Αν είναι η αγάπη αμαρτία, θα βγω να σε φιλήσω με ... λατρεία!

Αν είναι η αγάπη αμαρτία, θα βγω να σε φιλήσω με ... λατρεία!

#poustiRiots το ανάγνωσμα, πρόσχωμεν :
Δεν εντάχθηκα ποτέ σε συλλογικότητες, είναι έξω από την ιδιοσυγκρασία μου μιας και είμαι κάπως μονάχους μονάχους και ό,τι μαζικοποιημένο το αντιμετωπίζω με μια φυσική συστολή και δυσπιστία. Για τον ίδιο λόγο η συμμετοχή μου σε πορείες και πάσης φύσεως διαμαρτυρίες είναι μετρημένες στα δάκτυλα του ενός χεριού.

Δεν είμαι «επαναστάτρια», «αναρχική», «μπαχαλάκιας», «οργισμένη λεσβία», είμαι ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας, που ανταλλάσσετε  χαμογελαστά - πάντα-  μια καλημέρα στο ασανσέρ  ή στο περίπτερο, που δεν τον πιάνει το μάτι σου.   Η μεγαλύτερή μου παρέκκλιση, είναι κάποιες κλήσεις για παράνομη στάθμευση,  που είχα μαζέψει στα ξέφρενά μου νιάτα, όταν δεν είχα εμπεδώσει ακόμη πλήρως πως η καθημερινή μας συμπεριφορά συνιστά πολιτική πράξη, από το πώς περπατάω στον δρόμο, πετάω τα σκουπίδια μου, συμπεριφέρομαι στους συμπολίτες μου, συμμορφώνομαι στους νόμους.  Έπρεπε να διαβώ την τρίτη δεκαετία της ζωής μου, για να συνειδητοποιήσω τον τεράστιο αντίκτυπο των μικρών και καθημερινών, ότι αυτά  είναι που μας καθορίζουν ως πολιτικά όντα και  ως ανθρώπους. Και μέχρι πρότινος θεωρούσα ότι το να διάγεις μια ζωή συνεπή με τις ιδέες σου, αυτές για τις οποίες κατά καιρούς γράφω,  είναι αρκετό. Έκανα όμως λάθος, δεν είναι.

gaykiss1

Δεν είναι αρκετό, γιατί κατά κάποιον εντελώς παράδοξο και παράλογο τρόπο, πολιτεία- εκκλησία και κοινωνία, απαιτούν έναν μονόπλευρο σεβασμό. Εθελοτυφλούν αλαζονικά  στα πλέον αυτονόητα, ότι η θεμελιώδης προϋπόθεση για τον σεβασμό είναι η αμοιβαιότητα και ότι ο σεβασμός κερδίζεται, δεν αξιώνεται.  Πως είναι δυνατόν να σε σέβονται , όταν εσύ απλώς τους ανέχεσαι;  Η ανοχή, είναι ένα απόλυτα ελλειμματικό υποκατάστατο για τον σεβασμό, χώρια που στην χώρα μας, με τις πλείστες ομοφοβικές επιθέσεις και την απροκάλυπτη και ατιμώρητη ρητορική μίσους κατά των ΛΟΑΤ,  η οποία θεωρείται εντελως δεδομένη για όποιον έχει έναν άμβωνα ή ένα μικρόφωνο,  μάλλον δεν είναι και τόσο… ανεκτική.

Το να είσαι ορατός και το να διεκδικείς ισότιμα δικαιώματα, θεωρείται ασέβεια. Μπορείς να υπάρχεις, αλλά μόνο πίσω από τις κουρτίνες του σπιτιού σου, ή έστω ως καρικατούρα, ως ξεφωνημένη σε μεσημεριανάδικα, ως ο Φίφης στις ταινίες του Φίνου, για να σπάμε πλάκα και να σε δείχνουμε ως παράδειγμα στους γιούς μας προς αποφυγήν ή μπορείς να υπάρχεις ως λεσβία σε τσόντες, για να θρέφεις τις ανδρικές φαντασιώσεις. Ως συνειδητοποιημένος όμως πολίτης, που αξιώνει τα ίδια βασικά δικαιώματα , στην τιμή, την αξιοπρέπεια και την οικογένεια, που εγγυάται το Σύνταγμα σε όλους τους έτερο, μας χαλάς την μόστρα. Είσαι ασεβής.

Πού είναι λοιπόν ο αμοιβαίος σεβασμός, όταν καρνάβαλοι με ράσα σαν τον «άγιο» Πειραιώς, ασκούν ατιμώρητοι την πλέον επαίσχυντη ρητορική μίσους ; Θυμίζω τον ιστορικό πια χαρακτηρισμό του για τους γκέι ως «ηθικά απονευρωμένους, που έκαναν αξία ζωής τον σωλήνα αποβολής των περιττωμάτων» , την γραπτή του δήλωση πως οι γυναίκες και οι γκέι είναι μοχθηρές:  «ὁ ἀρρενοθήλυς κέκτηται τόν δυναμισμόν τοῦ ἄρρενος καί τήν μοχθηρία τοῦ θήλεως, δέν ἔχει οὐδεμία ἠθικήν ἀναστολήν καί οὐδέν μεταφυσικόν ἰδεῶδες» και  την περίφημη επιστολή του προς την Βασίλισσα της Αγγλίας,   όπου της ζητούσε να... αποστερήσει τον τίτλο του Ιππότη από τον Σερ Έλτον Τζών και το ιλαρότερο είναι πως η βασίλισσα του απάντησε! Πού είναι ο σεβασμός και οι αντιστάσεις του πολιτεύματός μας, ενάντια στον ολοκληρωτισμό και την καταστρατήγηση των στοιχειωδέστερων ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά και της ίδιας του της λειτουργίας, όταν επιτρέπει σε μια  μαυροντυμένη συντεχνία να παρακωλύει με μεσαιωνικές απειλές για αφορισμούς ακόμη και την συζήτηση (!) νομοσχεδίου, το οποίο θα επεκτείνει, ως οφείλει, το σύμφωνο συμβίωσης στα ομόφυλα ζεύγη και κανείς να μην αντιδρά;

Για αυτούς λοιπόν τους λόγους, συνοπτικά, μιας και  αυτή η συζήτηση δεν εξαντλείται σε 1000 λέξεις,  επέλεξα με απόλυτη συνείδηση να είμαι σήμερα στον Πειραιά στον καθαγιασμό των υδάτων μαζί με Γκέι, Λεσβίες, Αμφιφυλόφιλους, Τρανς και Queer και να φιληθώ δημόσια με μια φίλη την ώρα που έπεφτε ο σταυρός στο νερό. Όλα αυτά τα ζεστά και γλυκά φιλιά, τα αφιερώσαμε σε εσένα «άγιε» και στο λιγοστό σου ποίμνιο, που σε νομιμοποιεί ηθικά να εισβάλλεις στην ζωή μας, στην αξιοπρέπεια μας, στα δικαιώματά μας και είπαμε να σου ανταποδώσουμε την χάρη, να δεις και εσύ την γλύκα! Και ήταν όντως μια εξαιρετικά χαρούμενη και γλυκιά ατμόσφαιρα, μιας και αντί για μίσος , κατάρες και ύβρεις, «εισβάλλαμε» στα χωρικά σου ύδατα με το μόνο μέσον αντίστασης που διαθέτουμε, ένα φιλί , εκεί,  στο φως της μέρας με το ψιλόβροχο.

Και δεν ήταν η πρώτη φορά. Το 2010 ξαναφιληθήκαμε δημοσίως, όταν το ομοφοβικό ΕΣΡ, έβαλε πρόστιμο σε ελληνική σειρά , επειδή έδειξε ένα φιλί μεταξύ ανδρών. Και σίγουρα ΔΕΝ θα είναι η τελευταία φορά γιατί πλέον:  «Δεν κρυβόμαστε — Δε σωπαίνουμε— Δεν απολογούμαστε. Απαιτούμε ίσα δικαιώματα».

 ..φιλάκια! ;-)

 gaykiss3