Κορίτσια όμορφα και γλυκά. Με τα λουλουδάτα τους φορεματάκια, με ροζ κραγιόν και με τακουνάκια. Τόσο γλυκά, σαν ζάχαρη. Τόσο εύθραυστα. Αυτή είναι η άποψη της ελληνικής (και όχι μόνο) κοινωνίας μας σχεδόν πάντα όταν βλέπει μια γυναίκα. Πόσο μάλλον όταν αυτή η γυναίκα αναδεικνύει την θηλυκότητα όπως αυτή ορίζεται από τα στερεότυπα και από τα social media.
Ζούμε ανάμεσα σας. Είμαστε εμείς τα γλυκά κορίτσια, τα “καλά” κορίτσια και ήρθε η ώρα να μιλήσουμε. Εμείς λοιπόν οι ευαίσθητες και οι εύθραυστες έχουμε πολλά να σας πούμε.
Ίσως και να μη μας αρέσει να ακολουθήσουμε το δικό σας μονοπάτι. Ίσως να μην είμαστε γεννημένες για να ζήσουμε και να θρέψουμε το μοντέλο της πατριαρχίας που κυριαρχεί στην κοινωνία μας. Ίσως είμαστε εύθραυστες μέχρι να σπάσουμε γιατί μετά γινόμαστε επικίνδυνες. Ίσως δεν έχουμε γεννηθεί για να ζούμε στη σκιά κάποιου. Μπορεί να περνάμε πολλές ώρες διαβάζοντας αυτά που μας αρέσουν και να θέλουμε να γυρίσουμε τον κόσμο για να γεμίσει το μυαλό μας εικόνες. Είμαστε κυρίαρχες του χώρου, του χρόνου και της ζωής μας και δεν κρίνουμε κανέναν. Και ναι αυτό είναι το όνειρο μας, να απολαύσουμε την ζωή μας όπως εμάς μας αρέσει με ανθρώπους που με πολύ σκέψη και αγάπη επιλέγουμε.
Γιατί ξέρετε δεν ψάχνουμε έναν σωτήρα για να καλύψει τη μοναξιά μας και να μας λύσει τα προβλήματα. Γιατί δεν έχουμε ανάγκη να κάνουμε ότι και η μαμά μας γιατί ίσως η μαμά μας μεγάλωσε με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορούμε να ονειρευόμαστε ελεύθερα.
Μπορούμε να αγαπάμε, να φροντίζουμε και να περιποιούμαστε τους ανθρώπους μας όποτε το αισθανόμαστε χωρίς να σημαίνει ότι είμαστε τα καλά κορίτσια. Μπορούμε να αγαπάμε τα παιδιά χωρίς να σημαίνει ότι χτυπάει το βιολογικό μας ρολόι. Μπορούμε να εργαζόμαστε σκληρά για την δική μας προσωπική ευχαρίστηση. Μπορούμε να ερωτευόμαστε χωρίς να στοχεύουμε στην “αποκατάσταση” μας. Τους ανθρώπους δίπλα μας δεν τους επιλέγουμε γιατί τους έχουμε ανάγκη ή κενά αλλά γιατί πραγματικά τους θέλουμε.
Φοράμε το κραγιόν μας και κλείνουμε το μάτι στον καθρέφτη μας γιατί αρέσουμε σε εμάς. Δεν περιμένουμε το κοπλιμέντο κανενός και την καλή κουβέντα κανενός για να αισθανθούμε όμορφα.Γιατί η χρυσόσκονη στα μάτια μας μπορεί να κρύβει πολύ καλά τους μαύρους κύκλους από το κλάμα του προηγούμενου βραδιού. Πασπαλίζουμε λοιπόν τα δάκρυα μας με χρυσόσκονη και χαμογελάμε αφήνοντας πίσω όποιον μας αδικεί.
Γιατί μας αδικούν όταν θεωρούν ότι η μόνη κατάληξη μιας γυναίκας είναι να τεκνοποιήσει, να παντρευτεί, να αποκατασταθεί. Γιατί μπορεί και να θέλουμε αλλά μπορεί και να μη θέλουμε, μπορεί να μην είμαστε σίγουρες, μπορεί και να είμαστε και όχι για εμάς ο χρόνος δεν μετράει αντίστροφα. Ο χρόνος είναι φίλος μας για να γεμίσουμε τη ζωή μας όμορφες εικόνες και να ανακαλύπτουμε τον εαυτό μας κάθε μέρα.
Καλό είναι λοιπόν πριν προδιαγράψουμε το μέλλον και την ιστορία μιας γυναίκας εκεί έξω να την ακούσουμε. Πως μπορούμε κόβουμε τα φτερά σε μια νέα γυναίκα γεμάτη όνειρα, ευτυχισμένη, ικανοποιημένη που αγαπά τόσο τον εαυτό της; Είμαστε νέες, σκεπτόμενες ανεξάρτητες γυναίκες που έχουμε απόλυτο έλεγχο της ζωής μας και των επιλογών μας και δεν θα απολογηθούμε σε κανέναν.
Για όλες τις γυναίκες εκεί έξω που θέλουν να ζήσουν ελεύθερες και ευτυχισμένες και θέλουν να είναι όχι μόνο οι πρωταγωνίστριες της ταινίας της ζωής τους αλλά και οι σεναριογράφοι.
Ας σταματήσουμε επιτέλους να κατακρίνουμε τις γυναίκες ότι και να κάνουν, ότι και να πουν ότι και να φορέσουν. Ας σταματήσουμε να τις αδικούμε με το να χαρακτηρίζουμε και να περιορίζουμε τις επιλογές τους.
Θα κλείσω με το “You don’t own me…” Ένα τραγούδι της Lesley Gore απο το 1963.
Δεν σας ανήκουμε. Δεν ανήκουν σε εσάς τα όνειρα μας και η ζωή μας.
“ And don't tell me what to do… Don’t tell me what to say …”
Σταματήστε πια να μας λέτε τι να πούμε και τι να κάνουμε.
“I'm young and I love to be young
I'm free and I love to be free
To live my life the way I want
To say and do whatever I please”
Είμαστε νέες, νιώθουμε νέες γιατί δεν σκοτώσαμε ποτέ το παιδί που έχουμε μέσα μας. Είμαστε ελεύθερες και μας αρέσει και θα ζήσουμε την ζωή μας όπως ακριβώς θέλουμε. Θα υποστηρίξουμε και θα πασπαλίσουμε τις επιλογές μας με χρυσόσκονη και το αγαπημένο μας άρωμα, θα φορέσουμε το κραγιόν μας και θα συνεχίσουμε τον δρόμο μας όσο οι υπόλοιποι ακούν τα τακουνάκια μας. Δεν θα ρωτήσουμε κανέναν και δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν να μας αδικήσει για τις επιλογές μας.
Είναι δικές μας, τις αγαπάμε, τις στηρίζουμε και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε. Είμαστε ερωτευμένες με τη ζωή μας και τους ανθρώπους που είναι μέρος αυτής και δεν θα απολογηθούμε σε κανέναν αν είμαστε διαφορετικές…
