Ένας γνωστός μου το 2006 έφερε με νόμιμη διαδικασία, με άδεια εργασίας οικιακής βοηθού, και με δικά του έξοδα, μια αλλοδαπή να του φυλάει τα παιδιά και να βοηθάει τη γυναίκα του στο σπίτι.
Αυτό το έκανε συνειδητά ώστε να μην προσλάβει παράνομη μετανάστρια δίνοντας τροφή στα δίκτυα trafficking ανθρώπων, και ώστε να μπορεί να την έχει ασφαλισμένη στο ΙΚΑ, ακόμα και αν του κόστιζε 30% παραπάνω από όσο να προσλάβει μια παράνομη αλλοδαπή.
Οι Ελληνίδες οικιακοί βοηθοί δεν εργάζονταν εσωτερικές τότε.
Την κράτησε 5 χρόνια και μετά όταν δεν τη χρειαζόταν γιατί η γυναίκα του έχασε τη δουλειά της, την απέλυσε νόμιμα με αποζημίωση. Η κοπέλα βρήκε αλλού δουλειά, και το 2013 επέστρεψε στην πατρίδα της, νόμιμα και με δικα της έξοδα.
Το 2006 είχε καταθέσει μια εγγυητική επιστολή στο υπουργείο εσωτερικών ύψους 550 ευρώ, της οποίας τα χρήματα έβαλε στο ταμείο παρακαταθηκών & δανείων.
Δυο χρόνια μετά, το 2008, οι φωστήρες έβγαλαν μια Κοινή Υπουργική Απόφαση, την 12311/2008, ΦΕΚ09-06-08 Τεύχος Β´, όπου 5-6 υπουργοί αποφάσισαν ότι αναδρομικά θα κρατούσαν τα 550 ευρώ του, ακόμα και αν η έν λόγω αλλοδαπή κυρία επέστρεφε στην πατρίδα της αυτοβούλως μόνη της, χωρίς να χρειαστεί να την απελάσει το ελληνικό κράτος.
Του έφαγαν 550 ευρώ, με Κοινή Υπουργική Απόφαση.
Τα λεφτά καρπώνονται στο Υπουργείο Εσωτερικών.
Εμπιστοσύνη, Ευνομία, Δίκαιο και άλλα παραμύθια της Χαλιμάς.
Μαγκιά;
Ακολουθήστε τον Άγη Βερούτη στο twitter: @Agissilaos
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
