Κάθε στιγμή, συνειδητά ή ασυνείδητα, για θέματα μικρά (τι θα βάλω σήμερα) ή θέματα μεγάλα (πώς θα ζήσω), καλούμαστε να πάρουμε αποφάσεις.

Για τον πονοκέφαλο μετά από γερές οινοποσίες μπορούμε να κατηγορήσουμε την υψηλή μας ευφυΐα... Τουλάχιστον αυτό υπαινίσσονται έρευνες που λένε ούτε λίγο ούτε πολύ πως οι πιο έξυπνοι άνθρωποι πίνουν περισσότερο αλκοόλ. Σύμφωνα με το Savanna-IQ Interaction Hypothesis και τον εξελικτικό ψυχολόγο Satoshi Kanazawa, οι συχνοί χρήστες του αλκοόλ προσαρμόζονται εξελικτικά.

Αν οδηγείς ποδήλατο, σίγουρα έχεις εκνευριστεί ακούγοντας ένα ή περισσότερα από τα παρακάτω κλισέ. Αν όχι, πιθανότατα έχεις βοηθήσει στη διάδοσή τους. «Το ποδήλατο έχει μπει για τα καλά στη ζωή μας» – κι αυτό κλισέ είναι πλέον, αλλά τουλάχιστον είναι αλήθεια. Οι ποδηλάτες στους ελληνικούς δρόμους αυξάνονται μέρα με τη μέρα, όμως η κοινωνία δυσκολεύεται να προσαρμοστεί.

Κάθε φορά που ακούτε μια κριτική, μαθαίνετε περισσότερα για το χαρακτήρα του κρίνοντος παρά για το ποιόν του κρινόμενου. Οι αρνητικές κρίσεις συσχετίζονται σχεδόν νομοτελειακά με τη νευρωσική προσωπικότητα αυτού που τις εκφέρει.

Ένας απέριττος πέτρινος τάφος με ένα ξύλινο σταυρό και μια επιγραφή είναι ότι υπάρχει πάνω στον Προμαχώνα Μαρτινένγκο. Στη επιγραφή γράφει: « Δεν φοβάμαι τίποτα. Δεν ελπίζω τίποτα. Είμαι λέφτερος » Από τότε έχουν περάσει 56 χρόνια ...σαν σήμερα.

Με την έξαρση του διαδικτύου αλλά και της μοναξιάς, όλο και περισσότεροι άνθρωποι αναζητούν έναν ή μία σύντροφο μέσω internet. Ας δούμε τι λένε οι αριθμοί για τη χώρα μας.

Όταν εκείνος με τον οποίο σχετιζόμαστε στενά, ο βασικότερος ή ένας από τους βασικότερους συνομιλητές μας, αποφασίζει να κόψει κάθε επικοινωνία μαζί μας και, μάλιστα, χωρίς να μας ενημερώσει για τους λόγους που τον οδήγησαν σε αυτή την απόφαση, συνήθως τίποτα καλό δεν προμηνύεται και τίποτα καλό δεν μπορεί να σημαίνει.

Η ανάγκη της αλλαγής γίνεται επιτακτική όταν μια σχέση μετατρέπεται σε πηγή αρνητικής ενέργειας και αγανάκτησης, κι όταν οι προσπάθειές μας να βελτιώσουμε την κατάσταση δε φέρνουν κανένα απολύτως αποτέλεσμα. Αυτές ακριβώς οι αδιέξοδες σχέσεις, που συνήθως είναι ή "υπερβολικά έντονες" ή "υπερβολικά απόμακρες" ή και τα δυο, αποκλείουν την ανάπτυξη αληθινού δεσμού.

Όλοι μας είμαστε απόγονοι «τεμαχισμένων» ανθρώπων (δηλαδή γονέων που μεγάλωσαν μέσα από μια διαστρεβλωμένη έννοια αγάπης από τους δικούς τους γονείς).

Άραγε το κυνήγι της ευτυχίας οδηγεί στην ευτυχία; Παρακάτω παρουσιάζεται ένας οδηγός ναυτιλωμένων προς την δυστυχία. Πρόκειται για ένα εγχειρίδιο με τεχνικές ώστε ο καθένας μας να μπορεί να δημιουργεί την δυστυχία του μόνος του ή και παρέα με άλλους.

Ο άνθρωπος που έχει διαφωτιστεί από την επικούρεια φιλοσοφία θα αποπειραθεί να κάνει τις επιλογές εκείνες που θα τον οδηγήσουν στην ηδονή ή όπως την ευχαρίστηση συναίσθημα οικείο και συμβατό με τη φύση του, ενώ από την άλλη θα αποφύγει όποια κατάσταση μπορεί να του προκαλέσει πόνο.

Και βαράει όπου γουστάρει! Συνεπώς, ο Γιάννης θέλει τη Μαρία, που τα έφτιαξε με τον Μπάμπη, επειδή δεν μπορούσε να ξεπεράσει τον Μήτσο που γουστάρει την Σοφία, η οποία όμως περιμένει τον Βαγγέλη, να βγει από μια καιρό τώρα τελειωμένη σχέση του με τη Δήμητρα.