Τα βήματα για το ικρίωμα είναι πολλά αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ φρόντισε να τα διανύσει γρήγορα. Άρχισε να τα ανεβαίνει το 2010 που τότε δημαγωγώντας μέχρι αηδίας υπέθαλπε το άγριο κίνημα ανομίας και θράσους της Κερατέας, ακολούθησε την ιδία τακτική και στην υπόθεση των μεταλλείων χρυσού στης Σκουριές (εδώ να μην ξεχάσουμε να αναφέρουμε την γεμάτη έπαρση στάση του Αλέξη Τσίπρα εναντίον των εργαζομένων στα μεταλλεία που ήθελαν απλώς και μόνον να του μιλήσουν).
Συνεχίστηκε το ανέβασμα προς την κρεμάλα με τις συγκεντρώσεις των αγανακτισμένων, που κατέδειξαν και έδωσαν φωνή στην εθνική μας παρακμή που κρυβόταν πίσω από την οικονομική ευημερία της μεταπολίτευσης. Αυτές οι συγκεντρώσεις του 2011 αποτέλεσαν την μεγαλύτερη δεξαμενή ψηφοφόρων για την Χ.Α. και τον ΣΥΡΙΖΑ.
Παράλληλα ο λαϊκισμός μεγάλωνε και κορυφωνόταν μέσα στα χρόνια 2012-2014. Έχουμε δει και ακούσει εξωφρενικά και επικίνδυνα πράγματα από τα στόματα των στελεχών της Κουμουνδούρου που μπορεί να κολακεύουν τους πολλούς αλλά και τους υποβιβάζουν νοητικά. Και κάπως έτσι με τον ασύδοτο, θλιβερό, αλαζονικό, τριτοκοσμικό και ανόητο λαϊκισμό του Α. Τσίπρα και του κόμματος «σαλάτα» στο όποιο προεδρεύει φτάσαμε στο σήμερα όπου όλοι αυτοί που δημαγωγούσαν με χυδαιότητα τώρα με το 24% (που δίνουν οι δημοσκοπήσεις) έχουν φορέσει το φράκο του Καραγκιόζη πολιτευόμενου και μας ποτίζουν με παραμύθια και γελοία ανέκδοτα του τύπου «θα βαράω τα νταούλια και τους ζουρνάδες και οι αγορές θα χορεύουν πεντοζάλη». Όλη αυτή η κατάσταση λοιπόν διαμόρφωσε και διαμορφώνει τον τέλειο πολιτικό αυτόχειρα που τώρα με τις επικίνδυνες και απαράδεκτες πολιτικάντικες κινήσεις των Βενιζέλου-Σαμαρά ανεβαίνει με βήμα ταχύ και με έπαρση ακροβάτη τα σκαλιά προς το ικρίωμα και τον πολιτικό θάνατο.
Και όλα αυτά γιατί ο λαϊκισμός είναι τόσο αηδιαστική πρακτική που μόνον με τον διάολο (που του πουλάει κάποιος την ψυχή του, του κάνει όλα τα κέφια και μετά τον καίει αιώνια στην κόλαση) μπορεί να παρομοιαστεί. Για αυτό η πιθανή νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές που έρχονται δεν θα είναι τίποτα άλλο από το πέρασμα της θηλιάς στον λαιμό του και το ότι θα επακολουθήσει θα είναι το άνοιγμα της καταπακτής και ο πολιτικός θάνατος.
Την ίδια ώρα ο Ελληνικός λαός ετοιμάζεται να ζήσει και αυτός μια νέα τραγωδία που κανείς δεν δύναται να προβλέψει το τι θα συμβεί και τι διάρκεια θα έχει. Πάντως ένα είναι σίγουρο ότι όταν τελειώσει αυτή η νέα εθνική τραγωδία θα μας αφήσει με δύο πολιτικούς (Σαμαρά-Βενιζέλο) χαντακωμένους από τα λάθη και τις δολοπλοκίες τους, με έναν πολιτικό αυτόχειρα(τον ΣΥΡΙΖΑ), με έναν νεκρό (την Ελληνική οικονομία) και με μόνον θριαμβευτή τον λαϊκισμό και την δημαγωγία.
