Η μουσική δεν χρειάζεται μετάφραση, απευθύνεται σε όλο τον κόσμο και μπορεί με μία μόνο διασκευή να αλλάξει χροιά. Μας ευχαριστει, μας ξεκουράζει, μας κάνει να χορεύουμε, να γελάμε, να κλαίμε. Οι ευεργητικές της λειτουργίες που έχει πάνω μας η μουσική, όμως, δεν περιορίζοντα μονάχα στο επίπεδο της διασκέδασης.

O Sigmund Freud πήρε για πρώτη φορά κοκαΐνη στις 30 Απριλίου 1884. Ήταν τότε 28 ετών και εργαζόταν τότε ως ειδικευόμενος στο Γενικό Νοσοκομείο της Βιέννης. Από την φαρμακευτική εταιρία Merck είχε αγοράσει ένα γραμμάριο για 1,27 δολάρια. Το ποσό δεν ήταν ευκαταφρόνητο για την εποχή. Ήταν όμως εφικτό να αγοράσει κανείς κοκαΐνη, και προπάντων νόμιμο.

Το σεξ, ανάλογα με την κοσμοθεωρία, τις προσδοκίες, τις εμπειρίες, την προσωπικότητα, την ηλικία και το πολιτιστικό πλαίσιο δράσης του καθενός αποτελεί είτε μια αδιαφιλονίκητα μαγική ένωση είτε συμβιβασμό είτε μια βιολογική ή ηδονιστική ανάγκη, που σε τίποτα δεν διαφέρει από την αντίστοιχη των ζώων.

Αυτό που κάνει ο Πατρίκιος στην πρόσφατη συλλογή του είναι ένα τελικό ξεκαθάρισμα λογαριασμών με τη συνείδησή του, ένας ποιητικός απολογισμός των «δούναι και λαβείν» του άλλου του εαυτού, μια συγκεφαλαίωση των ηθικών, βιοτικών, ιδεολογικών διλημμάτων -και όχι μόνο αυτών-, που υψώθηκαν εμπρός του σε διάφορες στιγμές της ζωής του.

Έχει περάσει καιρός, αρκετός θα έλεγα ώστε να επεξεργαστώ συναισθήματα και σκέψεις. Οι χωρισμοί, είτε με φίλους είτε με συντρόφους ερωτικούς, μπορούν να σου μάθουν όσα δε μπορούν 12 χρόνια σχολείο, 5 χρόνια πανεπιστήμιο, 10 λογοτεχνικά βιβλία και 20 άρθρα σε site σχετικό ή άσχετο. Μαθαίνεις και προσαρμόζεσαι.

«Αν πραγματικά αγαπώ έναν άνθρωπο, αγαπώ όλους τους ανθρώπους». Είναι η αγάπη τέχνη; Αν είναι, χρειάζεται γνώση και προσπάθεια. Ή μήπως η αγάπη είναι ένα ευχάριστο συναίσθημα που κατά σύμπτωση το γνωρίζει κανείς, το «συναντά» αν είναι τυχερός;

Στα χρόνια που δουλεύω, κάτι που παρατηρώ να παραμένει το ίδιο είναι η ανάγκη του ανθρώπου για μαγικές συνταγές και γρήγορες, έτοιμες λύσεις. Ένα μεγάλο ποσοστό ζητά χωρίς κόπο και προσπάθεια από τη μεριά του να αλλάξει η ζωή του, ο εαυτός του, οι σχέσεις του, χωρίς το ίδιο να αναλαμβάνει κάποιο ενεργό ρόλο σε αυτή τη διαδικασία! Ενώ πρόκειται για τη δική του ζωή όχι τη ζωή κάποιου τρίτου...

Σύμφωνα με τη μελέτη που αναφέρεται στο παρακάτω άρθρο, η υπερβολική χρήση του Facebook μπορεί να προκαλέσει στους χρήστες ψυχωσικά επεισόδια και παραισθήσεις: Σύγχρονο εργαλείο επικοινωνίας με φίλους, γνωστούς και αγνώστους αποτελούν οι σελίδες κοινωνικής δικτύωσης, ωστόσο σύμφωνα με ισραηλινούς επιστήμονες, η χρήση τους σε υπερβολικό βαθμό μπορεί να οδηγήσει σε ψυχωσικά επεισόδια ή ακόμα και σε… παραισθήσεις.

Πολλές φορές στην επαγγελματική μου απασχόληση έχω συναντήσει άτομα τα οποία ανακάλυψαν σε μεγάλη ηλικία μια διαφορετικότητα που είχαν σε όλη τους τη ζωή, χωρίς όμως να τη γνωρίζουν: ότι είναι χαρισματικοί.

Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε μια πανέμορφη πριγκιποπούλα, που όμως δεν είχε σύντροφο. Τη λέγανε Ψυχή. Ο πατέρας της αναζήτησε τη συμβουλή του Απόλλωνα κι εκείνος είπε: "Με ρούχα πένθους η κόρη σου θα σταθεί στην κορυφή ενός ψηλού βουνού κι από εκεί σαν νύφη ένα φτερωτό φίδι θα έλθει να την πάρει". Με οδύνη συμφώνησαν, κι όλη νύχτα στο κρύο και στον τρόμο η Ψυχή περίμενε και το πρωί βρίσκεται σε ένα λαμπρό παλάτι.

"Σ' αγαπώ μη γνωρίζοντας πώς, από πού και πότε, σ' αγαπώ στα ίσια δίχως πρόβλημα ή περηφάνια: σ' αγαπώ έτσι γιατί δεν ξέρω μ' άλλον τρόπο..." – Πάμπλο Νερούδα.

Τον τελευταίο καιρό μ΄απασχολεί πολύ το θέμα των σχέσεων. Βλέπω ολοένα και πιο συχνά γύρω μου τους ανθρώπους να κλείνονται ερμητικά στο μικρόκοσμό τους, τη ίδια στιγμή που λαχταρούν να εισπράξουν ενδιαφέρον και νοιάξιμο.

Το κείμενο που ακολουθεί είναι πραγματικός δυναμίτης. Όλοι μας, γονείς, εκπαιδευτικοί (ειδικά αυτοί), παππούδες, γιαγιάδες, έχουμε ανάγκη να το  διαβάσουμε ξανά και  ξανά. Για να νιώσουμε πιο δυνατοί,  για να αντιληφθούμε πώς μπορούμε να βάλουμε το δικό μας λιθαράκι στην προσπάθεια για ένα καλύτερο μέλλον που ν΄αγκαλιάζει όλα τα παιδιά.