×

Προειδοποίηση

JUser: :_load: Αδυναμία φόρτωσης χρήστη με Α/Α (ID): 67

Υπάλληλος η αφεντιά σου

Υπάλληλος η αφεντιά σου

Το τελευταίο διάστημα είναι συνήθης η φράση, αυτός είναι υπάλληλος ή υπαλληλίσκος κάποιου άλλου. Έτσι υπάλληλος θεωρείται ο Τόμσεν του Δ.Ν,Τ, υπάλληλος ένας πρωθυπουργός των δανειστών ή διεθνών οργανισμών, υπάλληλος ένας υπουργός στα συμφέροντα μιας πολυεθνικής, υπάλληλος ένας δημοσιογράφος σε εφημερίδα ενός μεγαλοεκδότη.

Προφανώς αυτή η επίκληση γίνεται για να υποβαθμίσει τον ρόλο ενός πολιτικού, ενός δημοσιογράφου, ενός τεχνοκράτη, αφού όλοι αυτοί σύμφωνα με την κριτική αυτή είναι πουλημένοι ή στην καλύτερη περίπτωση απλά υλοποιούν αποφάσεις άλλων. Όμως αυτή η λογική που εκφράζεται για όσους θεωρούνται συστημικοί, άτομα με διαφορετική άποψη, πηγάζει από μια ελιτίστικη άποψη που έχει ο Έλληνας για κάποιον που προσφέρει τις υπηρεσίες του σε κάποιον άλλον.

Ποτέ δεν συμβιβάστηκε με την ιδέα να είναι υπάλληλος, ποτέ δεν σεβάστηκε την εργατική νομοθεσία(για αυτό γίνεται πάρτυ στην παραοικονομία) και τους εργαζομένους, αλλά θεωρεί από dnaικό γονίδιο, ότι αυτός είναι το αφετιντικό, ο εργοδότης, που αποφασίζει, που είναι το κέντρο του κόσμου. Για αυτό και αυτή η αποστροφή σε όσους θεωρεί ότι δεν συνάδουν με τις δικές του απόψεις. Όλοι είναι υπάλληλοι για αυτόν.

Το γεγονός βέβαια ότι ο Τόμσεν είναι υψηλόβαθμο στέλεχος του Δ.Ν.Τ που αξιολογείται από 180 κράτη-μέλη δεν σημαίνει ότι είναι ένας υπαλληλος απλά των δανειστών, το γεγονός ότι ένας πρωθυπουργός είναι εκλεγμένος από τον λαό και αναλαμβάνει να διαπραγματευετεί από μειονεκτική θέση με τους διεθνείς οργανισμούς, δεν σημαίνει ότι είναι υπάλληλος αυτών των οργανισμών, το γεγονός ότι ένα δημοσιογράφος καλύπτει ένα ρεπορτάζ για λογαριασμό μιας εφημερίδας, δεν σημαίνει ότι είναι τσάτσος, όλα αυτά φαίνεται ότι δεν απασχολούν και πολύ εκείνον που έχει σκοπό να σαρώσει όλους τους υπαλλήλους που θεωρεί ότι δεν εκπροσωπούν τα συμφέροντά του.

Εκείνος όμως είναι ο αφέντης, ο άρχων που παρατυπεί, παρανομεί και δεν συνομιλεί με υπαλλήλους. Που δεν θα εφαρμόσει ούτε τον αντικαπνιστικό νόμο, γιατι νόμος είναι το δικό του δίκιο, το δίκιο του αφέντη. Που είδωλό του έχει τον επιχειρηματία του ίντερντ καφε, του νυχτερινού κέντρου, του εισοδηματία που εισπράττει χωρί να δουλεύει.Που απεχθάνεται τον Μήτσο του Λαζόπουλου που είναι ο κλασικός μικροαστός φοβισμένος υπάλληλος, γιατί δείχνει τον εαυτό του.

Από αυτή την κατηγορία πολιτών λοιπόν προτιμότερος είναι ο υπάλληλος Τόμσεν ή ένας καλοπληρωμένος δημοσιογράφος που εργάζεται ως υπάλληλος μεγάλης εκδοτικής επιχείρησης.