιός καλός καιρός που για να χαρακτηριστεί έτσι το έγκλημά σου έπρεπε τουλάχιστον να τεμαχίσεις τα πτώματα ή να φτιάξεις με το αγγειακό σύστημα του θύματος γαϊτανάκι για τα παιδιά της γειτονιάς που σε πειράζουνε, χασικλή και αλανιάρη σε φωνάζουνε.

Ήσυχο και ευγενικό παιδί: Περιγραφή, συνήθως, των γειτόνων για το άτομο που διέπραξε το "αποτρόπαιο έγκλημα" - ουδέποτε "χασικλής και αλανιάρης". Ο δημοσιογράφος εδώ μπορεί να γαρνίρει για έξτρα συσπάσεις του τηλεοπτικού μυ επίθετα όπως "αριστούχος" ή "κοινωνικότατος" σε θύμα ή θύτη. Βασίζεται σε στερεότυπη αντίληψη πως ο θύτης πάντα βρωμάει από χιλιόμετρα, πως "κάνει μπαμ", πως είναι "κακός άνθρωπος", πως ο διαταραγμένος είναι πάντα υπόθεση "φως φανάρι".

Εξαπολύθηκε άγριο ανθρωποκυνηγητό: Αλλιώς γνωστό και ως "κινητοποίηση για να συλληφθεί το ήσυχο και ευγενικό παιδί". Η έκφραση σε κάνει να φαντάζεσαι πως έχουν γύρω στους 20 λυσσασμένους γυμνούς και πολύ πεινασμένους αγριάνθρωπους, κλεισμένους σε κλουβιά, τους οποίους απελευθερώνουν στο κατόπι του δράστη. Οι σκηνές που έρχονται στο μυαλό είναι να κατεβαίνουν σωρηδόν τους λόφους, με μέρος αυτών να πέφτει και να λασπώνεται, μουγκρητά παντού καθώς "χτενίζουν την περιοχή" και λοιπά τραγικά. Στην πραγματικότητα έχουμε αρκετούς βαριεστημένους αστυνομικούς που βλαστημάνε την ώρα που την είδαν ένστολοι όταν "ανακαλείται η άδειά τους λόγω εκτάκτου συμβάντος" και άλλους τόσους έξαλλους που δεν θα γυρίσουν σπίτι τους γιατί η βάρδια θα μετατραπεί σε ολονυκτία. Το κάθε τμήμα στέλνει 3-4 περιπολικά παραπάνω να στήσουν μπλόκα και να κάνουν περιπολίες - στην περίπτωση που ο δράστης είναι φλωράκι που υστερεί σε εξοπλισμό (βλέπε ο μέσος πολίτης), κάθε όργανο θέλει να τον πιάσει γιατί δείχνει καλό στο ενεργητικό του, στην άλλη περίπτωση - που ο δράστης είναι "βαριά οπλισμένος και επικίνδυνος" (βλέπε οποιοδήποτε όπλο πλην γυμνών χεριών)- τότε όλοι εύχονται να μην πέσουν πάνω του γιατί "φοβούνται". Ε, δεν είναι και αρκετός ο μισθός τους για να το ρισκάρουν.

Σοκ: Κατάσταση στην οποία επέρχονται συχνά πυκνά "ο κοσμάκης", αστυνόμοι, πυροσβέστες, γιατροί, τραγουδιστές, λόγω "αποτρόπαιων εγκλημάτων", "νέων μέτρων", "πρωτοφανών καταστροφών". Θα τους βρεις επίσης να είναι "τρομοκρατημένοι" ή "εμβρόντητοι" από αυτά τα γεγονότα. Συνήθως τους φαντάζεσαι να "μην πιστεύουν στα μάτια" τους με αυτό που μόλις είδαν, να μην μπορούν να αρθρώσουν κουβέντα, να κλειδαμπαρώνονται στα σπίτια τους, ανάστατοι να χάνουν τον ύπνο τους και να καπάκι σε όλα αυτά να σκάει μούρη έντονη σιελόρροια διότι "έχουν μείνει με το στόμα ανοιχτό" - ας το κλείσουν πριν μπει καμιά μύγα. Πίπες, καρφί δεν τους καίγεται - κάτι τέτοιο θα προϋπέθετε στοιχειώδη ευθιξία- και τους αρκεί που είναι μακριά από τον κώλο τους και όπου θέλει ας είναι. Τσινάνε μόνο αν τους κόβουν σύνταξη/μισθό ή αν θα χάσουν την καρέκλα τους στο δημόσιο. Ο μόνος πραγματικά "σοκαρισμένος" ή "εμβρόντητος" ήταν το θύμα όταν έφαγε την πρώτη από τις δεκαπέντε μαχαιριές ή ο μπόμπιρας όταν κούτσα στραβά κατάλαβε πως το παιχνίδι με τον θείο Σάκη άρχισε να παίρνει περίεργη και επίπονη τροπή. Οι δε "έμπειροι αστυνόμοι" που "ανέλυσαν τις ώρες σκληρού μαγνητοσκοπημένου υλικού" που βρέθηκε στο σπίτι του Σάκη, βλέφαρο δεν πετάρισαν. Ήταν εξάλλου τόσο  έμπειροι που, έξις δευτέρα φύσις, το χέρι τους αμήχανα μα τόσο ηδονικά βρήκε τον δρόμο του προς μποξεράκι πλευρά (πήραν και μια κόπια για το σπίτι, για να την μελετήσουν καλύτερα - έλα, μη μου σοκάρεσαι λες και είσαι ημιμαστουράκος μπάτσος της Δίωξης Ναρκωτικών που τον πιάσαν να παίρνει κατιτίς ψιλό για να κεράσει την παρέα!). Παραλλαγή του "σοκ" είναι το πάντα επίκαιρο "συγκλονισμένη η κοινή γνώμη...", φράση ανούσια άπαξ και είναι δεδομένο πως είναι κοινή με την έννοια της "γυναίκας ελευθέρων ηθών".

Ταμπούρλα-Βιολιά: Δεν λέγεται στα δελτία, είναι τεχνικός όρος των δημοσιογράφων (τ.ο.). Είναι εκείνη η μουσική που παίζει από πίσω στα ρεπορτάζ βιασμών, πυροσβεστικών κατασβέσεων, βαρβάτων αστυνομικών επιχειρήσεων και φόνων με μετεξέλιξη για τους πιο γουστόζους τις σκληρές ηλεκτρικές κιθάρες. Κατ' επέκταση ονομάζεται έτσι οποιαδήποτε σχετική μουσική υπόκρουση για οποιοδήποτε θέμα. Εδώ, αυτός που έχει αναλάβει την μουσική επιμέλεια έχει υποστεί τέτοια αισθητική άμβλυνση λόγω της εκτεταμένης ενασχόλησής του με το αντικείμενο, που θεωρεί τη δουλειά του "σοβαρή" και επενδύει τα "γεγονότα" με τα αντίστοιχα μουσικά κομμάτια χωρίς να χεστεί από τα γέλια! Μη σου κάνει εντύπωση, με τον ίδιο τρόπο μπορούν τύπισσες που ντουμπλάρουν φωνές σε μεξικάνικα σήριαλ ή τσόντες να μιλάν για το επάγγελμά τους σοβαρότατα ή και δημοσιογράφοι να αρθρώνουν όλες τις παραπάνω φράσεις χωρίς να αναρωτηθούν ούτε λεπτό "μα τι μαλακίες λέω τόσα χρόνια!".

Πλάνα αρχείου (τ.ο.): Ρεπορτάζ χωρίς εικόνα δεν γίνεται μπροστά σε έναν κοσμάκη που λατρεύει το κοίταγμα μέσα από κλειδαρότρυπες! Αν δεν έχουμε εικόνα για την είδηση, δεν πειράζει: θα ψάξουμε στο αρχείο μας και θα βρούμε κλιπάκια από προηγούμενα σχετικά γεγονότα - θα τα κοτσάρουμε βάζοντας πάνω "Πλάνα Αρχείου" για να μη φάμε καμιά μηνυσούλα πως "δεν έγιναν έτσι τα πράγματα". Βολεύει πολύ στην επιλογή "πλάνων αρχείου" αυτά να είναι αρκετά δραματικά. Σε περιπτώσεις "άγριου ανθρωποκυνηγητού" ταιριάζει γάντι ένα παστίτσιο από αστυνομικά τζιπάκια να τρέχουν και κλούβες να κατεβάζουν τέτοιον αριθμό "ετοιμοπόλεμων οργάνων" που νομίζεις πως βρίσκεσαι σε πλατό γυρίσματος gay παρτούζας, σε περιπτώσεις "σύλληψης σπείρας ληστών" ή "εμπόρων ναρκωτικών" ταιριάζουν εκείνα με τα τούβλα ηρωίνης Καλάσνικοφ και μύρια ευρώ σε δεσμίδες πεντάευρων (ασχέτως αν στη σύλληψη βρήκαν μόνο χασίς), ενώ σε "επεισόδια στην πορεία" πρέπουν μόνο επαναλαμβανόμενες ρίψεις μολότοφ σαν να ήταν ρύζι σε γύφτικο γάμο. Ε, μωρέ πλάνα αρχείου είναι αλλά κάπως έτσι θα εκτυλίχθηκαν τα γεγονότα και αυτή τη φορά!

Γλυκάδια (τ.ο.): Για να μην κουραστεί ο κόσμος από τα πολλά "νέα πακέτα μέτρων", τα φονικά, τον σεισμό στη Λαπωνία και τους πολιτικούς, πρέπει λίγο να σπάσει η φάση και να γλυκαθείς. Εδώ έρχονται "τα γλυκάδια", ό,τι πρέπει για τους μικρούς μας φίλους αλλά και για όλη την οικογένεια. Αυτά περιέχουν βαφτίσια αναγνωρίσιμων, ζωάκια που χορεύουν ή αυνανίζονται, τις τελευταίες πικάντικες δηλώσεις της Χ.Ψ., μπόμπιρες να κάνουν αξιοθαύμαστα πράγματα, γέννηση δεκαπέντε κουταβιών χάσκι από αλανιάρα ξανθιά (εξηγείται επιστημονικά και στον άντρα της, μη μασάς) και λοιπά γλυκούλικα πλάνα που έκαναν "τον γύρο του κόσμου". Ό,τι πρέπει για να μην μείνεις με την πικρίλα στο στόμα, να θυμηθείς πως οι δημοσιογράφοι είναι και αυτοί άνθρωποι και να μας ξανάρθεις και αύριο για ακόμα μια δόση!

Ανέλιξη (τ.ο.): Υγρό όνειρο του κάθε δημοσιογράφου που θα αρχίσει από παιδί για τους καφέδες δίπλα στους "μεγάλους", θα περάσει σε εξωτερικό ρεπορτάζ, μετά στο δικό του δίλεπτο ένθετο στις ειδήσεις και τέλος θα γίνει το κεντρικό πρόσωπο του δελτίου. Το μεγαλείο φυσικά έρχεται όταν φτάσει σε επίπεδο ν' αφήσει πίσω του το κανάλι και ν' ανοίξει τη δικιά του εταιρεία ειδήσεων (ιντερνετική, για να συμβαδίζει με τα ήθη η εφημερίδα) έχοντας πλέον αποκτήσει "όνομα", "κύρος" αλλά πάνω από όλα "φαίνεσθαι" και "γνωριμίες" που του επιτρέπουν τη (φαινομενική) αυτονομία. Σε αυτό το επίπεδο πλέον "κόβει και ράβει" όντας ισχύ συγκρίσιμη με πολιτικούς και γνωστούς επιχειρηματίες, που αποτελούν τον κύκλο στον οποίο κινείται και ενίοτε, όταν τον συμφέρει, αλλά κυρίως "τον παίρνει" να βγει ατσαλάκωτος, τσακώνεται μαζί τους έτσι για έξτρα χρήμα, δόξα και εφέ!

Το Παιχνίδι Του Μικρού Ζαϊκλονιού για εκείνες τις βαρετές νύχτες

Μάζεψε παρέα και όρισε έναν να διαβάσει φωναχτά το παραπάνω κείμενο. Κάθε φορά που λέει μια δημοσιογραφική έκφραση, πιείτε όλοι από ένα σφηνάκι από το ποτό της επιλογής σας (μόνος περιορισμός να περιέχει τουλάχιστον 40% αλκοόλ). Εναλλακτικά, αντί για σφηνάκια μπορείτε να χρησιμοποιήσετε blotters (χαρτάκια) εμποτισμένα με LSD - στη δεύτερη περίπτωση πάμε για ολική αναμόρφωση "wetware" δίσκου με ανάπτυξη απέχθειας προς τη δημοσιογραφία. Σε περίπτωση που κάποιος στην παρέα αντέξει πέραν του πέμπτου σφηνακίου/τριπακίου χωρίς να ξεράσει, είναι πλήρως διαβρωμένος από τα δελτία ειδήσεων και η μόνη λύση έγκειται στο τρίπτυχο πριόνι - μαύρη σακούλα - διαφορετικοί σκουπιδοτενεκέδες.

Tο αυθεντικό άρθρο βρίσκεται ΕΔΩ