"Ο Hjalmar Schacht ήταν ο άνθρωπος των οικονομικών του Χίτλερ. Σύμφωνα με τη Wikipedia , ο Schacht: "έγινε υποστηρικτής του Αδόλφου Χίτλερ και του Ναζιστικού Κόμματος, και υπηρέτησε στην κυβέρνηση του Χίτλερ ως πρόεδρος της Reichsbank και Υπουργός Οικονομικών. Ως εκ τούτου, o Schacht έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην εφαρμογή των πολιτικών του Χίτλερ. "
Όλοι γνωρίζουμε τι συνέβη με τον Χίτλερ. Αλλά τι συνέβη με τον Schacht;
Στις 9 Ιούν, 1947 ο Henry Hazlitt έγραψε στο Newsweek : "Ο Ναζισμός νικήθηκε στον πόλεμο. Ο Hjalmar Schacht είναι στη φυλακή."
Ο Χίτλερ ήταν νεκρός, και o οικονομικός του "μάγος" στη φυλακή.
Αλλά τι θα γινόταν με τις οικονομικές πρακτικές που οι δύο θα εφάρμοζαν από κοινού; Τι τους συνέβη;
Ο Hazlitt συνεχίζει:
"Αλλά ο Schacht και οι επιζώντες σύντροφοι του θα πρέπει να αισθάνονται μια παρηγοριά, μια δικαίωση. Πρακτικά η ιδεολογία του Schacht έχει κατακτήσει την Ευρώπη. Το σύστημα ελέγχου των τιμών, του ελέγχου μισθών, του ελέγχου κέρδους, του ελέγχου τόκων, του συναλλαγματικού ελέγχου, ο έλεγχος του εξωτερικού εμπορίου, των μεριδίων διμερών συμβάσεων, οι προτεραιότητες, οι χορηγήσεις, οι ποσοστώσεις με ειδική άδεια που απαιτούνται όλο και περισσότερο, και με τον τεράστιο πληθωρισμό κρυμμένο με την βοήθεια όλων αυτών των ανωτέρω μηχανισμών - έχουμε ξεκάθαρα την επικράτηση των ιδεών του Schacht. Και αυτό είναι το οικονομικό σύστημα που σχεδόν κάθε χώρα στην Ευρώπη έχει πλέον υιοθετήσει."
Έτσι, αποδεικνύεται πως οι ιδέες δεν πεθαίνουν, ούτε περιορίζονται σε ένα κελί. Κάθε μία από αυτές τις ιδέες, αγκαλιάστηκαν, όχι μόνο από την Ευρώπη, αλλά και από τις ΗΠΑ εξίσου.
Η εξωτερική πολιτική και οι φιλοδοξίες του Χίτλερ μπορεί να ηττήθηκαν στον πόλεμο. Ωστόσο, το ίδιο δεν συνέβη και με την οικονομική του πολιτική . Οι ιδέες του αγκαλιάστηκαν και εφαρμόστηκαν από τους νικητές του πολέμου.
Περισσότερο από κάθε άλλο σύστημα ιδεών, ο φασισμός θα πρέπει να είναι το νούμερο 1 στην Libertarian λίστα προτεραιότητας, ώστε αυτός να απομυθοποιηθεί και να αντιμετωπιστεί. Οι κυβερνητικές ελίτ γνωρίζουν πολύ καλά ότι δεν θα μπορούσαν να διατηρήσουν ισχύ στο πλαίσιο ενός κομμουνιστικού συστήματος. Ωστόσο, πιστεύουν ότι ο φασισμός αποτελεί το "χρυσό δισκοπότηρο" τους.
Τι είναι ο φασισμός;
Ο Lew Rockwell εξηγεί:
Ο φασισμός είναι ένα σύστημα διακυβέρνησης όπου ο ιδιωτικός τομέας μετατρέπεται σε καρτέλ, ο κεντρικός σχεδιασμός καθορίζει την οικονομία και επιδοτεί την παραγωγή, ενισχύει το αστυνομικό κράτος, αρνείται τα θεμελιώδη δικαιώματα και τις ελευθερίες των ατόμων, και καθιστά το κράτος ως τον απόλυτο κυρίαρχο στην κοινωνία.
Μήπως αυτό ακούγεται σαν την Αμερική σήμερα; Χρειάζεται να το ρωτήσω κιόλας;
Συμμετέχουμε όλοι στον αγώνα κατά του φασισμού. Οπλιστείτε διανοητικά και διαλεκτικά. Διαθέτετε τα εργαλεία; Αν όχι αποκτήστε τα.
Μετάφραση - Επιμέλεια: Eυθύμης Μαραμής
