×

Προειδοποίηση

JUser: :_load: Αδυναμία φόρτωσης χρήστη με Α/Α (ID): 103

Ομοφυλοφιλία: Φυσικό φαινόμενο, διαστροφή της φύσης, ασθένεια ή κοινωνική επιλογή;

Ομοφυλοφιλία: Φυσικό φαινόμενο, διαστροφή της φύσης, ασθένεια ή κοινωνική επιλογή;

Η εμφάνιση της Conchita Wurst στον τελικό της Eurovision προκάλεσε πολλές αντιδράσεις αποκαλύπτοντας για άλλη μια φορά την έντονη ομοφοβία, αλλά και τις προκαταλήψεις που κυριαρχούν στην κοινωνία μας. Η αδυναμία ανεκτικότητας στο διαφορετικό δεν είναι βέβαια κάτι ασυνήθιστο γενικότερα πόσο μάλλον στην ελληνική κοινωνία. Μόλις πρόσφατα διάβαζα για το υψηλό ποσοστό (>60%) αντισημιτισμού στη χώρα μας, ενώ όσοι είναι άθεοι ή  αγνωστικιστές, έχουν ζήσει και με το παραπάνω αυτή την αδυναμία ανεκτικότητας του διαφορετικού, του κοινωνικά «μη αποδεκτού».

Οι επιστήμονες όμως οφείλουν να είναι ορθολογιστές και να παραθέτουν μη υποκειμενικά την επιστημονική τους γνώμη, ειδικά όταν παρατηρούν ότι οι προκαταλήψεις, ο σκοταδισμός και η ημιμάθεια κυριαρχούν. Στόχος λοιπόν αυτού του άρθρου και της σειράς άρθρων που θα ακολουθήσουν σχετικά με το σεξουαλικό προσανατολισμό, είναι να αναδείξουν τη βιολογική-επιστημονική βάση της ομοφυλοφιλίας και να εξηγήσουν όσο πιο απλά γίνεται γιατί οι ομοφυλόφιλοι/αμφίφυλοι πρέπει να έχουν τα ίδια δικαιώματα (πολιτικά, κοινωνικά, ανθρώπινα κτλ.) με τους ετεροφυλόφιλους.

Αρχικά, είναι απαραίτητο να αντιληφθούμε τη διαφορά του φυσικού (natural) από το φυσιολογικό (normal). Ως φυσικό λοιπόν καθορίζεται το οτιδήποτε υπάρχει στη φύση ή προέρχεται από  αυτήν και δεν προκαλείται ή δημιουργείται από τον άνθρωπο. Ως φυσιολογικό ορίζεται οτιδήποτε βρίσκεται μεταξύ των ορίων που έχουν τεθεί σύμφωνα με ένα πρότυπο: το σύνηθες, το αναμενόμενο, το τυπικό. Συγκεκριμένα λοιπόν η ομοφυλοφιλία, αν συναντάται στη φύση, και μάλιστα συχνά, είναι ένα φυσικό φαινόμενο, είτε είναι απόκλιση από το φυσιολογικό για κάποιο είδος, είτε είναι φυσιολογικό για κάποιο άλλο. Όταν μάλιστα το πρότυπο με το οποίο συγκρίνουμε κάποιον ή κάτι, για να εξάγουμε το συμπέρασμα αν είναι φυσιολογικό ή όχι, έχει καθοριστεί με υποκειμενικά κριτήρια (π.χ. κοινωνική αποδοχή, ηθική, αισθητική κτλ.), τότε είναι σαφές ότι το φυσιολογικό είναι μια δυναμική κατάσταση και μπορεί να αλλάζει κατά περίπτωση.

Η ομοφυλοφιλία στη φύση είναι άφθονη, όπως μπορεί να διαπιστώσει ένα παρατηρητής ή από την επιστημονική βιβλιογραφία. Σε μια έκθεση του Νορβηγικού μουσείου Φυσικής Ιστορίας του Πανεπιστημίου του Όσλο, αναφέρεται ότι ομοφυλοφιλική συμπεριφορά έχει παρατηρηθεί σε περίπου 1500 είδη ζώων. Για παράδειγμα, τα αρσενικά λιοντάρια κάνουν συχνά σεξ με άλλα αρσενικά, ακόμη και με τα αδέρφια τους, προκειμένου να ισχυροποιήσουν τους δεσμούς τους και να δείξουν την αφοσίωσή τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ομοφυλοφιλικών σχέσεων βρίσκουμε και στους χιμπατζήδες Bonobo, οι οποίοι δεν κάνουν κανένα διαχωρισμό φύλου, όταν θέλουν να ικανοποιήσουν τις σεξουαλικές τους ορέξεις. Εξάλλου, η σεξουαλική επαφή για το είδος αυτό έχει τεράστια κοινωνική σημασία, αφού στην ουσία παίζει πολλαπλό ρόλο στις μεταξύ τους σχέσεις (από χαιρετισμό μέχρι τσακωμό και συμφιλίωση).

O Peter Boeckman, ακαδημαϊκός σύμβουλος στην παραπάνω έκθεση, στην ουσία καταλήγει ότι η ομοφυλοφιλία κάθε άλλο παρά ασυνήθιστη είναι στο ζωικό βασίλειο. Από τα δελφίνια, τους πιθήκους και τις φάλαινες ως τα καβούρια και τα σκουλήκια, η ομοφυλοφιλία σε ένα είδος μπορεί να συναντάται είτε σπάνια, είτε σε κάποιο στάδιο της ζωής του, είτε και σε ολόκληρη τη ζωή τους. Υπάρχουν ακόμη και σε ζώα, κυρίως πουλιά, που ζουν μια εντελώς ομοφυλόφιλη ζωή, όπως π.χ. κάποιες χήνες και πάπιες ή ένα μεγάλο ποσοστό από ένα είδος γλάρων (black-headed gulls). Θα έλεγε κανείς ότι τα είδη στα οποία δεν έχει παρατηρηθεί ποτέ ομοφυλοφιλία είναι πολύ λίγα, χώρια που ένα μέρος των ζωικών ειδών είναι ερμαφρόδιτο. Οι περισσότεροι Πλατυέλμινθες, μερικά Υδρόζωα και δακτυλιοσκώληκες, όλα τα θυσανόποδα καρκινοειδή και τα πνευμονοφόρα γαστερόποδα (βλέπε σαλιγκάρια), διάφορα είδη εχινόδερμων, 21 οικογένειες ψαριών, ακόμη και κάποια έντομα, συμπληρώνουν μια σχετικά μεγάλη λίστα ερμαφρόδιτων οργανισμών, όπου βέβαια βρίσκεται και πολλά φυτά. Αν μάλιστα προχωρήσουμε και σε άλλους κατώτερους οργανισμούς, διαπιστώνουμε και διαφορετικούς τρόπους αναπαραγωγής, όμως σημασία έχει εδώ να παρατηρήσουμε την ομοφυλοφιλία, που προϋποθέτει την ύπαρξη φύλου και γι αυτό το λόγο δεν προσθέτει κάτι στα παραπάνω μια τέτοια ανασκόπηση.

Κλείνοντας το πρώτο μέρος αυτού του άρθρου, θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι η ομοφυλοφιλία στη φύση αν και παρατηρείται ιδιαίτερα συχνά, δεν έχει μελετηθεί επαρκώς λόγω των κοινωνικών ταμπού. Ο άνθρωπος-ερευνητής εγκλωβισμένος στην «ηθική» του δεν αντιλαμβάνεται πώς το ηθικό και το αναμενόμενο γι αυτόν δεν ενδιαφέρει τη Φύση.

Η ομοφυλοφιλία είναι ένας σεξουαλικός προσανατολισμός που απαντάται συχνά στη φύση, δεν είναι αποτέλεσμα ανθρώπινης παρέμβασης και όπως θα δούμε στη συνέχεια έχει και παρελθόν, ίσως όσο και η ετεροφυλοφιλία. Ακόμη όμως και αν δεχτούμε με βάση τα παραπάνω την ομοφυλοφιλία ως ένα συχνό φυσικό φαινόμενο, που απαντάται ακόμη και φυσιολογικά σε κάποια είδη, μπορούμε να το δεχτούμε και ως ένα φυσικό φαινόμενο και για τον άνθρωπο; Και αν ναι είναι μια απόκλιση από τη φύση, μια ανωμαλία της φύσης ή ακόμη και μια ασθένεια που πρέπει να καταπολεμηθεί ή είναι κάτι το φυσιολογικό; Αυτά τα ερωτήματα θα αναλυθούν στο επόμενο άρθρο.