Και μια γυναίκα που κρατούσε ένα μωρό στην αγκαλιά της είπε, Μίλησέ μας για τα Παιδιά.

Κι εκείνος είπε:

Τα παιδιά σας δεν είναι παιδιά σας.

(Ακόμα ένα τσιγάρο

που να βαστάει ωσότου ξεψυχήσουμε

δυο - τρία λεπτά ζωή

με στιγμές αλήθεια υπέροχες

αυλές όπου ακατανόητα μεγαλώσαμε

Έλα τώρα

δεν πα' να μην αρέσεις

το παν είναι η ρότα σου

κόντρα στην κοινωνία τούτη

Τις καλύτερες φωτογραφίες που σημάδεψαν το 2017 επιλέγει λίγο πριν την εκπνοή του έτους το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων (AFP).

Οι φωτορεπόρτερ του επέλεξαν εικόνες έντονων και χαρακτηριστικών στιγμών της χρονιάς, στις οποίες απεικονίζονται ηγέτες και πολίτες, τραγωδίες και καθημερινότητα και οι οποίες καθηλώνουν τον θεατή. Αυτές είναι δέκα από τις φωτογραφίες που επιλέξαμε από τη σελίδα του AFP στο Facebook.

«Στα 15 μου κυριεύτηκα από την επιθυμία να μελετήσω, στα 30 στάθηκα στα πόδια μου, στα 40 δεν είχα πια αμφιβολίες, στα 50 γνώριζα την Ουράνια εντολή, στα 60 το αυτί μου είχε ασκηθεί να την ακούει, στα 70 μπορούσα να ακολουθώ ό,τι επιθυμούσε η καρδιά μου χωρίς να παραβαίνω τους κανόνες.» -Κομφούκιος 6ος αι. π.Χ. (Ανάλεκτα 2,2).

Πέτρα, ψαλίδι, χαρτί: ένα παιχνίδι που εξασκεί τα μικρά παιδιά στη λήψη αποφάσεων

Η φράση του Νίτσε «Ότι δεν μας σκοτώνει μας κάνει δυνατότερους» μπορεί να ισχύει, αλλά μόνο υπό προϋποθέσεις. Συνήθως το τραύμα μας εξασθενεί, μας μπερδεύει, μας κλείνει τον δρόμο.

«Αυτό που δεν μας σκοτώνει», θα μπορούσε και να μας είχε σκοτώσει. Θα μπορούσε και να μας είχε τρελάνει. Σίγουρα μπορεί να μας καθηλώσει.

O απόλυτος έλεγχος πάνω σε ένα άλλο ανθρώπινο πλάσμα δεν είναι ούτε εφικτός ούτε επιθυμητός. Και είναι πάντα καταστροφικός.

Ένας από τους μεγαλύτερους μύθους που αφορούν την αγάπη θέλει δύο ανθρώπους που αγαπιούνται αληθινά να είναι συνέχεια μαζί, να ακολουθούν το ίδιο μονοπάτι, να έχουν τους ίδιους στόχους και τα ίδια ενδιαφέροντα, οι ζωές τους είναι αιώνια συνυφασμένες και η κάθε στιγμή του ενός μακριά από τον άλλο να μοιάζει με αιωνιότητα.

Όταν σκεπτόμαστε μια μητέρα και τα παιδιά της, μας έρχονται στο μυαλό εικόνες χαράς, αγάπης και στοργής. Όμως συχνά η καθημερινότητα πολλών μητέρων δεν τους επιτρέπει να βιώνουν την μητρότητα με αυτά τα συναισθήματα.

Μια μητέρα, μου με εξομολογήθηκε κάποτε: «Είναι αμαρτία που υπάρχουν φορές που νοσταλγώ τη ζωή μου χωρίς τα δυο μου παιδιά;» και συμπλήρωσε «είναι μέρες που θέλω να ανοίξω την πόρτα και απλά να εξαφανιστώ από όλους και από όλα. Όμως το πώς νιώθω για την οικογένεια μου δεν μου επιτρέπει να το κάνω, και έτσι περνάνε αυτές οι δύσκολες μέρες».

Σε πολλές περιπτώσεις το εξώφυλλο ενός άλμπουμ είναι κάτι πολύ παραπάνω από ένα απλό εξώφυλλο. Είναι ένα εμπνευσμένο έργο τέχνης και αδιαμφισβήτητα τα καλύτερα εξώφυλλα δίσκων όλων των εποχών δεν μπορούν περιοριστούν σε μια μόνο λίστα.

Παράλληλα και ενώ δεν θα ήταν δυνατό να συμφωνήσουμε όλοι με την τελική επιλογή, εμείς επιλέγουμε να σας παρουσιάσουμε την τελική πρώτη δεκάδα (από τα 50 συνολικά) των καλύτερων εξωφύλλων, σύμφωνα με το Billboard.

Δεν παύουμε ν' αγαπούμε αυτούς που αγαπήσαμε.

Αλλά από άνθρωπο σε άνθρωπο, από κομμάτι σε κομμάτι, μας αρέσει να πιστεύουμε πως ανασυνθέτουμε σταδιακά ένα παζλ και πως μια μέρα θα σχηματιστεί ένα πρόσωπο.