Η επική απάντηση της Λεόντιον στο Θεόφραστο

Να λοιπόν που μάθαμε ότι τον σεβαστό Λυκειάρχη απασχολεί σοβαρά ο γάμος!  Τόσο που αποφάσισε να εκθέσει τους προβληματισμούς του κλούβιου μυαλού του σε περισπούδαστο σύγγραμμα, για να σύρει των γυναικών τα εξ ’αμάξης και να καταλήξει στο σοφό συμπέρασμα ο γελοίος, ότι στους άνδρες δεν συμφέρει ο γάμος σε καμιά περίπτωση.

Γι αυτό και  αποφάσισα φίλοι μου δημόσια και με παρρησία να υπερασπιστώ την τιμή των γυναικών της Αθήνας, αλλά και όλης της Ελλάδας ξεμπροστιάζοντας τον μισογύνη και   καταρρίπτοντας ένα προς ένα όλα του τα σαθρά επιχειρήματά.

Αν στους άνδρες δεν συμφέρει μια φορά ο γάμος στις γυναίκες δεν συμφέρει χίλιες! Γιατί σ’αυτήν την κοινωνία που την φτιάξαν σαν τα μούτρα τους, αυτοί έχουν πάντα το πάνω χέρι. Και κατ’ αρχήν στα κορίτσια δεν δίνουν καν την στοιχειώδη μόρφωση! Μας θέλουν τούβλα για να μας χειρίζονται κατά πως γουστάρουν. Αυτοί μπορούν να διαλέξουν σύζυγο όποια τους γυαλίσει ή όποια έχει προίκα, εμάς όμως πρέπει να μας διαλέξει σύζυγο ο γεροξεκούτης ο πατέρας μας ή το βλαμμένο ο αδελφός μας κατά πως βολεύει στα συμφέροντά τους, χεστήκανε για το τι θέλουμε εμείς ή ποιόν ποθεί η ψυχούλα μας, και έχουν την απαίτηση να του καθόμαστε όποτε γουστάρει, να του κάνουμε παιδιά και να τον υπηρετούμε αγόγγυστα, να φροντίζουμε το βιός του και να τα φέρνουμε βόλτα στα οικονομικά του σπιτιού  με όσα ευαρεστηθεί ο τσιφούτης να μας δώσει. Τώρα πως γίνεται εμείς οι αμόρφωτες να τα καταφέρνουμε μια χαρά  στην διαχείριση του σπιτιού και αυτοί οι μορφωμένοι να τα κάνουν μια ζωή μαντάρα με τα οικονομικά της πόλης αποτελεί μυστήριο!

Ούτε από το σπίτι μπορούμε να ξεμυτίσουμε μην τύχει και μας δει η γειτονιά και μας πουν πουτάνες! Μεγάλη προσβολή για την υπόληψη του αφέντη που θέλει το κούτελό του καθαρό και την φωλιά του λερωμένη! Λες και μέσα στο σπίτι αν μας γυρίσει το μυαλό δεν μπορούμε να μπάσουμε όποιο γκομενάκι μας γυαλίσει και να μην πάρει ο κόπανος χαμπάρι! Να σαν την Κλεονίκη του Ευθύδημου ένα πράμα, που έβαλε την δούλα της στην πόρτα να κόβει χαρτάκια με σειρά προτεραιότητας! Και καλά κάνει το κορίτσι δηλαδή! Άσε τον μαλάκα τον γεροξεκούτη σου λέει, δεν πηδάει που δεν πηδάει, άστον να ξημεροβραδιάζεται στην Στοά με εκείνον τον μαυρoκαλιασμένο τον ψευτοφιλόσοφο τον Ζήνωνα, η μοίρα του τόχε άλλωστε να είναι κερατάς!

Αλλά είμαστε λέει ο αχαΐρευτος και πολυέξοδες! Εμείς που αρκούμαστε μόνο στα βασικά! Όλο τον χρόνο είμαστε κλεισμένες στο σπίτι! Και το σπίτι θέλει και αυτό το κάτι τις του για να είναι ζεστό και φιλόξενο, να χαίρεσαι να περνάς τις ώρες σου μέσα του. Και τα επιπλάκια του θέλει και την κουρτινούλα του και τα μπιμπελό του, όχι μόνο την φωτογραφία του μαλάκα με το σόι του στον τοίχο να σου γυρίζει τ’ άντερα.  Τις γιορτές περιμένουμε και εμείς οι καημένες για να χαρούμε, να δούμε λίγο κόσμο, κανένα γκομενάκι καινούργιο βρε αδελφέ! Ε! να μην έχεις ένα καινούργιο φορεματάκι, μια καινούργια γοβίτσα ένα βιζόν γιακά να βγεις στην Πασαρέλα; Άλλωστε κάθε γιορτή θέλει και τα δικά της! Καμμιά τουαλετίτσα για τα θεσμοφόρια ,πιο casual ντύσιμο για τα Ανθεστήρια, τζινάκι και farmer look για τα μεγάλα Διονύσια, Trekking εξοπλισμός για τα Παναθήναια!  Τι να κάνουμε Γυναίκες είμαστε! Αν δεν είμαστε περιποιημένες αυτά τα Ζαβά οι άντρες, δεν θα παίρνουν τα μάτια τους από τις Εταίρες που άλλωστε είναι και η δουλειά τους να είναι πουτάνες!

Αλλά ούτε και πολιτικά δικαιώματα έχουμε λές και δεν είμαστε άνθρωποι εμείς, ούτε την περιουσία μας μπορούμε να κάνουμε κουμάντο, αλλά πρέπει πάντα να έχουμε  έναν ρεμπεσκέ πάνω από το κεφάλι μας να κανονίζει τις υποθέσεις μας, λες και μάς δεν μας κόφτει! Να εκεί είναι που ζηλεύω εκείνες τις σφιχτοκώλες τις Σπαρτιάτισσες με τα στητά βυζιά που μπορούν να κυκλοφορούν και να γυμνάζονται ελεύθερα, αλλά δεν βαριέσαι και εκεί το πανηγύρι κρατάει μέχρι τον γάμο. Μετά τα ίδια και χειρότερα. Αυτός κοιμάται στο στρατόπεδο και αυτή με την φωτογραφία του! Σεξ μετά την εκστρατεία αν γυρίσει ζωντανός και αν δεν έχει χάσει το πουλί του στην μάχη.

 Αμ το άλλο που το πας! Που μπορεί να έρθει ο κάθε νταγλαράς στον άνδρα σου και να του πει:

• Δικέ μου η γυναίκα σου
• Τί η γυναίκα μου;
• Δικέ μου πολύ την εγουστάρω έτσι τσουποτή που είναι και λέω -αν δεν έχεις αντίρρηση –να της κάνω κανα δυό τρία παιδιά!
• Άντε με την ευχή μου και φύλαξέ μου ένα κανελλί με βούλες!

Πολιτισμένα πράγματα! Πολύ προχώ οι τύποι και μπράβο τους! Όσο για τις γυναίκες τους, περιμένουν την επόμενη εκστρατεία να την βρούν μεταξύ τους ή να ξεφαντώσουν με τους είλωτες να τους κάνουν νταντέλες και άντε μετά να έχουν οι μαύροι το κουράγιο να εξεγερθούν!

Αλλά ο Σοφός άνδρας έχει και πρόβλημα με την κρεββατομουρμούρα! Και που θα σε πετύχω εγώ ρε κύριε να σου πω τα παράπονά μου; Όλη μέρα κοπροσκυλιάζεις άλλοτε στην Αγορά με τ’ άλλα ρεμάλια φιλοσοφώντας δήθεν περί του νοήματος της ζωής και άλλοτε στην Εκκλησία του Δήμου χάνεις τον καιρό σου ακούγοντας μαζί με τ’ άλλα πρόβατα κενές ρητορείες λες και σείς παίρνετε πια τις αποφάσεις για την πόλη. Και τα περισσότερα βράδια μπεκροπίνετε στα συμπόσια και οργιάζετε με αυλητρίδες παλλακίδες και εταίρες και σε ξεφορτώνουν οι υπηρέτες στο σπίτι το πρωί λάσπη παλιοβρωμιάρη.

Και ναι κύριε έχω πολλά παράπονα γιατί έμαθες να με υποτιμάς και σημασία να μην μου δίνεις! Και όποιο θηλυκό περάσει από μπροστά σου το καρφώνεις με τα μάτια σου ξελιγωμένε μπερμπάντη! Σε μεγαλύτερη υπόληψη έχεις τις Εταίρες από την γυναίκα σου. Και όλο και κάποιο δώρο θα κάνεις σε κάποια εταίρα. Για την μητέρα των παιδιών σου που φροντίζει εσένα και το βιός σου ούτε ένα ευχαριστώ άθλιε!

Όσο για το σεξ άστο καλύτερα! Εδώ διψάει το σπίτι μας εμείς ποτίζουμε τις ξένες γλάστρες! Άσε και που όταν γίνεται κάτι συνήθως μου την πέφτεις μεθυσμένος σαν το ζώο  για να σου φύγουν οι κάψες, ιδίως αν δεν σου κάθισε η μικρή που έβαλες στο μάτι – χέστηκες για μένα – και όταν τελειώσεις μου γυρνάς την πλάτη και ροχαλίζεις σαν κάπρος! Και όταν εγώ έχω ορέξεις και τρίβομαι πάνω σου σαν ξαναμμένη γάτα, εσύ το παίζεις Βούδας  – ξαναχέστηκες για μένα! Και τ’ ακούω κιόλας από πάνω, γιατί διακόπτω τον διαλογισμό του Σοφού!

Αλλά έχεις και την απαίτηση μετά απ’ όλα αυτά να σε περιποιούμαι στην αρρώστια σου! Κακό ψόφο κοπρόσκυλο να πας να σε περιποιηθούν οι πουτάνες! Αλλά θέλεις και την εκτίμηση των παιδιών σου! Τι θράσος αλήθεια! Τα είδες να μεγαλώνουν; Ασχολήθηκες ποτέ με τα προβλήματά τους ρε ρεμάλι! Τί παραπονιέσαι λοιπόν που παρακαλάνε να τα κακαρώσεις να σε κληρονομήσουν;

Αλλά εγώ προσωπικά φίλοι μου δεν θα’ντεχα μια τέτοια ζωή! Γι’ αυτό και προτίμησα την ζωή της Εταίρας. Τουλάχιστον έτσι εγώ έχω το πάνω χέρι, διαλέγω εγώ ποιους θάχω συντρόφους έχω την ελευθερία μου και την ευκαιρία να συναναστρέφομαι όποιους θέλω χωρίς να φοβάμαι τον κάθε ρουφιάνο! Άλλωστε οι άνδρες τελικά πράγματι εκτιμούν  περισσότερο τις Εταίρες παρά τις συζύγους τους. Πάρτε παράδειγμα την Ασπασία την Μηλήσια και την Λαίδα!

Το μουνί σέρνει καράβι λένε στην Κόρινθο. Αλλά το μουνί της Ασπασίας έσυρε ολόκληρο Αθηναϊκό στόλο σε βοήθεια των Μηλήσιων  όταν αυτοί πλακώθηκαν με τους Σαμίους τότε που έλυνε και έδενε ο Περικλής! Ο οποίος Περικλής πάντρεψε την γυναίκα του και μητέρα των παιδιών του την Τηλεμνήστη δεύτερο χέρι με κάποιο κορόιδο και την προίκισε κιόλας για να συζήσει με την Ασπασία! Αυτό θα πει ακομπλεξάριστος άνθρωπος!

Αμ η άλλη η Λαίδα που έπαιζε στα δάχτυλα δύο κοτζάμ φιλοσόφους τον Διογένη και τον Αρίστιππο και άφηνε τον Δημοσθένη τον διάσημο ρήτορα να λιώνει απ΄τον καημό του για τα κάλλη της; Να μην αναφέρω την ακατανόμαστη που οργιάζει στον Παρθενώνα με εκείνο το ρεμάλι τον Δημήτριο!

Αλλά εγώ στάθηκα πιο τυχερή απ’ όλες αυτές!  Γιατί ένα γκομενάκι που το γούσταρα την είδε Επικούρειος και έτσι ακολουθώντας τον βρέθηκα στον Κήπο και άλλαξε η ζωή μου από την μια μέρα στην άλλη! Πρώτη φορά ένοιωσα πως είναι να σε σέβονται πραγματικά και να σου φέρονται σαν ίσος προς ίσο. Και εκείνον τον Παππού τον μπαρμα-Επίκουρο τον πέρασα στην αρχή για κομμάτι πειραγμένο όταν τον άκουσα να λέει «να φέρεσαι έτσι στην γυναίκα σου ώστε να σε σέβεται και να μην σε φοβάται γιατί δεν την πήρες για υπηρέτρια αλλά για σύντροφο της ζωής σου»! και άλλα τέτοια εξωγήινα! Αλλά να δεις που το εννοούσε! Και έτσι έμεινα μαζί τους και έμαθα να ξεχωρίζω το χρήσιμο από το άχρηστο, το πραγματικό από τα φούμαρα. Να χαίρομαι αυτά που έχω και να μην ποθώ αυτά που δεν έχω.  Και έμαθα να μην φοβάμαι τα φαντάσματα. Έμαθα ότι η φιλία είναι η βάση κάθε ανθρώπινης σχέσης και βρήκα την στοργή και την τρυφερότητα δίπλα στον γλυκό μου Μητρόδωρο που είμαστε πλέον αχώριστο ζευγάρι! Και άσε τον μίζερο τον Θεόφραστο να ψάχνει άσχημη γυναίκα για να μην του τα φορέσει! Τέτοια μυαλά πάν ασορτί με τα κέρατα. Γιατί κερατάς γίνεσαι δεν γεννιέσαι. Τουλάχιστον τα ελάφια είναι όμορφα!

***

Δημήτρης Άλτας 

(δείτε και το κείμενο του Θεόφραστου σ΄ ελευθεριάζουσα απόδοση ΕΔΩ)