Με μεγάλη θεωρώ καθυστέρηση, έγινε και πάλι επίκαιρο στην Ελλάδα το θέμα του σύμφωνου συμβίωσης, μετά την καταδίκη της χώρας μας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, για την μη συμπερίληψη των ομόφυλων ζευγαριών και τις νέες προσφυγές που ετοιμάζονται, λόγω της άρνησης της πολιτείας να ενσωματώσει την οδηγία αυτή.
Μέσα στην όλη συζήτηση γύρω από το θέμα, υπάρχουν και οι φωνές μέσα και έξω από την lgbt κοινότητα που - δικαίως - πολλές φορές λένε πράγματα, όπως "πήξαμε πια με το σύμφωνο", "δεν θέλουμε όλες να νυμφευτούμε και να κάνουμε οικογένεια", "δεν θέλουμε γάμους και παιδιά, δεν θέλουμε να γίνουμε οι γονείς μας".
Έτσι όπως το βλέπω εγώ ως γκέι και μέλος της κοινωνίας των πολιτών που υποστηρίζει αυτή την προσπάθεια, απαιτώ την ισότητα στο σύμφωνο συμβίωσης και στον πολιτικό γάμο δεν σημαίνει πως αυτό που ζητάω είναι να γίνω ένα κακέκτυπο της "παραδοσιακής οικογένειας", αντιγράφοντας τα ετεροκανονικά πρότυπα, αν και όσες/όσοι αυτό θέλουν, είναι δικαίωμα τους και σεβαστό. Εγώ δεν θέλω, ούτε να βάλω νυφικό, ούτε κοστούμι, ούτε τελετές με παρανυφάκια και συγγενείς που θα εύχονται βίον ανθόσπαρτο.
Το ζητούμενο, για μένα, δεν είναι εκεί.
Είναι κατ'αρχήν να μην αντιμετωπίζομαι ως πολίτης δεύτερης κατηγορίας και να έχω ίσα δικαιώματα. Εφόσον υπάρχει ως επιλογή, οφείλω να την έχω κι εγώ αφού ζούμε σε μια δημοκρατική - υποτίθεται - χώρα, όπου όλες και όλοι είμαστε ίσοι (λέμε τώρα).
Είναι να μπορώ να το απορρίψω αν δεν μου κάνει, επειδή το επέλεξα εγώ και όχι επειδή δεν μου δόθηκε ποτέ η επιλογή.
Είναι να το κάνω με τους δικούς μου όρους, με τον δικό μου τρόπο και όχι να έτσι όπως μου έμαθαν ότι πρέπει να είναι.
Και τέλος, υποστηρίζω και ζητάω το σύμφωνο/γάμο, δεν σημαίνει ότι δεν υποστηρίζω με το ίδιο σθένος και το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση του σώματος, του σεξ και εκτός "παραδοσιακών" μονογαμικών σχέσεων, το ψωνιστήρι, την μη μονογαμία και οτιδήποτε γίνεται με συναίνεση μεταξύ δύο η περισσότερων ενηλίκων.
Δεν ζητάω λοιπόν να γίνω ίδιος με εσένα για να με αναγνωρίσεις και να με σεβαστείς. Ζητάω το δικαίωμα να είμαι διαφορετικός, αλλά ίσος.
Δεν θέλω ένα γάμο, μια οικογένεια έτσι όπως την έχει ορίσει η κοινωνία, έτσι όπως την έκαναν οι γονείς μου.
Θέλω να παντρευτώ σαν πούστης.
