Με μια σύντομη ανακοίνωσή του, ο βουλευτής της Χρυσής Αυγής, στο Νομό Λαρίσσης, κ. Χρυσοβαλάντης Αλεξόπουλος, ανεκοίνωσε την αποχώρησή του από το εν λόγω κόμμα. Δήλωσε, μάλιστα, ότι, ασφαλώς δεν εγνώριζε τα εγκλήματα, που διεπράχθησαν από στελέχη του κόμματος αυτού.
Φυσικά, μόνο θυμηδία προκαλεί η όψιμη αποστασιοποίηση του κ. Αλεξόπουλου, όταν ήταν τοις πάσι γνωστό, ότι από ιδρύσεώς της η Χ.Α. δεν απέκρυψε την ιδεολογική της συγγένεια με το ναζισμό και τα συμπαρομαρτούντα του καθώς και ότι εδώ και δύο, περίπου, χρόνια, τα στελέχη της, αποθρασυμένα από την είσοδό της στη Βουλή και την εκτίναξη, κάποια εποχή, των ποσοστών της σε διψήφια νούμερα, είχαν επανειλημμένως επιτεθεί σε μετανάστες, καλλιτέχνες, αντιεξουσιαστές, αριστερούς, ομοφυλοφίλους και γενικά σε όσους δεν ταίριαζαν με την κοσμοθεωρία της και παράλληλα εξέφραζαν ανοικτά την περιφρόνησή τους στο πολίτευμα της χώρας.
Απαιτούνταν μεγάλες δόσεις κοινωνικού αυτισμού και θράσους, για να δηλώσει κανείς, ότι δεν εγνώριζε τις πεποιθήσεις και τη δράση του συγκεκριμένου κόμματος, το οποίο δεν ήταν απλά ένα, ακόμα, εθνικιστικό μόρφωμα αλλά υμνούσε απροκάλυπτα το ναζισμό και ακολουθούσε τις διδαχές του στο ακέραιο, μη διστάζοντας στο παρελθόν να υμνήσει τα «λουλούδια» που σταδιοδρόμησαν στο NSDAP.
Ωστόσο, η σχολιαζομένη ενέργεια του κ. Αλεξόπουλου αποκαλύπτει και κάτι, ακόμα. Πίσω από τις φόρμες παραλλαγής, το αγριεμένο και τάχαμου αγέρωχο ύφος, τους τραμπουκισμούς και τις εν γένει απειλές προς όσους η Χ.Α. θεωρούσε εχθρούς της, το μίσος για τη δημοκρατία και τις κατακτήσεις της, τα παχιά λόγια περί εθνικής ανεξαρτησίας και ενδόξων προγόνων και τις φανφάρες περί καθαρών χεριών και ξεβρωμίσματος του τόπου κρύβεται μια ομάδα ανθρώπων ελάχιστων διατεθειμένων να υπερασπιστούν τις ιδέες τους στα δύσκολα.
Κανένα μα κανένα εκ των συλληφθέντων ή έστω ερωτηθέντων από δημοσιογράφους και πολίτες στελεχών της δεν έχει παραδεχθεί τις σχέσεις του με το ναζισμό και όλα επικαλούνται την άγνοιά τους για όσα πρεσβεύει πραγματικά η Χ.Α. Όλα τους δηλώνουν διαπρυσίως, ότι δν εγνώριζαν το πραγματικό πρόσωπο του κόμματος αυτού καθώς και ότι εντάχθηκαν σε αυτό, για να υπερασπιστούν την πατρίδα και το έθνος απέναντι στο σάπιο κατεστημένο και τους εχθρούς της χώρας, ως εάν η Χ.Α. να κατείχε το μονοπώλιο της προστασίας αυτών των εννοιών.
Κάποιοι, μάλιστα, δήλωσαν και αριστεροί, που η ανάγκη του έσπρωξε στη Χ.Α. Και προφανώς θόλωσε και την κρίση τους και δεν ήξεραν ούτε είδαν τα πογκρόμ σε βάρος μεταναστών ή τους ναζιστικούς χαιρετισμούς στελεχών του κόμματος ή τα on camera χαστούκια του γνωστού και πολυπροβεβλημένου ανδροπρεπούς σε μια γυναίκα βουλευτίνα.
Αν προκύπτει κάτι θετικό από τη δραστηριότητα της Δικαιοσύνης, αυτό δεν είναι τόσο η τελική έκβαση της δικαστικής έρευνας για τη Χ.Α. όσο ότι οι μπρατσωμένοι θιασώτες της βίας απεδείχθησαν θρασύδειλοι νταήδες, ικανοί να πουλούν φούμαρα περί εθνικών ιδεωδών στους ομοϊδεάτες τους και αγριάδα σε γυναίκες, αλλοδαπούς, ομοφυλοφίλους, αριστερούς και καλλιτέχνες αλλά δειλοί και ανειλικρινείς αντάμα και απρόθυμοι να υπερασπιστούν και αυτές, ακόμα, τις απεχθείς ιδέες τους. Και αυτό συνιστά μια πρώτη μεγάλη ήττα για ένα κόμμα, το οποίο βασιζόταν στον εκφοβισμό των τρίτων.
Υ.Γ. Θυμάμαι τα καταδικασθένα στελέχη της 17Ν ή άλλων οργανώσεων να δηλώνουν, κατά τις απολογίες τους, πιστοί στις ιδέες τους και να μη μετανοιώνουν για ό,τι διέπραξαν.
Προς αποφυγή παρεξηγήσεων, θεωρώ δείγμα κυνισμού την παραδοχή της σύστασης μιας εγκληματικής οργάνωσης και τη δράση της πολλώ δε μάλλον τον ιδεολογικό εξωραϊσμό της και η παραδοχή αυτή δεν μετατρέπει τον παραδεχόμενο σε υποδειγματικό άνθρωπο.
Δεν μπορώ, όμως, να μην προσέξω, ότι δεν σώζονται, μέχρι στιγμής, ανάλογα παραδείγματα παραδοχής από το χώρο της Χ.Α. παρά μόνο υπεκφυγές, δηλώσεις δήθεν άγνοιας και απέλπιδες προσπάθειες απόσεισης των ευθυνών.
Έτσι, για την ιστορία!
