Ποιος Ρουβάς, ποιός Ζαγοράκης, ποια Στικούδη και ποιός Διαμαντίδης. Η σύγχρονη Ελλάδα έχει έναν και μόνο έναν superstar. Τον πάνσοφο Γέροντα Παΐσιο.
Πραγματικά αυτό που έχει γίνει τη τελευταία 10ετεία δεν εχει προηγούμενο. Περιοδικά, εφημερίδες, βιβλία, αφιερώματα, DVD... παντού μοστράρει πρώτη μούρη ο Παΐσιο (χωρις "ς" πια γιατί σαν τσελέμπριτι πρέπει να το αλλάξει και σε κάτι πιο γκλαμουράτο).
Τι είπε ο Γέροντας; Τι προέβλεψε; Προέβλεψε; Τι είναι, μέντιουμ; Τι προφήτεψε θα λέμε. Γιατί ότι είπε αν δεν έχει γίνει, θα γίνει. Κάποτε. Μάλλον.
Λοιπόν γέροντα; Τι θα γίνει με τους Τούρκους; Τι θα γίνει με το "ξανθό" γένος; Τι να κάνουμε για να πάμε στον παράδεισο (οχι Αμαρουσίου, τον άλλο); Πώς προσεύχεται ο σωστός Χριστιανός; Πόσα τρισεκατομμύρια χρόνια θα καίγονται στη Κόλαση οι άθεοι; Πόθεν κλάνει το μπαρμπούνι, Γέροντα; Τι να κάνουμε για να μη κόβει η μπεσαμέλ στο παστίτσιο; Αυτά και άλλα πολλά είναι ερωτήματα στα οποία απλοί καθημερινοί άνθρωποι μέχρι πρόσφατα έβρισκαν απαντήσεις μέσα από τις περίπου 15 μυθικομμύρια μαρτυρίες πιστών, που είχαν την χαρά και ευλογία να γνωρίσουν από κοντά το γκανιάν του Αγίου Όρους και βρήκαν το χρόνο να τις μοιραστούν με τους υπόλοιπους ευσεβείς χριστιανούς. Με το αζημίωτο φυσικά.
Μιάς και αναφέραμε παστίτσιο λοιπόν... φτάνουμε στο ανθρωπόμορφο (βασικά μακαρονόμορφο) τέρας που τόλμησε να προσβάλλει και να γελοιοποιήσει τον πάνσοφο Γέροντα. 10 μήνες ΜΟΝΟ έφαγε ο δημιουργός της βλάσφημης σελίδας, που ούτε ιερό είχε ούτε όσιο. Εξαιρετικά χαμηλή ποινή αν θέλετε τη γνώμη μου, σε μία χώρα της οποίας το ίδιο το Σύνταγμα ξεκινάει με αφιέρωση σε Μπαμπά, Κανακάρη και Ιερό Πτηνό, δηλαδή την αγία τριάδα της ορθοδοξίας μας!
Η ποινή είναι πραγματικά σκάνδαλο. Χάθηκαν οι βουρδουλιές; Χάθηκε το κόψιμο χεριού να θυμηθούμε τις παλιές καλές εποχές του Βυζαντίου και της Βασιλεύουσας; Τι 10 μήνες; Με τέτοιες χαλαρές ποινές γινόμαστε ο περίγελος των ευσεβών χωρών. Χώρες όπως το Ίραν, η Σαουδική Αραβία και το Αφγανιστάν από καιρό μας έχουν πάρει στο ψιλό. Εκείνοι γνωρίζουν πώς να προστατέψουν τη πίστη τους βλέπεις, ενώ εδώ υπάρχει ασυδοσία.
Τέλος πάντων. Ας δώκω τόπο στην οργή κι ας επιστρέψω όμως στον ένα και μοναδικό. Το πιό λαμπρό αστέρι. Τον Λιονέλ Μέσσι της ορθοδοξίας μας. Τον Άραγκορν των ηθών. Τον Γέροντα τον Παΐσιο. Κι ας αναλύσουμε γιατί σήμερα είναι τόσο ψηλά στις καρδιές και τις προτιμήσεις μας.
Κατ’ αρχάς ο Γέροντας ήτο χαρισματικός. Εκεί που άλλοι κλατάραν αυτός συνέχιζε. Τι να πρωτοπιάσω. Κόκκορα θέτε; Σαύρες; Φίδια; Με όλα έπιανε κουβέντα στον ευλογημένο τόπο που βρισκόταν. Αγγλικά, γαλλικά δεν ήξερε, αλλά με τον κόκορα για το τι πίτουρα θέλει και με τη σαύρα για το βαθύτατο ερώτημα, αν υπάρχει θεός, μια χαρά συνεννοείτο.
Κατα δεύτερον έδινε πολλές και χρήσιμες συμβουλές. Νηστεία προσευχή και πίστη ήταν σε ημερήσια διάταξη. Στο σύγχρονο κόσμο ειλικρινά δε μπορώ να σκεφτώ κάτι καλύτερο για να πάει κανείς μπροστά.
Τρίτον, είχε ενός άλλου είδους ευφυία. Και μόνο το γεγονός οτι τα παράτησε όλα και πήγε να απομονωθεί στο Άγιο Όρος δίνοντας όρκο αγαμίας για να μιλάει με τη πανίδα, δείχνει αν μη τι άλλο ένα άλλο επίπεδο. Όποιο κι αν είναι αυτό.
Και τέταρτο και κυριότερο, οι τρομερές προφητείες του. Ποτέ κάποιος στην ιστορία δεν έχει πέσει τόσο έξω σε προβλέψεις όσο ο Γέροντας ο Παΐσιο. Να ζούσα λιγο να δω την Τουρκία να καταστρέφεται, έλεγε και λίγο μετά το θάνατο του η Τουρκία πέρασε ίσως τη πιό ανθηρή οικονομικά περίοδο. Οι Ρώσοι θα μας σώσουν όπου να 'ναι προέβλεπε και αφού περάσαν κάμποσα χρόνια με τον μέθυσο Γέλτσιν, τελικά μπήκε ο έρωτας του Λιακόπουλου, που ούτε την Κύπρο δε βοήθησε, όπως περιμέναν πολλοί Παΐσικοί, στα πρόσφατα γεγονότα. Για να μη πούμε για πόλεμο. Που όλο τον έβλεπε να έρχεται και 20 χρόνια μετά το θανατό του δεν έχει ανοίξει ρουθούνι.
Και αυτό είναι που δείχνει πόσο χαρισματικός ήταν. Έφτιαξε δηλαδή ένα κοινό τόσο φανατικό, που όπως λέμε κι εμείς οι φανατικοί οπαδοί μικρομεσαίων σκακιστικών ομάδων, "όσο τους πληγώνει (με τις αποτυχημένες προβλέψεις), τόσο τους πορώνει". Πραγματικά ανεπανάληπτος. Κάθε επανεμφάνιση του (γιατί ο θάνατος δεν είναι αρκετός να σταματήσει ένα Παΐσιο από το να εμφανίζεται με νέες προφητείες και με προτροπές για συλλογή λαδιού και αλευριού) συνοδεύεται και από μία νέα πρόβλεψη, που αρχικά σπέρνει τον πανικό (αφού όλα τα σημάδια "ταιριάζουν") και καταλήγει σε φιάσκο. Όπου φιάσκο όμως, σημαίνει μεν αποτυχία πρόβλεψης, αλλά και +10% στον όγκο των ακολούθων του!
Αύτος λοιπόν ήταν και είναι και γι αυτά και άλλα πολλά τον αγαπάμε. Αυτός; Όπως τον περιέγραψα; Όχι, όχι και πάλι όχι. Ούτε καν κατάφερα να περάσω ξυστά από τη προσωπικότητα αυτού του ανθρώπου. Αν κάποιος θέλει πραγματικά να μάθει ποιός ήταν τότε το καλύτερο που έχει να κάνει είναι να διαβάσει τα λεγόμενα και τις συμβουλές του Paisio (στο μεταξύ το άλλαξα και σε λατινικούς. Γιατι τόση γκλαμουρια του ταιριάζει και άλλη τόση) τα οποία κυκλοφορούν... παντού φυσικα, δε περιμένατε εμένα να σας το πω. Μόνο δώρο με το Μίκυ Μάους δεν τον δώσανε. ΚΑΙ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ ΝΑ ΕΚΔΙΔΕΤΑΙ ΤΟ ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ! Έτσι; Τυχαίο; Να τα βλέπουμε αυτά λίγο. Ο Paisio δε συγχωρεί.
Και αφού διαβάσει λοιπόν, αν αυτά που έλεγε ο γέροντας του φανουν ανοησίες που δε θα λέγε ούτε σχιζοφρενής στο τελευταίο στάδιο με τετραπλό εγκεφαλικό ανεύρυσμα, τότε ας συνεχίσει τη πορεία του ώς αμαρτωλός προς τη Κόλαση, όπου σίγουρα θα βρίσκεται πρώτο καζάνι πίστα στη καλύτερη. Αν όμως διαβάσατε Paisio και σας άρεσε... και σαν ευσεβείς χριστιανοι βρήκατε ηθική και διορατικότητα μέσα στα γραπτά του, τότε σας καλώ, ειλικρινά σας καλώ να πάτε και να κλειστείτε στο πρώτο μοναστήρι που θα βρείτε. Αδέλφια μου! Έσεις είστε που θα κληρονομήσετε τη βασιλεία των ουρανών! Μη χαλάτε άσκοπα τον χρόνο σας ζώντας με τους απίστους μια κοσμική ζωή γεμάτη αμαρτίες. Πηγαίνετε να δείξετε πόσο πιστοί είστε κάνοντας την υπέρτατη θυσία, κάνοντας χαρούμενους και το Θεό (που χαϊδευτικά το χει κάνει "Τεό", αλλά αυτό είναι γι' άλλο θέμα) και τον ίδιο τον Γέροντα. Στο καλό! Κι εγώ για 'κει είμαι μόλις τελειώσω μια δουλίτσα, να σας βρώ και με δάκρυα στα μάτια να τραγουδήσουμε "Ωσαννά", όπως το λέει ο Γαϊτάνος!
+ΕΥΛΟΓΗΣΟΝ+
