Η στυγνή δολοφονία των δύο νεαρών μελών της Χρυσής Αυγής συντάραξε την κοινή γνώμη και λειτούργησε -ευτυχώς- αφυπνιστικά για το πολιτικό σύστημα, το οποίο για πρώτη φορά στο σύνολό του καταδίκασε με τόση έμφαση το συμβάν, αντιλαμβανόμενο ότι τα πολιτικά παιχνίδια γύρω από τη βία έχουν ενίοτε τραγικά αποτελέσματα.
Όπως ήταν αναμενόμενο βέβαια, η οργάνωση του Μιχαλολιάκου πέρα από τα υποκριτικά δάκρυα για τον χαμό δύο νέων ανθρώπων προσπάθησε να εκμεταλλευτεί πολιτικά το τραγικό περιστατικό, επιχειρώντας να αντλήσει μικροκομματικά οφέλη κι ελπίζοντας ότι θα ξεπλυθεί στα μάτια της κοινής γνώμης παρουσιαζόμενη ως θύμα. Νομίζω ότι αυτό θα πρέπει να συνυπολογιστεί στην κρίση του κόσμου που την ψήφισε.
Το κρίσιμο ερώτημα εν προκειμένω είναι έαν πράγματι έχει ελπίδες να το επιτύχει. Κατά την προσωπική μου εκτίμηση και σε αντίθεση με τις ανησυχίες που εκφράζουν αρκετοί, το συμβάν αυτό δεν πρόκειται να ωφελήσει καθόλου πολιτικά την Χρυσή Αυγή. Τουναντίον, στη συντριπτική πλειοψηφία τής κοινής γνώμης θα υπάρξει η αίσθηση ότι πρόκειται για έναν χώρο που είναι στο στόχαστρο τρομοκρατικών επιθέσεων (είτε της άκρας αριστεράς, είτε κυκλωμάτων της νύχτας) και ότι η ενασχόληση μαζί του, ακόμα και στο επίπεδο του απλού μέλους μπορεί να σημαίνει κίνδυνο ζωής.
Η επίθεση αυτή θα αποδυναμώσει ακόμα περισσότερο τον ήδη αποδυναμωμένο (μετά τις συλλήψεις βουλευτών της) ακτιβιστικό βραχίονα της οργάνωσης, ο οποίος αποτελούσε για σημαντική μερίδα των ψηφοφόρων της θέλγητρο που συνέβαλε στη μυθοποίησή της. Αν μετά τις συλλήψεις βουλευτών έβρισκαν μετά βίας 100-200 ανθρώπους για να κάνουν συγκεντρώσεις, τώρα δεν θα βρίσκουν ούτε αυτούς.
Τα περιθώρια της Χρυσής Αυγής να απαντήσει με το ίδιο νόμισμα, ώστε να ανοίξει ένας κύκλος αίματος είναι περίπου μηδαμινά. Απέναντί της έχει ανθρώπους που κινούνται στο σκοτάδι με μεγάλη ελευθερία κινήσεων, ενώ η ίδια είναι στο φως, είναι στη βουλή, με τη βασική ηγετική ομάδα της στον Κορυδαλλό και πολλά σημαίνοντα στελέχη της υπό τον έλεγχο της δικαιοσύνης, της ΕΥΠ, της Αντιτρομοκρατικής, των ΜΜΕ.
Το κλίμα που δημιουργείται εκτιμώ ότι θα ωφελήσει αρκετά τη ΝΔ. Θα της επιτρέψει να πάρει τον ρόλο του διαιτητή των άκρων και θα καταστήσει την πολιτική "νόμος και τάξη" εξαιρετικά ευμενή στα αυτιά των "νοικοκυραίων".
Από την άλλη πλευρά η Αριστερά είναι βέβαιο ότι θα πιεστεί. Ο ΣΥΡΙΖΑ ήδη έκανε το πρώτο βήμα απόλυτης καταδίκης της βίας χωρίς αστερίσκους με την ανακοίνωση του. Εάν υπό την πίεση των γεγονότων και της κυβέρνησης αναγκαστεί να αποβάλει τα "ναι μεν, αλλά" γενικώς από τον πολιτικό του λόγο θα αντιμετωπίσει εσωτερικά προβλήματα "ταύτισης με το αστικό μπλοκ" κλπ., σαν αυτά που είδαμε στην περίπτωση της διακοπής χρηματοδότησης της Χρυσής Αυγής.
Όπως και να 'χει οφείλουμε επιτέλους ως κοινωνία να φανούμε ωριμότεροι από την πολιτική μας ηγεσία. Η βία δεν θα αντιμετωπιστεί απλώς με πολιτικές καταδίκες. Θα αντιμετωπιστεί όταν απορριφθεί και αποβληθεί τελεσίδικα και αξιακά από το κοινωνικό σώμα. Σε αυτή την προσπάθεια οφείλουμε όλοι να είμαστε παρόντες.
